เพราะความซวย...?
เมื่อเดือนก่อน...มีอาจารย์ท่านหนึ่งเล่าให้ผู้เขียนฟังว่า...
เธอตกใจมากที่อยู่ ๆ ...พี่ชายที่บ้าน (ต่างจังหวัด) โทรศัพท์มาบอกว่าพ่อเข้าโรงพยาบาล...สาเหตุมาจาก “กระดุมเสื้อกระเด็น ถูกตา”...มีที่มาว่า...
เช้าของวันเกิดเหตุ...พ่อของอาจารย์ท่านนั้นมีธุระที่ต้องเข้าไปทำธุระที่ตัวเมือง (เธอเล่าให้ฟังว่า...ซึ่งโดยปกติพ่อไม่ค่อยชอบใส่เสื้อเชิตนัก) ก็เลยไปหยิบเสื้อเชิตมาจากตู้เสื้อผ้า ซึ่งก่อนจะสวมใส่นั้น...ท่านก็ได้สบัดเสื้อ...ปรากฏว่ากระดุมเสื้อหลุดมาโดนลูกตา (อย่างแรง)...
โชคยังดีที่เม็ดดุมนั้นโดนที่ตาขาว...ไม่โดนที่ตาดำ...แต่ก็ทำให้อักเสบไปหลายวันเหมือนกัน...เธอเล่าให้ฟังจบก็ตบท้ายด้วยคำว่า “พ่อซวยจริง ๆ... โดนที่ไหนไม่โดนมาโดนที่ตา”
พอฟังจบ...ผู้เขียนก็เลยถามอาจารย์ท่านนั้นว่า...
ปกติก่อนใส่เสื้อพ่อชอบสบัดเสื้อก่อนหรือเปล่า...เธอก็บอกว่าปกติพ่อชอบใส่แต่เสื้อยืดแต่ก็ไม่เห็นท่านสบัด...นาน ๆ ทีพ่อถึงจะใส่เสื้อเชิต (เธอนึกนิดนึง) แต่ก็ไม่เคยเห็นพ่อสบัดเหมือนกัน แล้วเธอก็หันมาถามผู้เขียนว่า...อาจารย์ถามทำไมหรือ ?
ผู้เขียนก็เลยตอบไปว่า...หากพ่อไม่เคยสบัดเสื้อก่อนใส่...แล้ววันนั้นนึกยังไงถึงได้สบัดเสื้อ เพราะถ้าหากเคยสบัดเสื้อทุกครั้งก่อนใส่ ก็เป็นไปได้ว่าวันนั้นอาจทำไปด้วยความเคยชินตามปกติ...แต่นี่พ่ออาจารย์ไม่เคยสบัดเสื้อก่อนที่จะใส่...แล้วทำไมวันนั้นจึงนึกอยากสบัดเสื้อ...น่าคิดนะ...
และที่สำคัญกระดุมที่หลุดออกมาหากว่าถึงความเป็นไปได้ที่จะกระเด็นมาถูกตา...อาจารย์คิดว่าความน่าจะเป็นมันมากหรือน้อย...? พื้นที่อื่นกว้างใหญ่ตั้งเยอะแยะเมื่อเทียบกับลูกตา...แล้วทำไมถึงได้มาโดนลูกตา...น่าคิดนะอาจารย์...
มีหลายครั้ง...ที่ผู้เขียนเวลาทำอะไรลงไปแล้ว ผลออกมาทางด้านลบ (ที่หลาย ๆ คนเรียกว่าความซวย)...แต่เมื่อมองให้ลึกลงไปแล้วทุกสิ่งทุกอย่างล้วนมีที่มาที่ไปจากปัจจัยเหตุทั้งนั้น...บางครั้งบางอย่างอาจจะสืบสาวราวเรื่องไปถึงปัจจัยเหตุ...แต่บางครั้งบางอย่างอาจจะสืบสาวราวเรื่องไปไม่ถึงปัจจัยเหตุเพราะเป็นเรื่องเหนือวิสัยทางตรรกะของปุถุชนโดยทั่วไป โดยเฉพาะเรื่อง “กฎแห่งกรรม” ซึ่งพระพุทธเจ้าทรงตรัสไว้ว่าเป็น อจินไตย
เครดิตภาพ : http://www.bloggang.com/viewdiary.php?id=thungkopkap&month=08-2009&date=20&group=3&gblog=132
ความเห็น (2)
ขอบคุณมากครับ...สำหรับกำลังใจจากทุกท่านที่มอบผ่านดอกไม้...:)
