วินัย
คุณธรรม จริยธรรมและจรรยาบรรณวิชาชีพสำหรับผู้บริหารการศึกษา
ผู้บริหารต้องเป็นผู้มีวินัย คุณธรรม
จริยธรรมและจรรยาบรรณวิชาชีพสำหรับผู้บริหารการศึกษา โดยย่อ ได้แก่
1. การมีวินัย
มีวินัยในตนเองยอมรับและถือปฏิบัติตามกฏกติกามารยาท ขนบธรรมเนียมและแบบแผอันดีงามของสังคม การรักษาและเสริมสร้างวินัยในตำแหน่งหน้าที่ราชการการปฏิบัติตามกฎหมาย ระเบียบแบบแผนทางราชการ
การตรงต่อเวลา การอุทิศเวลาให้แก่ทางราชการอย่างต่อเนื่อง ความซื่อสัตย์
สุจริตในการปฏิบัติหน้าที่การรักษาผลประโยชน์ของทางราชการและไม่มีผลประโยชน์ทับซ้อน การรักษาความสามัคคี มีน้ำใจ เอื้อเฟื้อเผื่อแผ่ ต่อเพื่อนร่วมงานและชุมชน
2. การประพฤติตนเป็นแบบอย่างที่ดี ความอุตสาหะ ขยัน อดทน
มุ่งมั่นและรับผิดชอบต่อผลสัมฤทธิ์ของงานโดยยึดหลักประหยัด คุ้มค่ามีประสิทธิภาพ ยึดมั่นในคุณธรรมจริยธรรม มีความศรัทธาและปฏิบัติตนตามหลักศาสนา การยึดมั่นในหลักนิติธรรม ยืนหยัดกระทำในสิ่งที่ถูกต้อง เป็นธรรมและชอบด้วยกฎหมาย การยึดมั่นในการปกครองระบอบประชาธิปไตยอันมีพระมหากษัตริย์ทรงเป็นประมุขและวางตัวเป็นกลางทางการเมือง มีส่วนร่วมอนุรักษ์วัฒนธรรมไทยและสิ่งแวดล้อม
3. การดำรงชีวิตอย่างเหมาะสมการดำรงชีวิตตามแนวทางหลักปรัชญาเศรษฐกิจพอเพียง
การละเว้นอบายมุขและสิ่งเสพติด การใช้หรือให้ข้อมูลข่าวสารส่วนบุคคลและของทางราชการให้เป็นไปด้วย
ความถูกต้อง การดำรงตนเป็นแบบอย่างที่ดีเหมาะสมกับสถานภาพและตำแหน่งหน้าที่ ประหยัด มัธยัสถ์ อดออม
4. ความรักและศรัทธาในวิชาชีพ การเป็นสมาชิกที่ดี
สนับสนุนหรือร่วมกิจกรรมของวิชาชีพและวิชาการอย่างสร้างสรรค์ การศึกษาค้นคว้า ริเริ่ม สร้างสรรค์ความรู้ใหม่
ๆ มาใช้ในการพัฒนาในวิชาชีพ มีบทบาทเป็นผู้นำทางวิชาการในวงวิชาชีพ การรักษาชื่อเสียงปกป้องศักดิ์ศรีแห่งวิชาชีพและการยกย่องเชิดชูเกียรติ การเสริมสร้างปลูกจิตสำนึกที่ดีแก่ผู้เรียน ชุมชน สังคม
5. ความรับผิดชอบในวิชาชีพ การเอาใจใส่ ถ่ายทอดความรู้หรือส่งเสริมการแสวงหาความรู้โดยไม่บิดเบือน ปิดบังหวังสิ่งตอบแทน การเอาใจใส่ช่วยเหลือผู้เรียนและผู้รับบริการเต็มความสามารถตามหลักวิชาชีพอย่างสม่ำเสมอ การศึกษา ค้นคว้าริเริ่มสร้างสรรค์ความรู้ใหม่ ๆนวัตกรรมในการพัฒนางานในหน้าที่ การประพฤติตนตามจรรยาบรรณของวิชาชีพและแบบแผนพฤติกรรมตามจรรยาบรรณของวิชาชีพ การมีจิตอาสา จิตสาธารณะและมุ่งประโยชน์ส่วนรวม
สรุป ผู้บริหารการศึกษา จะต้องเป็นผู้มีวินัย มีการประพฤติตนเป็นแบบอย่างที่ดี มีการดำรงชีวิตอย่างเหมาะสมการดำรงชีวิตตามแนวทางหลักปรัชญาเศรษฐกิจพอเพียง มีความรักและศรัทธาในวิชาชีพ ความรับผิดชอบในวิชาชีพ
แนวทางประยุกต์สู่การปฏิบัติ ในการดำรงตนให้เป็นผู้มีวินัย มีการประพฤติตนเป็นแบบอย่างที่ดี มีการดำรงชีวิตอย่างเหมาะสมการดำรงชีวิตตามแนวทางหลักปรัชญาเศรษฐกิจพอเพียง มีความรักและศรัทธาในวิชาชีพ ความรับผิดชอบในวิชาชีพ ทำให้ได้ชื่อว่าเป็นคนดี น่าเคารพยกย่อง เป็นผู้มี ภูมิรู้ ภูมิธรรมและภูมิฐาน
ซึ่งจะเกิดขึ้นได้นั้นจะต้องประพฤติตนตามหลักศาสนาที่ตนนับถือ นั้นคือเป็นผู้มีธรรม มีความรู้กอร์ปด้วยธรรม
ธรรมในการครองคนและครองตน สังคหวัตถุ 4 คือ ทาน หมายถึงการให้ควรรู้จักให้และมีน้ำใจเอื้อเฟื้อเผื่อแผ่ซึ่งกันและกันแต่หมายรวมถึงการให้ซึ่งความรู้ ให้ความช่วยเหลือ และการให้ที่ยิ่งใหญ่เสมอคือ “การให้อภัย”
ปิยวาจา หมายถึงการพูดถ้อยคำไพเราะอ่อนหวานถ้อยคำที่เปล่งออกมาเป็นคำพูดมีความสำคัญ
เพราะคำพูดมักจะถ่ายทอดออกมาได้ถึงอารมณ์ซึ่งจะทำให้คนรักหรือเกลียดก็ได้
การพูดจาด้วยถ้อยคำที่สุภาพไพเราะและอ่อนหว่านย่อมแสดงถึงวุฒิภาวะทางอารมณ์ว่ามีมากหรือน้อยเพียงใด
อัตถจริยา หมายถึงการทำตนให้เป็นประโยชน์ต่อผู้อื่นโดยเริ่มจากพัฒนาความรู้และความสามารถในการทำงานของตนเองควบคู่กับการพัฒนาคุณธรรมก่อนจากนั้นจึงใช้ความสามารถที่มีทำงานอย่างเต็มที่พร้อมร่วมมือกับทีมงานและช่วยเหลือกันและกันเมื่อพบอุปสรรค
สมานัตตตา หมายถึงการวางตัวสม่ำเสมอให้เหมาะสมกับฐานะและบทบาทของตนเอง หากเคยวางตนกับผู้อื่นในทางที่ดีอย่างไรยังคงทำเช่นเดิมไม่เปลี่ยนแปลง เช่น เมื่อมีตำแหน่งสูงขึ้น ยิ่งต้องวางตนให้ดีแสดงความมีเมตตาให้มาก ไม่ใช้อำนาจในทางที่ผิดเมื่อความสัมพันธ์อันดีเชื่อมโยงทุกคนเข้าไว้ด้วยกัน การงานก็จะก้าวหน้า
และยังส่งผลให้มีสุขภาพจิตดี
ธรรมในการครองงาน
คืออิทธิบาท 4 ฉันทะ พอใจกับงานที่ทำอยู่ มีความศรัทธาและใจรัก ในงานที่ทำหรือได้รับมอบหมาย
วิริยะ ขยันหมั่นเพียรกับงาน ความวิริยะนั้นเป็นเครื่องมืออีกอย่างหนึ่ง ที่จะนำ ไปสู่ความสำเร็จ จิตตะ เอาใจใส่รับผิดชอบกับงานที่ทำจิตใจที่จดจ่อกับงาน ล้วนเกิดผลดีต่องานที่ทำ
จิตตะ เป็นธรรมแสดงถึงสติและจิตใจที่รอบคอบและความรับผิดชอบที่จะตามมา
วิมังสา การใคร่ครวญและใช้ปัญญาตรวจสอบงาน สิ่งสุดท้ายในการทำงานคือการใช้ปัญญาที่เป็นกุญแจสูงสุดของอิทธิบาท 4
ตื่นเต้นพบรองฯจากภาคใต้
มาเขียนบ่อยๆนะครับ
ขอบคุณบันทึกที่ดีมีประโยชน์นะคะ