ชีวิตที่พอเพียง : ๒๐๐๐. ความสุขกับการทำงาน

 

นสพ. In ternational Herald Tribune ฉบับวันที่ ๒๘ ส.ค. ๕๖ เซ็กชั่น Health + Science หน้า ๑๔ ลงข่าวสั้นๆ เรื่อง Less work does not lead to happiness, study shows  

 

 

เขาอ้างผลงานวิจัยที่ลงพิมพ์ใน The Journal of Happiness Studies  โดย Robert Rudolf จาก Korea University ในกรุงโซล   ที่ศึกษาข้อมูลจากสภาพจริงในเกาหลีระหว่างปี ค.ศ. 1998 – 2008   อาศัยข้อกำหนดในกฎหมายแรงงานของประเทศเกาหลี ปี 2004 ที่กำหนดให้ลดจำนวนวันทำงานจากสัปดาห์ละ ๖ วัน เหลือ ๕ วัน   เวลาทำงานจากสัปดาห์ละ ๔๔ ชั่วโมงเหลือ ๔๐ ชั่วโมง    ผลการศึกษาบอกว่า    การลดเวลาทำงานนี้ไม่มีผลเปลี่ยนแปลงความพึงพอใจในชีวิต และความพึงพอใจในงาน

 

ท่านพุทธทาสบอกว่า “การทำงานคือการปฏิบัติธรรม”    ผมบอกตัวเองยามชราว่า การมีงานทำเป็นลาภอันประเสริฐ   และพยายามชักจูงส่งเสริมให้แม่ ซึ่งอายุเข้า ๙๔ ปีแล้ว ทำงานเล็กๆ น้อยๆ เพื่อออกกำลัง   

 

การทำงาน ทำให้คนมีคุณค่า    การทำงานจะสนุกและให้คุณค่าต่อชีวิตหากเราค้นหาคุณค่าของงานนั้นพบ   นี่คืออุดมคติที่ผมยึดถือ   การทำงานจึงเป็นการเรียนรู้สำหรับผม    และการเรียนรู้ที่ยิ่งยวดคือการค้นหาคุณค่าของกิจกรรมต่างๆ   สนุกอย่าบอกใคร   เพราะยิ่งค้นก็ยิ่งพบ   ยิ่งสนุก เมื่อค้นไปเรื่อยๆ พบว่าที่เราเคยพบนั้นมันผิด    ทำให้คิดว่า ชีวิตคือการเดินทางแห่งคุณค่า    เดินทางไปในจักรวาลอันกว้างใหญ่ไร้ขอบเขต

 

ดาราศาสตร์สมัยใหม่บอกเราว่า ขณะนี้จักรวาลยังอยู่ในช่วงขยายตัว  จักรวาลแห่งคุณค่า ที่มนุษย์พอจะจินตนาการ และสัมผัสได้นั้น ก็เป็นจักรวาลที่ไม่มีขอบเขต คือขยายตัวได้เรื่อยไป หากตัวเรายังเรียนรู้หรือทำความรู้จักคุณค่าจากการปฏิบัติภารกิจต่างๆ    คือยังทำงาน 

 

การทำงานที่ทำให้ชีวิตอยู่ในสภาพแห่งความสุข เรียกว่าอยู่ในภาวะ flow  ตามที่อธิบายไว้ในหนังสือชื่อ Flow : The Psychology of Engagement with Everyday Life เขียนโดย Mihaly Csikszentmihalyi   ผมหมั่นฝึกฝนตนเองเพื่อให้ทำงานในสภาพ flow ได้   และชีวิตช่วงใดอยู่ในสภาพนี้ ผมรู้สึกว่า เป็นชีวิตที่มีความสุขแบบเบาสบาย ทั้งๆ ที่ทำงานหนัก หรือมีงานยุ่งอยู่ตลอดเวลา 

 

 

วิจารณ์ พานิช

๒๙ ส.ค. ๕๖

บนเครื่องบินนกแอร์ไปหาดใหญ่