ความตั้งใจ
ตั้งใจมานานแล้วที่จะตั้งต้น ฝึกหัดตน ฝึกจิต
วันนี้ฤกษ์ดี ทำตามแผนที่ได้เคยวางไว้เป็นขั้นตอน
หนึ่ง ต้องฝึกมีสติก่อน
สติที่ตามรู้ว่า กำลังทำอะไร(รูปธรรมทางกายภาพ) คิดอะไร(นามธรรม) สบาย สุข ทุกข์หรืออื่น ๆ (เวทนา) ถัดจากนั้นจึงค่อยฝึกสมาธิ
สอง สงบ
พยายามตัดสิ่งเร้าหรือปลีกตนออกจากสิ่งเร้าให้มากที่สุดที่จะทำได้ เช่น ไม่อ่านข่าวจากหน้าหนังสือพิมพ์ ปิดเสียงเรียกเข้าโทรศัพท์ ไม่โทรกลับถ้าบวกลบแล้วว่าไม่ด่วน (ยังต้องเปิดไว้เผื่อคนไข้หรืองานสำคัญ)
ตัด ไม่คิด แม้กระทั่งความคิดของตนเองเกี่ยวกับงาน คน เพื่อน ลูกศิษย์ ฯลฯ
สาม ตัดหรือละทิ้งความอยาก ความต้องการพื้นฐาน
คิดเองว่า ความอยาก ความต้องการ ที่เป็นกิเลสพื้นฐาน เช่นอยากกินอาหารรสอร่อย อยากฟังเพลง ดูรายการทางโทรทัศน์ ฯลฯ ต้องฝืนใจตน ต้องตัดใจไม่ทำตามความอยากนั้น ๆ
สี่ ต้องมีความเพียร ต้องเอาชนะใจตนเองให้ได้
เพียรละสิ่งไม่ดี ละจากกิเลสที่มีมากระทบ ไม่ท้อถอยที่จะเพียรฝึก อย่างน้อยภายในวันนี้
...
อ่านบทความพระไพศาล วิสาโล พบข้อความนี้..
หากเปรียบชีวิตเหมือนการเดินทาง ข้าพเจ้าก็เดินมาไกลแล้ว แต่ยังต้องเดินต่อไป เพราะจุดหมายปลายทางยังอยู่อีกไกล นั่นคือ จิตใจที่ไกลจากกิเลส เข้าถึงความสงบเย็นเป็นอิสระอย่างแท้จริง
เกิดแรงบันดาลใจว่า ต้องทำต่อไป
บันทึกไว้เพื่อติดตามตนเอง วันนี้ทำได้ตามตั้งใจหนึ่งวัน
ภูสุภา
๕ ตุลาคม ๒๕๕๖
เป็นกำลังใจให้ค่ะ อาจารย์...
..ความสงบ.นิ่ง.ที่ ..อยู่ กับ..ลมหายใจ..ฝึกได้..แม้..ห้านาที..ต่อวัน...นำทาง..ให้..สั้น เข้า..(มาเป็นกำลังใจ..เช่นกัน..ยายธี)
ชัยชนะที่ยิ่งใหญ่คือ..ชนะใจตนเอง..ฝึกจิตได้ คือชนะใจตนเองจ้ะอาจารย์ภู
ขอบคุณครับอาจารย์
ข้อสอง เคยคิดทำเหมือนกันครับ แต่ค่อนข้างยาก เพราะสถานที่ไม่สับปายะ เลย เอาสิ่งเร้ามาพิจารณาด้วย
เก่งจังค่ะที่เอาสิ่งเร้ามาพิจารณาด้วย
ส่วนตัวหมอเล็กบางครั้งฝึกสงบจนรู้สึกเฉย ๆ กลาง ๆ เหมือนไม่มีอารมณ์ เขียนบันทึกไม่ได้ เขียนบทกวีไม่ออกค่ะ