ก้าวสู่ความสดใส..ไร่นาสวนผสม
เกือบสองปีแล้ว..จำได้ว่าวันนั้นเขตพื้นที่สอบถามความต้องการครูวิชาเอกใด
ผมตอบไปโดยแทบไม่ต้องคิดเลยว่า ขอเป็นวิชาเอกเกษตรก็แล้วกัน ในขณะที่
โรงเรียนส่วนใหญ่จะเน้นวิทย์ คณิต อังกฤษ ไทย ทำไมผมต้องตอบไปอย่าง
นั้น คงไม่มีอะไรผิดพลาดแน่นอน เพราะผมได้ปรึกษาคณะครูแล้ว และมอง
บริบทของโรงเรียนโดยรอบ ที่มีปัจจัยพื้นฐานและสิ่งแวดล้อมที่ล้วนเป็น
เรื่องราวด้าน "เกษตร" ทั้งสิ้น มีสระน้ำกว้างใหญ่ ที่เป็น "ภููมิคุ้มกัน"อย่างดี มี
ดิน(ดาน)ที่จะต้องเรียนรู้และดูแลบำรุง ให้พลิกฟื้นกลับคืนมา
ที่กล่าวมาข้างต้น..ผมยังมีความเชื่อส่วนตัวอีกว่า คนที่มีความรู้ใน
วิชาชีพครู และมีความเชี่ยวชาญเฉพาะด้าน อย่างเอกเกษตร หาก
ฝึกฝนวิชาสามัญ ก็จะสามารถจัดการเรียนการสอนวิทย์-คณิต อังกฤษ
ไทย ได้ เพราะสถานการณ์และโลกแห่งการเรียนรู้ จะนำพาไปสู่ทักษะ
ที่จำเป็นในวิชาชีพ แต่ในทางกลับกัน เท่าที่พบ..ครูวิทย์ คณิต
อังกฤษ..ดังกล่าว มักจะไม่ถนัดงานเกษตรของโรงเรียน ซึ่งก็ไม่ใช่เรื่อง
แปลกอะไร
ด้วยอาชีพของชุมชน ผู้ปกครอง รอบโรงเรียน ที่เป็นทั้งพืชไร่ และการ
ทำนา ที่ไม่สามารถดึงดูดและนำพาเด็กไทยเข้าไปใกล้ชิดได้เลย ความ
ไม่รู้จริง กับ "หนักไม่เอา เบาไม่สู้" สั่งสมอยู่ในจิตใจของเยาวชนควบคู่
ไปกับสังคมไทย ยังไม่รวมไปถึง "มลพิษ" จากสารเคมี ที่ตลบอบอวล
ไปทุกหย่อมหญ้า ใกล้ถึงจุดที่ยากจะเยียวยาแล้ว
ความหลงใหลในคำว่า "ครัวโลก" กับ "เกษตรอินทรีย์" ไม่ควรจะมีอยู่
แค่ตำรา เราในฐานะที่เป็นครู ก็น่าจะมีส่วนรับผิดชอบบ้างไม่ใช่หรือ ครู
นิรุต ซึ่งเป็นครูเกษตรของโรงเรียน ผู้ซึ่งมีความรู้และประสบการณ์ตรง
น่าจะทำได้ดีกว่าผม และผมก็เปิดโอกาสให้เขาทำแล้ว
ผมติดตั้งระบบไฟฟ้าที่พร้อมใช้ ไว้ที่ศาลาท่าน้ำ ครูนิรุต จัดหาปั๊มน้ำ
และเดินท่อส่งน้ำ ที่มั่นคงแข็งแรงและเป็นระบบ พร้อมทุกจุด ทั้งแปลง
เกษตรปลอดสารพิษ และแปลงนาข้าวขาวมะลิ ตลอดจนต่อท่อเล็ก
เตรียมไว้สำหรับมะนาวพันธุ์ ใหม่(ปลูกแก้ตัวรอบสอง) ผมได้เห็นการ
บริหารจัดการระบบน้ำแบบนี้ เป็นครั้งแรกในรอบ ๗ ปี บางครั้งก็เหมือน
ฝัน ไม่คิดว่าจะมีแบบนี้ได้ในโรงเรียนเล็กๆ ที่มีครูไม่กี่คน หนึ่งในนั้น
เราได้ครูเกษตรที่มีคุณภาพและมองงานตลอดแนว ที่จะส่งผลต่อไร่
นาสวนผสม ให้มีความสดใส และเกิดการพัฒนาที่ยั่งยิน
ผมว่าที่ใดมีดิน มีน้ำและความคิด ที่นั้นไม่น่าจะตายซาก อาจเริ่มต้นจาก
ความยากลำบากก่อนและค่อยๆ วางแผน เรียนรู้ปรับปรุงแก้ไข หาจุด
สมดุล ที่เป็นตัวของตัวเอง คือความสอดคล้องกับบริบทที่เป็นอยู่ ไม่
เลิศหรูอลังการ ไม่เพ้อฝัน แต่ปฏิบัติได้จริง ตามหลักปรัชญาของ
เศรษฐกิจพอเพียง
ท้ายที่สุด..ผมมองสระน้ำที่กว้างใหญ่ ท่ามกลางเม็ดฝน ที่ตกพรำๆ ..นึก
ไปถึง บ่ายวันศุกร์ นี้ ผมกับครูนิรุต จะไปซื้อเรือที่จังหวัดสุพรรณบุรี
ด้วยเงินสนับสนุนจาก อาจารย์ขจิต ฝอยทอง..เรือราคาลำละ ๓,๕๐๐
บาท นั่งได้ ๒ คน ซื้อไม้พาย และเสื้อชูชีพ ทั้งหมดก็ตกราว ๕,๐๐๐
บาท งานนี้ บูรณาการ งานเกษตร กับ ทักษะชีวิต นักเรียนจะได้เรียนรู้
ควบคู่กันไป
แต่ก่อนจะถึงวันนั้น...เรามาช่วยกันตั้งชื่อเรือของอาจารย์ขจิต ดีไหม
ครับ ..ชื่อของใครได้รับเลือก..รับรางวัลที่ใครดีล่ะ (คุณมะเดื่อ หรือ
ชลัญธร) ทำเลียนแบบโกทูโนว์เลย..
ต้นกล้า..เตรียมไว้โยนกล้าในวันที่ ๙ สิงหาคม ๒๕๕๖
ปุ๋ยหมัก..เตรียมไว้ผสมดิน..สำหรับปลูกมะนาว
ความเห็น (14)
- สวัสดีครับ ผอ.
- ครั้งนั้นได้ไป รร.บ้านหนองผือ กับ อ.ขจิต
- ยังคงหลงใหลกับบรรยากาศแห่งการเรียนรู้มากๆ เลยครับ
- นา, บ่อปลา, บ่อกบ, โรงเห็ด, ไร่ผัก ฯลฯ
- ตามมาศึกษาความรู้จาก ผอ.ครับ
ชอบมากค่ะสวนผสมแบบนี้เป็นความฝันของหนูเลยนะค่ะ
แวะมาสวัสดีค่ะ ท่าน ผอ.
บรรยากาศที่หนองผือเป็นไงบ้างค่ะ
ภูเก็ตฝนหนักและก็หนักมากค่ะ
เป็นประสบการณ์ที่ดีของเด็กๆ เลยค่ะ
เป็นกำลังใจให้ค่ะชุมชนชาวพอเพียง
เคยฝันไว้ว่า สักวันจะมีชีวิตเกษตรกร (หากยังมีเรี่ยวแรงพอ)
ความสุขของคนเป็น " ครู"
อ้าว ๆๆๆๆๆ ! ทำไมคุณมะเืดื่อต้องอยู่แผนก (สินจ้าง ) รางวัลล่ะเนี่ยะ...!
...เพลงเพราะเข้ากับบรรยากาศที่ดีมากนะคะ...ท่านผอ.ชยันต์...เป็นหนึ่งกำลังใจค่ะ
ผอ.ครับ รอดูเรือ 555
สรุปว่าคุณมะเดื่อ ตั้งชื่อเรือว่าอะไรดี เปิดให้รางวัลชื่อเรือดีไหม
ไปปลูกผักกับเด็กๆมา
ยังไม่ได้เขียนเลยครับ
http://www.gotoknow.org/posts/543900
ชอบค่ะ เพลงให้อารมณ์ความรู้สึก ถึงสมัยเด็กๆ อิอิ
เด็กได้เรียนรู้กับธรรมชาติ และต้นไม้ พืชผัก...เป็นส่ิ่งที่ดีมากครับ
....ได้นำหลักของ "ความพอเพียงมาใช้จริงๆนะคะ" .... ชื่นชมค่ะ ท่าน ผอ.ชยันต์ .... สบายดี นะคะ ...
เรียน ท่านผู้อ่าน สมาชิกโกทูโน และแฟนเพลงที่เคารพ ครับ
คุณมะเดื่อ..ได้ตั้งชื่อเรือเป็นที่เรียบร้อย..ทางคณะกรรมการได้พิจารณาแล้ว
เห็นว่า เป็นชื่อที่เหมาะสมมากๆ โดยใช้ชื่อว่า "ฝอยทอง"
คุณมะเดื่อจะได้รับรางวัลจาก ท่าน อ.ขจิต ครับ ..........
ชอบบรรยากาศโรงเรียนบ้านหนองผือมากๆๆๆ เลย สมเป็นโรงเรียนแห่งการเรียนรู้ทักษะชีวิต