บทกวี : เศษรักที่เธอลืม


         

          เศษรักที่เธอลืม

   ห้องเล็กเล็กเก่าเก่าเช่าเขาอยู่

เคยเคียงคู่น้องนางมาห่างหาย

หมอนเคยหนุนอุ่นแอบแนบเกยกาย

หมดความหมายเหลือกลิ่นหอมให้ดอมดม

   ขวดน้ำหอมเคยตั้งโชว์โต๊ะเครื่องแป้ง

ล้มตะแคงโชยกลิ่นสิ้นรักขม

ภาพเก่าเก็บเหน็บใจไร้คนชม

เศษเส้นผมยังร่วงอยู่ใต้ตู้เตียง

   ด้วยด้อยค่าวาสนามีมาน้อย

เจ้าไม่คอยอดออมไม่ยอมเสี่ยง

ลาจากพรากด้วยเหตุผลคนลำเอียง

พี่มีเพียงมากใจรักสักปานใด

   ที่คาดผมแป้งกระป๋องกล้องถ่ายรูป

ทิ้งรอยจูบบนกระจกจารึกไว้

คล้ายมาหลอกมาหลอนสะท้อนใจ

เศษผ้าใยบัวดอกไม้ไว้ให้จำ

   ห้องเก่าก่อนคือห้องหอทอสวรรค์

ซึ้งรำพันถ้อยวาจาพาเพ้อพร่ำ

บัดนี้เหลือเพียงเสี้ยวเปลี่ยวสัมพันธ์

เศษรักนั้นขอเธอกลับมารับไป.

...............

ขอบคุณทุกท่านที่ติดตามขอให้มีความสุขสงบ

ในค่ำคืนที่เปลี่ยวเหงาหลังฝนตกสะทกสะท้าน

12 กันยายน 2556

พ.แจ่มจำรัส

หมายเลขบันทึก: 548106เขียนเมื่อ 12 กันยายน 2013 21:55 น. ()แก้ไขเมื่อ 24 มกราคม 2014 16:30 น. ()สัญญาอนุญาต: ครีเอทีฟคอมมอนส์แบบ แสดงที่มา-ไม่ใช้เพื่อการค้า-ไม่ดัดแปลงจำนวนที่อ่านจำนวนที่อ่าน:


ความเห็น (19)

ถ้าเป็นห้องนอนคนจน ก็ต้องมี...รองเท้าหน้าห้อง...ด้วยสิน้ิองอาจารย์ขจิต  5555++

...เศษรักลืมทิ้งไว้นานจนปลวกขึ้นนะคะ

คนเป็นตาแพง

ขอบคุณที่เศร้าครับ ตั้งใจนะ่ครับ...

 

 
ขจิต ฝอยทอง
คุณมะเดื่อ

ขอบคุณทั้ง 2ท่านครับ

เจ้าของเพลงห้องนอนคนจน ไปสู่สรวงสวรรค์แล้วล่ะครับ พี่เป้าครับ.555

ชลัญธร

อย่าร้องไห้ไปเลย คุณชลัญธร ใจแข็งขนาดนั้น

555

ดร. พจนา แย้มนัยนา

เป็นภาาพปกหนังสือบทกวี 'เสี้ยวจันทร์' ของท่านรพินทรนาถ ฐากูร น่ะครับ

ขอบคุณครับ

ชื่นชมมาก ๆ อ่านแล้วไพเราะจับใจ

นอกจากมุ่งมั่นในหน้าที่แล้ว

ยังเป็นนักประพันธ์อีกต่างหาก

เก่งจริง ๆ

อ่านแล้วโดนใจมากครับ ขอบคุณมากครับ

คำธรรมดาๆ ที่มารวมตัวเป็นบทกลอนได้โดนใจมากค่ะ

- ไพเราะ ....เศร้า ...จับใจ ...เข้าใจ....ได้อารมณ์....

 

สวัสดีด้วยรอยยิ้ม (แห้ง ๆ )  นะคะ

-สวัสดีครับ...

-บทกลอนเพราะ ๆ ..

-เข้ากับบรรยากาศยามนี้..ฝนตกหนัก...

-เหงา ๆ ครับผ้ม..

-มา ๆ กิน"ต๋ำบะขาม"ดีกว่า..55

ครูหยิน

ขอบคุณครับครู หยิน

คงยังไกลกับคำว่า นักประพันธ์ มากน่ะครับ

Dr. Pop
จันทวรรณ
Joy

เป็นอารมณ์ร่วม ที่เกิดจากสิ่งแวดล้อมของ หนุ่มโรงงานน่ะครับ

ขอบคุณทั้ง 3 ท่านครับ

เพชรน้ำหนึ่ง

ขอบคุณครับ

ตำหมากขามน้อย แค่เห็นภาพก็เปรี้ยวจี๊ดน้ำลายใหลแล้ว...

ในอารมณ์ที่เขียนกลอนไม่ค่อยออก

เข้ามาอ่านบทกวีเก่าๆ

เข้ามาแก้ไขวรรคนี้

"คล้ายมาล้อมาหลอกสะท้อนใจ"

"คล้ายมาหลอกมาหลอนสะท้อนใจ"

...............

คิดถึงอารมณ์แบบนี้ สักวันจะกลับมา

พบปัญหาการใช้งานกรุณาแจ้ง LINE ID @gotoknow
ClassStart
ระบบจัดการการเรียนการสอนผ่านอินเทอร์เน็ต
ทั้งเว็บทั้งแอปใช้งานฟรี
ClassStart Books
โครงการหนังสือจากคลาสสตาร์ท