ที่ดิน - แปลงแรก.


*แม้ผมทำท่าจะได้เป็นเจ้าของที่ดินกับเขาบ้างแล้ว แต่บุญคงยังไม่ถึง..จึงทำให้ที่แปลงนั้นหลุดลอยไป..ยังไงก็ตามถ้าจะมีอะไร ที่จะต้องมาเป็นของเราจริงๆล่ะก็.พี่แกต้องมาเป็นของเราวันยังค่ำ.เพื่อนร่วมงาน ชาวสิงคโปร์.ของผมเคยบอกไว้. ถ้าไม่เชื่อผมอยากบอกว่า..ควรอ่านต่อไปอีกนิด. ไม่ดีหรือครับ ?

 

แม้ผมจะมีงานนอกเวลาทำกับเขาบ้างแล้วก็ตาม แต่ไม่ถึงกับมีเงินเป็นกอบเป็นกำเพื่อไปซื้อที่ดิน กับใครๆได้เลย..แต่อยู่มาวันหนึ่งเพื่อนข้าราชการจากหน่วยข้างเคียงมาบอกว่า..ทางฐานทัพเรือสัตหีบ จะขายที่แปลงละหนึ่งร้อยตารางวาให้กับข้าราชการทร.และนย. ในพื้นที่สัตหีบ. แต่ทุกคนต้องวางเงินดาวน์๑ พันบาทก่อน.ถ้าใครจับสลากได้ก็ให้เริ่มผ่อนต่อได้เลย..ใครผิดหวังทางการจะคืนเงินให้ทันที..ไม่มีหรอกครับดอกเบี้ย..ต่อมาช่วงบ่ายวันหนึ่งที่สโมสรนายทหารฐานทัพเรือสัตหีบ มีข้าราชการหลายระดับ มารอ จับสลากเพื่อจะได้เป็นเจ้าของที่ดินกันลายตาไปหมด แต่ที่ดินจริงๆมีเพียง ๑๐๐ แปลงเท่านั้น ! ประธานขึ้นมากล่าวเปิดงานและมีการจับสลากไปเรื่อยๆ วิธีนี้ยุติธรรมที่สุด.ประธานจับเป็นคนแรก.ถ้าได้นายก. นายก.ก็จะขึ้นไปจับให้คนต่อไป..แล้วหมุนเวียนกันไปเช่นนี้จนถึงที่แปลงสุดท้าย..ความจริงผมไม่เคยคิดหรือหวังว่า..จะต้องมีที่ดินกับใครๆเลย.จริงสิครับ. ผมเลยออกมาคุยกับเพื่อนต่างหน่วยที่มาพบกันโดยมิได้นัดหมาย..พลันก็ประหลาดใจที่เพื่อนๆพากันตะโกนมาที่ผมด้วยเสียงอันดังว่า..เฮ้ย ! ชื่อมึง..ชื่อมึง.. ผมรู้ว่าจริงๆแล้วไม่ค่อยสุภาพ.ไม่ต้องย้ำ.เป็นอันว่าผมต้องทำตามกฎด้วยการขึ้นไปบนเวทีแล้วจับให้ คนต่อไป..ผมยังจำช่วงนั้นได้ดีที่ขึ้น เพราะไปจับเอาชื่อเพื่อนในหน่วยงานเดียวกัน..เห็นไหมว่า..คนเราพอจะได้เป็นเจ้าของที่ดินขึ้นมาจริงๆล่ะก็..มันต้องเป็นไปได้เองครับ. แม้จะมีเนื้อที่แค่หนึ่งร้อยตารางวา.ก็ยังดีครับ.ใครที่โชคดีก็เริ่มถูกหักเงินเป็นเดือนแรกกันตอนสิ้นเดือนนั้นเลยครับ เริ่มต้นที่เดือนละ ๑,๓๕๐ บาท. ส่วนใครที่ไม่ถูกจับรายชื่อขึ้นมาก็จะได้รับเงินมัดจำคืน ๑ พันบาท. สมัยนั้นอาจจะเป็นเงินไม่มากนัก..เท่ากับทองคำประมาณสองบาท.ผมยังจำได้ว่า.ผ่อนไปได้ประมาณ ๓ ปีก็ได้รับการปรับเงินเดือนขึ้นไปอีก ๓๐๐ บาท. อีก ๒ - ๓ ปีต่อมาเงินเดือนได้ปรับขึ้นอีก ๕๐๐บาท.สรุปแล้วผมผ่อนไปจริงประมาณ ๘๐๐ บาทต่อเดือน. เอ้าเผลอไปนิดเดียวผ่อนหมดแล้วสิครับ..เวลาผ่านไปไวยิ่งกว่าในละคร.น้ำเน่า.เสียอีก. ผมจำไม่ได้เสียแล้วว่าไปรับโฉนดมาจากแผนกที่ดิน ฝ่ายกิจการพลเรือน. ฐานทัพเรือสัตหีบมาเก็บไว้ตั้งแต่เมื่อไร ? ผมได้เก็บรักษาที่ดินแปลงนี้ไว้เป็นอย่างดีเพราะตั้งใจว่า..จะปลูกบ้านไว้อยู่เองตอนที่อายุเยอะ..ต้องมีเงินด้วย. มิใช่แก่แต่จน..


โตนี่ฟางกับเพื่อนย.อม.ที่แค๊มป์เพ็นเดิลตั้น. ไปเรียนเบสิคเอเอวี.ปี๒๕๒๘
ช่วงแรกที่เป็นเจ้าของนั้น..ผมเคยนำคนไปถากถางพื้นที่ไว้และชอบมาก เพราะที่ดินบริเวณนั้นเราสามารถมองลงไปได้ไกล ถ้าอากาศดี.สามารถมองเห็นกรมสรรพาวุธ.เกล็ดแก้ว.. บางเสร่..รร.แอมบาสเดอร์เลยไป ถึงพัทยาโน่น..ต่อมาผมเคยเข้าไปดูปรากฏว่า..มีต้นกระถินและไม้ต่างๆขึ้นเต็มไปหมด.เกือบทุกแปลง. ที่สำคัญยังไม่มีใครปลูกบ้านเลยสักหลัง..หน้าแล้งยังมีรอยไฟไหม้หญ้าเสียด้วยสิ..ไม่มีใครสนใจ กับมือวางเพลิงกันเลยเพราะยังเป็นที่ว่างเปล่านั่นเอง..ที่จริงบนที่ดินแปลงใหญ่นี้..ถ้าบริษัทจัดสร้างบ้านใด ? เข้ามาดำเนินการติดต่อกับทางราชการ และขอปลูกบ้านด้วยการให้เจ้าของที่ผ่อนกับธนาคาร. ที่กำหนดเอง. ป่านนี้คงต้องเป็นโครงการหมู่บ้านทหารเรือ.ใหญ่โตกว่าบางโครงการในย่านนี้เป็นแน่ ! ที่ดินแปลงนี้ผมจำได้ว่าผ่อนอยู่ประมาณ ๖๐ เดือนครับ.จึงเป็นไท.รวมเงินทั้งสิ้นประมาณหนึ่งแสนเศษๆ..ต่อมาเจ้าของที่จะต้องดำเนินการยื่นเรื่องเพื่อขอให้เป็นที่ทรงสงวนกับที่ดินอำเภอ มิฉะนั้นจะมีปัญหาตอนซื้อ-ขาย หรือโอนให้กับเจ้าของใหม่. ใช้เวลาประมาณ ๓ เดือนกองทัพเรือจึงจะอนุมัติ. ผมมิได้นิ่งนอนใจครับ รีบดำเนินการจนเสร็จไปด้วยดีในเวลาต่อมา..พอเวลาผ่านไป..ผ่านไป..ผมยังไม่ทันได้ดำเนินการใดใด เลยครับ ? เพราะยังขาดวิตามินงอ – เงิน. ผมกลับเข้าไปสำรวจพื้นที่บ้างตามโอกาส ใช่ครับที่ดินว่างเปล่านั้น ถ้าขาดการดูแลล่ะก็..พี่-น้องหญ้าพร้อมใจกันมาขึ้นเต็มไปหมด แรกๆถนนที่ทางการสร้างขึ้นก็พอนำรถ เข้า-ออกได้..ต่อมาเข้าไม่ได้เสียแล้วเพราะไม้จะทิ่มแทงตัวรถทั้งเข้าและออก ผู้ที่จับสลากได้ก็หันไป ผ่อนบ้านพร้อมที่ดินกันหมด ยิ่งโครงการบ้านจัดสรรกำลังเติบโตขึ้น..ที่ดินดังกล่าวก็ยังครองความรกไว้หลายปีติดต่อ..จนกระทั่งผมได้ลาออกจากราชการแล้วไปทำงานบริษัท ก็เป็นอันว่า..ไม่สามารถดำเนินการปลูกบ้านบนที่แปลงนี้ได้ตามที่คิดไว้ แม้ได้ออกไปทำงานบริษัทแล้ว บ้านหลวงก็ต้องกลายเป็นสมบัติผลัดกันชมเพราะ..ยังมีข้าราชการนย.ที่เข้าคิวไว้บ้าง..ย้ายมาแล้วต้องได้คิวเร่งด่วนบ้าง..ผมเข้าใจดีและมิได้ทำตัวเป็นพวกก้างหวงหมา. ไม่ทราบว่าจะเขียนอย่างไร ? เพราะถ้าเขียนสุภาพแล้วอาจจะไม่เข้ากับภาษิตไทยที่มีมาแต่เดิมก็ได้..ยิ่งปัจจุบันนี้มีการฟ้องละเมิดกันบ่อยๆ ผมจำเป็นต้องเขียนตามเดิมครับ.



ที่ดินแปลงแรก ๑๐๐ ตรว.ในชีวิตของโตนี่ฟาง. เพิ่งขายกินไปก่อนจะนำเรื่องนี้ลงบล็อก.
พอยื่นใบลาออกแล้ว..ผมก็เริ่มทยอยย้ายสมบัติออกจากบ้านหลวงมาเข้าบ้านหลังใหม่ และก็เริ่มผ่อนกันเลย ยังมีเพื่อนผมหลายๆคนที่สร้างบ้านใหญ่โต เชิญผมไปงานขึ้นบ้านใหม่ด้วยน๊ะ..ลงทุนเป็นแสนเป็นล้าน แต่แปลกครับ..พี่แกยังยึดติดกับบ้านหลวงอยู่จนเกษียณอายุนั่นแหละ ! แถมหลายคนยังขอใช้สิทธิอยู่ต่อหลังเกษียณอีก ๓ เดือนเสียด้วยน๊ะ..ไม่คิดจะให้คนที่เดือดร้อนจริงเข้าอยู่เลยหรือไงเพ่ ? เท่านั้นยังไม่พอ..เคยมีพวกที่ได้บ้านหลวงแล้วดันเอาไปให้คนอื่นเช่าอยู่ก็มีครับ พอมีการตรวจสอบและเอาเรื่อง. ดูสิดันไปด่าเพื่อนบ้านหาว่าเป็นพวกขี้ฟ้องบ้างล่ะ..ผมเองถ้าต้องอยู่จนเกษียณผมคงไม่กล้าทำแบบเพื่อนๆเป็นแน่. เฮ้อทำไมคนรวยมักจะงกน๊ะ ? ผมเคยถามพี่ชายทหารบกพี่แกตอบแบบทหารว่า..อ้าว..ถ้าไม่งกแล้วจะรวยเหรอ ? เอาไปคนเดียวเถอะน๊ะ.ผมคงไม่เอาด้วยน๊ะ. เป็นอันว่าผมถือครองโฉนดแปลงนี้ไว้เกือบ ๒๐ ปี พอเข้ามาอยู่บ้านหลังใหม่. ทาวน์เฮ๊าส์.ในซอยใกล้ถนนใหญ่ และไม่ไกลจากตลาดและศูนย์การค้ามากนัก. ผมจึงปรึกษากับศรีภรรยาว่าอย่าเก็บไว้เลย ควรนำออกขายเพื่อนำเงินมาใช้จ่ายกันดีกว่า แม้ว่าเธอมิใช่จราจรก็จริงแต่เธอเปิดไฟเขียวครับ..ตามใจสิ..เธอพูดเบาๆ.หลังจากผมยืนยันว่าจะแบ่งเงินให้เธอ ๑แสนบาท. เพื่อนที่เป็นนายหน้าขายที่ดินแวะมาหาผมที่บ้าน เราคุยกันและยินดีจ่ายค่านายหน้า ๓ เปอร์เซ็นต์ เพื่อนคนดังกล่าวดำเนินการไปกว่าสองปีแล้วครับ เจอกันทีไรพี่แกบอกว่า..เออฉันพาคุณนายท่านรองผบ. ผบ.ไหน ?ก็ช่างเถอะ. ไปดูที่มาแล้วน๊ะเธอไม่ได้บอกอะไรเลย.จะซื้อหรือไม่ซื้อ ? คนมีเงินพากันมาดูที่ดินของผมหลายคนแล้ว ต่างคนต่างออกความเห็นไปคนละอย่างเช่นบอกว่า.ไม่เวิร์คบ้าง.ไกลปืนเที่ยงบ้าง.กลัวถูกฆ่าตายแล้วหมกป่าบ้าง..หลายสิบความคิด..ไม่มีใครกดไล๊ค์เลยสักคน.มีแต่ความคิดที่จริงจังเพียงอย่างเดียวคือ ดิฉันอยากได้ที่ราคาถูกกว่านี้..แหมที่ ๑๐๐ ตารางวาผมขาย ๓ . ๒แสน ก็ไม่แพงเลยน๊ะ เผื่อไว้ให้ต่อบ้าง..ผู้ซื้อต้องออกค่าโอนเองครับ..ยังเงียบตามเคยครับ..แหมเศรษฐกิจแบบนี้ใครจะเอาเงินก้อนมาซื้อกัน ยิ่งนำไปเข้าธนาคารเขาก็ไม่อยากรับที่เปล่ากันแล้ว..ที่สำคัญคนยุคใหม่มักจะผ่อนที่และบ้านบนแปลงเดียวกันเลย..เพราะไม่ต้องยุ่งยากในการมาสร้างบ้านภายหลัง..


บ้านหลังใหม่ของครอบครัวโตนี่ฟาง. ผ่อนหมดแล้วครับ.
สรุปแล้วยังขายไม่ได้เลยสักแปลง ท่านเคยได้ยินที่เขาพูดกันบ้างไหมที่ว่า..ไม่ได้ด้วยเล่ห์ต้องเอาด้วยกล..ไม่ได้ด้วยมนต์ต้องเอาด้วยคาถา..ไสยศาสตร์ต่างๆเคยมีจริงและทางวิทยาศาสตร์ก็ยังไม่สามารถพิสูจน์ได้ครับ มีคนบอกว่าให้ลองไปบนดูบ้าง ผมจึงไม่รอช้าครับก็แหมในพื้นที่สัตหีบมีสถานที่ที่เหมาะจะไปบนบานศาลกล่าวตั้งหลายแห่ง. เวลาไม่รอใครผมจึงไปบนไว้กับเสด็จเตี่ยบ้าง..หลวงปู่อี๋บ้าง..เท่านั้นยังไม่พอครั แฟนแอบไปบนช่วยอีกทางหนึ่ง.. น้องแฟนช่วยบนอีกสองทาง..เกือบทั่วประเทศแล้วครับ..นี่ถ้ามีที่ดินกว่า ๑ ไร่ไม่ต้องข้ามไปทำการบนกันถึงประเทศเพื่อนบ้านกันเลยหรือ ? ยังไงๆก็คงไม่ต้องหรอกครับเพราะชีวิตจริงของผมมีที่ดินแค่สองแปลงเท่านั้นเองครับ..หกสิบ และหนึ่งร้อยตารางวา.หมดเวลาแล้วครับเพราะเดี๋ยวจะไปไม่ทันรถ..ถ้าบนไม่ทันวันนี้ต้องรอไปจนกว่าจะถึงวันพระหน้าเทียวนา..ไปก่อนน๊ะครับ.

คำสำคัญ (Tags): #ที่ดิน- โตนี่ฟาง
หมายเลขบันทึก: 546615เขียนเมื่อ 26 สิงหาคม 2013 10:46 น. ()แก้ไขเมื่อ 26 สิงหาคม 2013 11:05 น. ()สัญญาอนุญาต: ครีเอทีฟคอมมอนส์แบบ แสดงที่มา-ไม่ใช้เพื่อการค้า-ไม่ดัดแปลงจำนวนที่อ่านจำนวนที่อ่าน:


ความเห็น (2)

As-salam alaykum.....ครับ...ที่ดินที่สัตหีบน่าสนใจนะครับ..เห็นข่าวว่า รร.นร.จะย้ายไปอยู่ที่สัตหีบด้วย...

ลูกเพ่จะส่งหลานมาเรียนหรือไงครับ ? พื้นที่ว่างช่วงเขาแขกนั่นแหละ..อีกหน่อยที่แถวนี้คงจะแพงเอา..แพงเอา..ส.ว.อย่างเราคงผ่อนไม่ทันครบงวด..ก็ต้องไปเกิดใหม่เป็นแน่..ตอนนี้ได้แต่บำรุงรักษาบ้านที่เกิดจากน้ำพักน้ำแรงไปพรางๆก่อน..ไอ้เราจะแก่เพราะอายุมากก็ไม่ว่า..แต่บ้านดันมาผุหลังผ่อนหมดนี่สิ..ชีช้ำว่ะ !

พบปัญหาการใช้งานกรุณาแจ้ง LINE ID @gotoknow
ClassStart
ระบบจัดการการเรียนการสอนผ่านอินเทอร์เน็ต
ทั้งเว็บทั้งแอปใช้งานฟรี
ClassStart Books
โครงการหนังสือจากคลาสสตาร์ท