สามสี่วันมานี้รู้สึกว่าตัวเองพลังชีวิตดับวูบลงไปเยอะ ด้วยปัจจัยรุมเร้าต่างๆ ที่จัดการไม่ได้ซะที ส่งผลให้อารมณ์แปรปรวนง่าย หงุดหงิด และเครียด รู้เลยว่าสิ่งสำคัญที่สุดในวินาทีนี้คือ พลังใจที่เข้มแข็ง พยายามจะปลุกจะสร้างมันขึ้นมา มาแว้บหนึ่งก็จากไป โอหนอ.. ช่วงเวลาที่พลังชีวิตอ่อนแอลงเป็นช่วงที่กิเลสต่างๆ วิ่งเข้ามาจู่โจมอย่างง่ายดาย ทั้งความโกรธ ความเศร้า ความกังวล ความทุกข์ ความเสียใจ สารพัดความคิดวิ่งวนในหัว..มิน่าละ ผู้คนมากมายถึงหันหน้าเข้าหาธรรมะ
นี่คงเป็นบททดสอบหนึ่งที่ฉันจะต้องผ่านมันไปให้ได้ในกระบวนการปฏิวัติตัวเอง ฟ้าหลังฝนย่อมแจ่มใสสวยงามเสมอ ฉันจะต้องเอาชนะเธอให้ได้เจ้ากิเลสทั้งหลาย!
ก้าวต่อไปที่ฉันต้องทำคือ การพัฒนาทักษะการจัดการชีวิตให้มีพลังและสุขสงบ
มาเป็นกำลัง ใจ ให้กัน เจ้าค่ะ (ยายธี)
สวัสดีค่ะ
-มาเป็นกำลังใจ ให้ "ความไม่สบายใจใดใด" ผ่านเลยไป ด้วยดี นะคะ
เวลาที่ประสบกับความทุกข์ในชีวิต ก็มักจะนึกถึงคนที่ทุกข์กว่าเราค่ะ แล้วจะเห็นว่า ทุกข์ที่เราคิดว่าเราทุกข์มาก ทุกข์ของเขายังมากกว่าเราอีก ทุกข์ของเราจึงเหลือนิดเดียว กำลังใจที่จะเผชิญกับทุกข์ที่เกิดกับเราก็จะมีมากขึ้นค่ะ เป็นกำลังใจให้นะคะ^^