แบบฝึกหัดทบทวนวรรณกรรมท้องถิ่น ชุดที่๓
๔๕. ข้อใดคือสำนวนเชิงอุปมาอุปไมย ก. หนีเสือปะจระเข้ ข. กบเลือกนาย ค. ขี่ช้างจับตั๊กแตน ง. ผักชีโรยหน้า
|
๕๐. ข้อใดคือลักษณะวรรณกรรมท้องถิ่น ก. ภาษาที่ใช้เป็นภาษาถิ่น ข. ลีลาการแสดงทันสมัย ค. การแต่งกายทันสมัย ง. คำประพันธ์
|
๔๖. คำในประโยคใด เป็นอุปมาอุปไมย ก. เหยียบขี้ไก่ไม่ฝ่อ ข. ลื่นเป็นปลาไหล ค. คบคนพาล พาลพาไปหาผิด ง. มือถือสาก ปากถือศีล
|
๕๑. สัตว์ชนิดใดที่นำมาเปรียบเทียบกับอาการ “งง” ก. ไก่ ข. เต่า ค. แมว ง. สุนัข
|
๔๗. นิทานเรื่อง “ลิลิตพระลอ”เป็นนิทานของภาคใด ก. ภาคเหนือ ข. ภาคอีสาน ง. ภาคกลาง
|
๕๒. คติความเชื่อของชุมชนและประเพณี แสดงให้เห็นถึงบทบาทในด้านใดบ้างของนิทาน ก. ด้านความเพลิดเพลิน ข. บันทึกประเพณี ง. เพื่อระบายความเก็บกด
|
๔๘. ขุนช้างขุนแผน เป็นนิทานจังหวัดใด ก. กรุงเทพฯ ข. สุพรรณบุรี ง. น่าน
|
๕๓. นิทานเรื่องปลาบู่ทอง สะท้อนให้เห็นการกระทำของมนุษย์ในด้านใด ก. การทำความดี ข. การมานะพยายาม ง. การเคารพผู้อาวุโส
|
๔๙. นิทานมีลักษณะอย่างไร ข. เป็นเรื่องเล่าปากต่อปาก ง. ถูกทุกข้อ
|
๕๔. จุดมุ่งหมายในการเล่านิทานคืออะไร ก. ความเพลิดเพลิน ข. อยากรู้อยากเห็น ง. ถ่ายทอดประสบการณ์
|
๕๕. ในนิทานจันทโครพใครเป็นผู้มีจิตใจโลเล ข. ท้าวจันทโครพ ง. พระฤาษี |
๕๘. จากนิทานเรื่อง “กระต่ายตื่นตูม” นักเรียนได้คติอะไร ก. การรู้จักไตร่ตรอง ข. การรู้จัดเสียสละ ง. การมีเมตตากรุณาต่อคนและสัตว์ |
๕๖. นิทานเรื่องปลาบู่ทองสอดแทรกคติในเรื่องอะไร ข. การรู้จักเสียสละ ง. การมีเมตตากรุณาต่อคนและสัตว์ |
๕๙. ภาคอีสานมีประเพณีขอฝนอย่างไร ก. แห่นางแมว ข. จุดบั้งไฟ ง. ไม่มีข้อถูก
|
๕๗. ศรีธนญชัย มีลักษณะอย่างไร ก. กตัญญู ข. ฉลาดแกมโกง ง. ขยันหมั่นเพียร
|
๖๐. คำว่า มุขปาฐะ มีความหมายว่าอย่างไร ก. การเล่าปากต่อปาก ข. การจดบันทึกเป็นลายลักษณ์อักษร ง. การลำดับความคิด
|
ไม่มีความเห็น