ปิดฉาก "พระเอก" เข้าโรง
.... ในค่ำคืน ที่ผ่านการหลับใหลในช่วงหัวค่ำ... ตื่นกลางดึก ...ต๊อกแต๊ก...กับโน๊ตบุ๊ค ... ใช้เวลาให้มีประโยชน์ ....ที่รู้ตนว่านอนไม่หลับเป็นแน่....ป้องกันมิให้ จิตใจฟุ้งซ่านเศร้าหมอง........ตัดสินใจ ถ่ายทอดความรู้ที่เคยได้รับในวัยเรียนมาสานต่อเจตนารมณ์ ให้สำเร็จ ดังหมาย ....ต่อจากบันทึกฉบับนี้
.......วิชา Educational Research Methodology II (วิธีวิทยาการวิจัยทางการศึกษา 2) ท่านอาจารย์ผู้สอน มอบหมายให้นิสิต ทำ Baby Thesis หรือ งานวิจัยแบบมือสมัครเล่นแต่ทำครบกระบวนขั้นตอนทุกประการของงานวิจัย เพียงแค่ เก็บกลุ่มตัวอย่างพอประมาณ เท่านั้น ซึ่งผู้เขียน ศึกษาเรื่อง ลักษณะความเป็นองค์กรแห่งการเรียนรู้ของคณะแพทยศาสตร์ จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย ( ที่ทำงานของเราเอง...น่าจะง่ายดี...คริ..คริ..) เป็นการวิจัยเชิงคุณภาพศึกษาเอกสาร และสัมภาษณ์ กลุ่มตัวอย่าง เชื่อมโยงกับทฤษฎี แล้ววิเคราะห์ด้วยวิธีการเชิงคุณภาพ.....จำได้ว่า แค่งานวิจัยแบบสมัครเล่น ...ก็เอาเรื่อง อยู่ไม่น้อย กว่าจะแล้วเสร็จ ใช้เวลา ประมาณ สองเดือนเต็ม ส่งเล่มตอน ปิด Course พอดี...
นอกจากนี้ ... ยังได้เรียนเกี่ยวกับ การวิจัยประยุกต์ / การวิจัยพื้นฐาน /การวิจัยเชิงปฏิบัติการ /การวิจัยสถาบัน / การวิจัยและพัฒนา /การวิจัยเชิงบรรยาย / การวิจัยสืบย้อน /การวิจัยเชิงทดลอง/การวิจัยนโยบาย / การวิจัยอนาคต / การวิจัยเอกสาร / การวิจัยแบบผสม : ปรัชญา หลักการ และการออกแบบการวิจัย ตลอดจน การจัดการงานวิจัย /การประเมินงานวิจัย / การใช้ประโยชน์จากงานวิจัย / การเผยแพร่งานวิจัย ตบท้ายด้วย จรรยาบรรณของนักวิจัย.... อยากจะประกาศก้อง ให้ชาวโลก ได้รู้ว่า ...เป็นการเรียน ที่เข้มข้นมาก มาก มาก ละเอียด ลึกซึ้ง ทุกขั้นตอน กระบวนความ ...ที่เด็ดไปกว่านั้น คือ ท่านอาจารย์ สอนด้วยการ Lecture โดยใช้ ช็อกเขียนบนกระดานดำ จบสุดท้ายเป็น My Mapping ในแต่ละหัวข้ออันแสนเทห์ และทรงคุณค่ามาก ... (ทุกวันนี้ ยังคงเก็บ แฟ้มการ Lecture นั้นไว้) ....
...สิ่งที่ มหาโหดที่สุด คือ การท่อง ลักษณะของ ตัวแปรแทรกซ้อน 25 ประเภท และ ต้องจำให้ได้....สาหัสทีเดียว....สาหัสสากันต์ มากกว่านั้น คือ การเรียน Risrel Model (เป็นสุดยอดของการวิจัยเชิงปริมาณ) ....ที่อาจารย์สอนด้วยวิธี Classic เช่นเดิม .....
... มีรายละเอียดในรายวิชานี้ มากมาย จริงๆ โดยเฉพาะการสอบในแต่ละครั้ง ... ข้อสอบที่ท่านอาจารย์ออก ถือว่า ปราบเซียน ทีเดียว..... ทั้งสิ้นทั้งปวง ไม่สามารถจะแตะลงที่เนื้อหาได้ เพราะจะกลายเป็น ตำราวิจัย ฉบับสมบูรณ์มากกว่าการบันทึกเรื่องราวประสบการณ์การเรียน...ตามเจตนารมณ์ของผู้เขียน...
....ขอศิริรวม อานิสงส์ ผลบุญแต่ประการใดไม่อาจทราบ....ผู้เขียนได้รับประโยชน์ สูงสุด...จากการเรียนอย่างคุ้มค่าทุกนาที....(ขออนุญาต บอกล่าวเพื่อยืนยัน ในสิ่งที่ได้รับ มิได้จะคุยโวโอ้อวดประการใด...ผู้เขียน จบปริญญาเอก ด้วยเกรดเฉลี่ย 4.00 และ สอบผ่านวิทยานิพนธ์ในระดับ Very Good )ใช้เวลาเรียน 4 ปี
..... บันทึกนี้ คงต้องปิดรายวิชาEducational Research Methodology II ลง เพื่อจะได้ถ่ายทอด รายวิชาอื่นๆ ต่อไปให้เกิดประโยชน์สูงสุด....
......สุดท้าย ในค่ำคืนนี้ อยากจะฝากถึง รุ่นน้อง ๆ ที่มีโอกาส แวะเวียนมาอ่านบันทึกนี้...การรู้จักตัวตน ของตัวเอง และการประเมินตนเอง บนฐานของความเป็นจริง เป็นสิ่งสำคัญที่สุด ในลำดับแรก...ก่อน จะนำพา แรงบันดาลใจ จากภายนอก มาเสริมแรง ให้ มุ่งไปในทางที่สร้างสรรค์....และเมือเติบใหญ่ ได้ดี ...จงเป็น รวงข้าว ที่โน้มตัวลงสู่พื้นดิน ....จากคำพร่ำสอน ของ บุพการี และ ครู อาจารย์ ทุกท่าน...ด้วยความเคารพ และศรัทธา.....
ราตรีสวัสดิ์ กัลยาณมิตรทุกท่าน
จอย ทองกล่อมสี
๒ ตุลาคม ๒๕๕๖ เวลา ๐.๑๐ น.
ความเห็น (4)
เพราะ อ.จอย ไม่ใช่ธรรมดา...จึงฟันฝ่าอุปสรรคมาได้
จงภูมิใจน่ะจ๊ะ
พี่จอยเรียนเก่งจังเลย
ชอบที่พี่จอยบอกว่า
เมือเติบใหญ่ ได้ดี ...จงเป็น รวงข้าว ที่โน้มตัวลงสู่พื้นดิน
มหาบัณฑิตย่อมถ่อมตนเป็นธรรมดา ดุจดั่งรวงข้าวที่สมบรูณ์เต็มที่แล้ว พร้อมโน้มกิ่งลงสู่แม่พระธรณ๊เพื่อขยายเมล็ดพันธุ์อันเปี่ยมด้วยคุณภาพเลิศเพื่อประโยชน์แห่งมนุษยชาติด้วยความชุ่มชื่นในธรรมชาติของกรรมดีต่อไปไม่รู้จบ..สาธุ อนุโมทนา นับเป็นแบบอย่างที่ดีของผู้ถึงพร้อมซึ่งความเพียรทั้งกายและจิตใจ ขอบคุณค่ะ
เป็นการสร้างกุศลก่อนนอนจริง ๆ ค่ะ อนุโมทนานะคะ