วันกลัวฝรั่งแห่งชาติ

วันเสาร์ที่ 7 กันยายน พ.ศ. 2556

Outside Activities Project for EIS Students เป็นกิจกรรมสำหรับนักเรียนชั้นมัธยมศึกษาปีที่ 1/11, 1/12, 4/1-4/4 รวมทั้งหมด 6 ห้อง

ที่แรกสำหรับการทัศนศึกษาในครั้งนี้คือ พิพิธภัณฑ์สถานศึกษาแห่งชาติ (The National Museum) ภายในมีสถานที่สวยงามและมีของล้ำค่ามากมาย

ที่ต่อมาคือวัดพระแก้วมรกต ( The Emerald Buddha Temple) สถานที่นี้ถือเป็นหัวใจของการมาทัศนศึกษาในครั้งนี้ เพราะนักเรียนจะต้องสัมภาษณ์ชาวต่างประเทศถึง 5 คน

นักเรียนจะช่วยกันสัมภาษณ์เป็นกลุ่ม โดยแบ่งงานกัน คือคนถ่ายภาพ, คนอัดเสียง, คนสัมภาษณ์ และคนจดกว่านักเรียนจะพูดจบ ชาวต่างชาติก็พูดว่า Sorry แล้วก็เดินจากไปถึง 2 คน นักเรียนเริ่มบอกว่าครู เอาคนไหนดีหละ

แต่ก็เหมือนฟ้าฝนเป็นใจมากค่ะ มากเกิัน ฝนตกลงมาชาวต่างชาติทั้งหมดจึงต้องยืนหลบฝนกัน คราวนี้จึงเป็นคราวของนักเรียนแล้วที่จะได้สอบถามชาวต่างชาติเสียที นักเรียนมีตัวช่วยดังนี้ค่ะ

คนแรกนักเรียนพูดแนะนำตัวเสร็จ ชาวต่างชาติรีบหยิบกระดาษไปขออ่านเองทันทีค่ะ เฮ้อสำเนียงออกจะดีทำไมฟังไม่ออกน้า…. ครูยืนมองแล้วอดขำเด็กๆไม่ได้เพราะ

1. คนถ่ายไปถ่ายไกลมาก เข้าใจว่ากลัวฝรั่ง

2. คนจด จดไม่ทัน เขียนคำศัพท์ ไม่ได้ และมือสั่นมาก

3. คนถาม ก้มอ่านอย่างเดียว แถบอ่านผิด ถ้าได้เงยหน้ามามองหน้าคนฟัง นักเรียนคงตกใจ เพราะคิ้วฝรั่งพันกันไปแล้ว

4. คนอัดเสียงมือสั่น แถบไปแอบอัดเสียงอยู่ข้างหลังชาวต่างชาติ

แล้วครูหละนอกจากยืนขำแล้วทำอะไรต่อ ก็แอบไปหามุมสงบ หลบต่างชาติเช่นเดียวกันค่ะ ก็มันตื่นเต้นนี่นา

คนที่สอง ครูบอกกับตัวเองว่า เฮ้อไม่ไหวแล้วนะ นักเรียนก็งง ครูก็กลัว ไป Let’s go.

คราวนี้นักเรียนทำงานประสานกันดีมากขึ้น คนถามเตรียมกันว่า เราจะถามว่า…..นี้นะ เธอถามคำถามข้อนี้
ครูจึงแนะนำช่างกล้อง และคนอัดเสียงว่าต้องยืนใกล้ๆ และหามุมที่เหมาะ เพื่อให้ได้เสียงที่ชัดและภาพออกมาดีด้วย

…………………และแล้วการสัมภาษณ์ก็เริ่มขึ้น ทุกอย่างเริ่มดี แต่คนจดนี่สิสั่นเหมือนเดิม และจดไม่ได้อีก ครูจึงบอกให้ยืนให้ฝรั่งไปเลยแล้วบอกว่า Write it for me, please. ได้ผลจ้า เขียนมาเต็มหน้าเลย

คนที่สาม ครูบอกนักเรียนฝรั่งคนนี้ดีกว่า มีเมียเป็นคนไทย สบายแน่ๆ

และก็จริงดังกว่าค่ะ เธอพูดและแปลให้นักเรียนตลอดเวลาเลย เย้ยย สำเร็จ

คนที่สี่ จำได้ว่าเป็นคนอินเดีย นักเรียนยื่นกระดาษให้เขาเขียนทันทีเลย เพราะเริ่มคล่องแล้ว ช่างภาพ ช่างอัดเสียง ช่างถาม ช่างดู(ครูเอง) ก็ทำงานได้ดีมากๆ ไม่สะดุดเลย

คนสุดท้าย เฮ้อเริ่มเหนื่อย นักเรียนบอกครูคนนั้น เขามีเมียไทยอีกแล้ว เย้

นักเรียนถามชาวต่างชาติว่า Can you speak English? เขาตอบว่า No.

ครูเริ่มงง แต่นักเรียนหัวเราะ เอ…… สงสัยนักเรียนจะฟังภาษาอังกฤษได้ดีกว่าเราซะแล้ว

ช่างเขียนแสนดีของเรา ยื่นกระดาษให้จดเช่นเดิม แต่คราวนี้ไม่ง่าย เพราะฝรั่งไม่รับแต่สะกดเป็นตัวอักษรให้นักเรียนเขียนด้วยตนเอง ครูเพิ่งคิดได้ว่า ทำไมเราไม่บอกฝรั่งว่า Can you spell your name for my student? เฮ้อ จบดีกว่า

เขียนใน GotoKnow โดย กล้วยไข่
ใน glueykai

คำสำคัญ (Tags): #ฝึกสอน

หมายเลขบันทึก: 547642เขียนเมื่อ 7 กันยายน 2013 20:38 น. ()แก้ไขเมื่อ 7 กันยายน 2013 20:42 น. ()สัญญาอนุญาต: ครีเอทีฟคอมมอนส์แบบ แสดงที่มา-ไม่ใช้เพื่อการค้า-ไม่ดัดแปลงจำนวนที่อ่าน

ความเห็น (16)

ภูสุภา

เขียนเมื่อ 7 กันยายน 2013 21:06 น. ()

เล่าเรื่องสนุกจังค่ะ

อืม แต่ว่า การยื่นกระดาษให้ฝรั่งอ่านเอง มันไม่ตรงวัตถุประสงค์นะคะ (แซว)

เพชรน้ำหนึ่ง

เขียนเมื่อ 7 กันยายน 2013 21:21 น. ()

-สวัสดีครับ

-น่าสนุกมากๆครับ

-ขอบคุณภาพสวยๆครับ

Pojana Yeamnaiyana Ed.D.

เขียนเมื่อ 8 กันยายน 2013 00:47 น. ()

...ต้องมีความเข้าใจก่อนว่าคนต่างชาติที่เรียกเหมารวมว่าคนฝรั่งผิวขาวหรือชาวคอเคเซียน (Caucasian) ไม่ได้ใช้ภาษาอังกฤษในการสื่อสารเหมือนกันหมดนะคะ...เป็นกำลังใจค่ะ