หนุ่มน้อยหน้ามนอยากเป็นคนเขียนหนังสือ
วันนี้ครูนกมีนัดหมายทำการทดลองเพิ่มเติมกับนักเรียนม.๕ ห้อง ๓ ในช่วงบ่ายเนื่องจากการทดลองในช่วงเช้ายังดำเนินการไม่แล้วเสร็จ ขณะที่การทดลองใกล้จะยุติ ครูนกได้ยินศิษย์นามว่า เจ้าน้ำ บอกกับเพื่อน "ถ้ารุ่นน้องถามว่าใครแต่งกลอนเก่ง อยากบอกชื่อเราไปนะ เราเขียนให้ไปหลายคนแล้ว" ครูนกเลยเสริมไปว่า "ทำไมละครับ ช่วยน้องสิเราจะได้แต่งกลอนเก่งขึ้นนะ"
หนุ่มน้อยหันมาเล่าว่าตอนที่เรียนชั้นม.๔ เขาเป็นคนแต่งกลอนให้เพื่อนๆ เกือบทุกคน (แสดงว่าเกิน ๔๐ คน) ครูนกตั้งำถามย้อนกลับว่า "แล้วอาจารย์ไม่ทราบเหรอค่ะ" เพื่อนเสริมๆมา "ไม่ทราบค่ะ เขาแต่งเก่งมากครู" จากเสียงของเพื่อนๆ บ่งบอกชัดเจนว่า เจ้าน้ำเก่งด้านกาพย์กลอน
ต่อมาเจ้าตัวเดินมาคุยกับครูนกโดยเล่าถึงเรื่องที่เขาผ่านการคัดเลือกเป็นนักเขียนของสำนักพิมพ์แห่งหนึ่ง ครูนกเลยตั้งคำถามว่าระหว่างเขากับเจ้าพิมพ์ (รุ่นพี่ที่จบไปแล้ว กำลังเรียนอักษรศาสตร์ที่จุฬาฯ) ใครฝีมือกลอนเก่งกว่ากัน คำตอบยังไม่ปรากฏแต่เจ้าน้ำรีบบอกครูนกว่า "ผมด้วยครับ ผมจะเรียนอักษรศาสตร์" ครูนกเลยร้องอ้าว..."แล้วมาเรียนวิทย์ทำไมละค่ะ" เจ้าตัวทำสีหน้าเหนื่อยๆ บอกว่า ไม่รู้เหมือนกันครับ เมื่อก่อนค้นพบตนเองยังไม่เจอ แต่ตอนนี้มั่นใจแล้วจะเรียนอักษรศาสตร์ จากนั้นเขาก็เล่าสิ่งที่เขาอยากทำให้ครูนกฟังอีกมากมายตลอดจนเพื่อนๆ บอกว่าเขาเก่งคณิตศาสตร์ด้วย จึงคิดจะเรียนเศรษฐศาสตร์ในมหาวิทยาลัยเปิดควบคู่ไปด้วย
ครูนกกล่าวกับเขาว่า "ลูกโชคดีนะค่ะ ที่ค้นพบตนเองได้รวดเร็วกว่าเราชอบหรือเราถนัดอะไร" เพราะหลายๆ คนยังอยู่ในช่วงเวลากำลังค้นหาคำตอบอยู่เลย
ครูนกก็ขอเป็นกำลังใจให้เจ้าน้ำไปถึงฝั่งฝัน วันต่อๆ ไปจะได้คุยโม้กับใครๆ ได้ว่า นักเขียนคนนี้ลูกศิษย์ฉัน ครูนกแนะนำให้เขาหาเวทีส่งผลงานเรื่อยๆ ทุกเวทีที่สนใจ ทุกโอกาสที่เราสามารถจะส่งผลงานเข้าร่วมประกวดได้นั่นคือตัวเร่งปฏิกิริยาที่ครูจะช่วยเด็กได้
ความเห็น (18)
คุณมะเดื่อขอเป็นกำลังใจให้หนุ่มน้อยไปถึงฝั่งฝันอีกคนหนึ่งจ้ะ
...ขอเป็นกำลังใจนะคะ
โชคดีที่เจ้าน้ำค้นพบตัวเอง มาเรียนวิทย์ถือเป็นกำไร เป็นของแถมนะครูนก
อยากเห็นเด็กๆ ทุึกคนค้นพบตัวเองได้แบบนี้
ครูนกครับ ผมว่า น้องน้ำ เขาเดินมาถูกทางแล้วครับ ถ้าเป็นผม ผมจะเรียนวิทย์ แล้วต่อเศรษฐศาสตร์ ทำงานด้านนั้น ส่วนความสามารถแต่งกลอน งานเขียน เก็บไว้เป่็นความสามารถพิเศษ และงานอดิเรก เพิ่มเสน่ห์ให้ตัวเองน่าจะดีกว่า เพราะปัจจุบันจะเห็นบ่อย ๆ ว่า งานอดิเรกมีรายได้ดีกว่างานประจำเยอะนะครับ นี่เป็นแนวคิดผมครับ ขอบคุณบันทึกดีดีครับ
เป็นกำลังใจให้น้องนะครับ ที่ฝันอย่างที่ผู้เขียนเคยฝัน
น้องน้ำเรียนสายวิทย์ก็ดีน่ะ ย่าองน้อยมีครูนกคนหนึ่งท่ีคอยเป็นกำลังใจให้
อย่าลืมช่วยดูแลให้ถึงซึ่งที่หมายน๊ะจ๊ะ...ครูหยินดีใจด้วยจริง ๆ
เขียนตัวใหญ่แบบนี้ถูกใจครุหยิน
อ่านสบายตา ประสาคนแก่
อ่านสบายตา จริงๆ ครับ (แต่ยังไม่เลย วัยรุ่น เลยนะครับ อิอิ)
ขอบคุณแทนศิษย์หน้ามนด้วยค่ะ คุณครูมะเดื่อ
ขอบคุณกำลังใจสู่ศิษย์ด้วยค่ะ อาจารย์ดร.พจนา
สวัสดีค่ะ คุณหมอNui
ครูนกก็ชมว่าเขาเก่งที่หาตัวเองได้ในเวลารวดเร็ว....ทำให้พบหนทางแห่งสุขได้ยาวนาน
สวัสดีค่ะ น้องNobita 
อะไรที่เราทำแล้วเราชอบ....สิ่งนั้นคือความสุข ขอบคุณสำหรับข้อมูลครูนกจะนำไปบอกเจ้าน้ำให้ค่ะ
ขอบคุณค่ะ คุณ พ.แจ่มจำรัส
สำหรับกำลังใจเชียร์หนุ่มน้อย....เรามาเชียร์ร่วมกันค่ะ
สวัสดีค่ะ คุณครูหยิน
เอาเป็นว่าครูนกจะคอยให้กำลังใจ...จนกระทั่งเขาหลงรักเคมีแต่อยากเป็นนักเขียนแล้วกันค่ะ......เป็นเด็กที่มีความนิ่ง และมีความเป็นวิทยาศาสตร์ในตัวอยู่มากค่ะ....หากเป็นนักเขียนก็คิดว่าเขาจะคิดได้เป็นระบบทำให้งานเขียนสร้างสรรค์ค่ะ
ขอบคุณ ดร.จูล 
ฮาๆๆๆคราวหน้าจะลดขนาดอักษรลงอีกจะได้เป็นวัยรุ่นขึ้นอีกค่ะ
เป็นกำลังใจให้คร๊าบหนุ่มน้อย
โชคดีคของเจ้าน้ำ หากเป็นนักเขียนหนังสือของเจ้าน้ำคงเป็นงานเขียนนำไปสู่โลกอนาคตและความเป็นจริงด้วยมีพื้นฐานทางวิทยาศาสตร์ค่ะ
|
สวัสดีค่ะ คุณ
|
krutoiting |
ขอบคุณนะค่ะที่มาร่วมเชียร์ หวังว่าเขาจะเดินไปถึงฝั่งฝันค่ะ