ความสุขใจเล็กๆหลังจากการสอนเด็ก Down syndrome
ดิฉันได้บังเอิญพบกับน้อง J (นามสมมุติ) อายุ 2 ขวบ 2 เดือน (เคส walk-in) ที่คลินิกกิจกรรมบำบัด มหาวิทยาลัยมหิดล เมื่อประมาณ1เดือนที่แล้ว มาพบกันครั้งแรกได้มีการตรวจประเมินทางกิจกรรมบำบัดพบว่า น้องมีปัญหาเรื่องพัฒนาการด้านกล้ามเนื้อมัดใหญ่ในการเดิน การทรงตัว กล้ามเนื้อมัดเล็กในการหยิบจับวัตถุให้มั่นคง การพูดสื่อสารให้เป็นคำหรือประโยค ...ตอนนี้ยังพูดหลุดออกมาเป็นคำในลักษณะพูดตาม การช่วยเหลือตนเองในการทำกิจวัตรประจำวัน และที่สำคัญคือไม่ค่อยจะให้ความร่วมมือในการฝึกสักเท่าไหร่...?? หลังจากที่คุณพ่อคุณแม่พาน้องมาเรียนกิจกรรมบำบัดอย่างต่อเนื่อง สัปดาห์ละ 1 ครั้ง พบว่าตอนนี้น้องสามารถยืนทรงตัวร่วมกับการทำกิจกรรม เช่น นำหมุดใส่หลัก หยิบถุงถั่วใส่ตะกร้า หยิบเหรียญชิ้นเล็กๆ หยอดใส่กระปุก เริ่มที่จะให้พาเดิน พาทำกิจกรรมต่างๆ อารมณ์ดี และร่วมมือดีมากขึ้น ในฐานะครูกิจกรรมบำบัด มดงานตัวเล็ก ๆ รู้สึกดีใจไม่ต่างจาก พ่อแม่ของน้องเลยจริงๆ ในการสอนเด็กนั้น การมาเรียนกิจกรรมบำบัดเพียงสัปดาห์ละครั้งนั้นเป็นเพียงเสี้ยวเล็กๆ สิ่งที่สำคัญที่สุดคือการที่ผู้ปกครองใส่ใจ นำเทคนิคที่ครูแนะนำไปสอนต่อที่บ้านอย่างต่อเนื่อง เพราะเด็กต้องใช้ชีวิตได้อย่างอิสระ ในสังคมของเขาอย่างแท้จริง...ตอนนี้อยากตะโกนว่าเย่!!ดังๆและทำท่าhi-five กับเด็กน้อยคนนี้เสียจริงๆ :)
ป.ล. บันทึกขณะคุมเด็กสอบ ^ ^
ความเห็น (2)
ชื่นชมน้องสุพรรษาอย่างยิ่ง สุขใจที่ได้ทราบเรื่องราวแบบนี้ ยินดีกับน้องและพ่อแม่ของน้อง J ด้วยค่ะ
ขอขอบคุณกำลังใจจากคุณกุหลาบ มัทนา ค่ะ ^ ^