ตั้งแต่มีโทรศัพท์มือถือกัน โทรศัพท์บ้านก็มีความจำเป็นลดลง
ที่บ้านก็เช่นกันไม่ค่อยมีใครใช้ เนื่องจากมีโทรศัพท์มือถือกันทุกคน
จะมีใช้บ้างเวลาคุณตาโทรฯ เข้ามือถือหาใครๆ ก็ไม่มีคนรับ เนื่องจากตื่นสายกันบ้าง หรืออยู่นอกบ้านกันบ้าง ก็พออาศัยเสียงโทรศัพท์บ้านนี่แหละที่ดังหน่อยให้ได้ยิน
วันนี้ขณะนั่งทำงาน มีเสียงโทรศัพท์บ้านดังแบบเสียงโบราณ… กริ๊งงงง....
เสียงคนในสายพูดว่า
“เจ๊ครับ... ที่นี่มีหมอนวดบ้างมั้ยครับ ขอสักคน”
...
ชินซะแล้ว เลยตอบไปว่า
“ขอโทษค่ะ จะโทรฯ เบอร์โรงแรมรื่นรมย์ใช่มั้ยคะ น่าจะต่อผิด”
“ขอโทษครับ”
อีกราวหนึ่งถึงสองนาทีต่อมา เสียงโทรศัพท์ดังอีก คนเดิมโทรฯ มา
“ไม่ใช่เบอร์นี้ค่ะ นี่เบอร์บ้าน”
“เขาให้เบอร์นี้ผม”
“เบอร์มันคล้ายกันค่ะ”
เสียงสามีลอดมา บอกเบอร์โรงแรมรื่นรมย์ให้ด้วยความมั่นใจ มีเลข 7 อยู่ด้วย... เลยบอกคุณเค้าไปตามนั้น
ถึงแม้ผู้เขียนจะไม่มีอะไรกับโรงแรมรื่นรมย์มานาน (แต่ก่อนที่มีอะไรๆ กับโรงแรมนี้ ก็เพราะมีโทรฯ มาผิดบ่อยๆ โดยเฉพาะดึกๆ ดื่นๆ... ช่วงหลังเสียงโทรศัพท์ผิดๆ ห่างหายไป หรือเพราะผู้เขียนนอนหลับสนิท หูหนักขึ้นก็ไม่รู้ แม้กระทั่งคนในบ้านลากประตูรั้วเข้าออกหรือไปข้างนอกดึกๆ ก็ไม่ได้ยิน...)
แต่ก็ไม่คิดว่าจะมีเลข 7 น่ะนะ
เสียงโทรศัพท์หนุ่มนั้นก็เงียบหายไป
…
ไม่เคลียร์เรื่องหมายเลขโทรศัพท์โรงแรม
เลยเข้า gloogle…
ได้ เบอร์โทรศัพท์โรงแรมรื่นรมย์ ขอนแก่น เบอร์นี้ค่ะ
043-223522
ไหนๆ ก็ไหนๆ... รู้ไว้ จะได้บอกเบอร์โรงแรมที่ถูกต้องให้คุณๆ เขา เอาบุญ...
หรือจะเป็นเจ๊ เปิดสถานบริการนวด ไปซะเลยดีหว่า... อิ อิ
สุขสันต์วันแม่ค่ะ
อ่านแล้วอดยิ้ม ไม่ได้ครับ...
พี่แก้วคะ...
สุขสันต์วันแม่เช่นกันค่ะ
คุณหมอแจ่มจำรัส คะ...
หัวเราะไปเลยดีกว่าค่ะ...
หัวเราะวันละนิด จิตแจ่มใสค่ะ... อิอิ
ใช่หัวเราะกันดีกว่า อายุยืน5555นะค่ะ