ความรู้สึกที่ไม่มีวันเกษียณ

ความรู้สึกที่ไม่มีวันเกษียณจากประสบการณ์ที่สำคัญในชีวิต

คำว่า "ประสบการณ์" เเต่ก่อนผมเคยมองว่าเป็นสิ่งที่เสริมทักษะในชีวิตเพียงเท่านั้นเเก่นหลัก คือ การปฏิบัติโดยการอิงทฤษฎี  ต่างหากเเต่เมื่อได้ลงทำงานจริง ได้ทำ  ได้คิด  ได้วิเคราะห์  ได้สังเคราะห์  ได้สื่อสาร  ได้พูดคุย  ได้เเสดงออก  ได้ประยุกต์  ได้เห็นตนเอง  ได้ปรับความคิด   ซึ่งทักษะหลายๆทักษะในการทำงานเหล่านี้ทำให้ผมกลับมองย้อนว่าสิ่งที่เราเคยเชื่อว่าประสบการณ์เป็นสิ่งที่เสริมทักษะในชีวิตก็คงผิดถนัด  เเต่ประสบการณ์ที่จริงเเล้ว คือ เป็นทักษะหลักในชีวิตที่ควรเเสวงหา..... อาจเรียกได้ว่าเป็นความรู้ที่ฝังเเน่นในความคิด..... อาทิ .... การลงมือทำงานจริงก็จะรู้ว่าการทำงานนั้นเป็นอย่างไร ........ การประสานงานด้วยตนเองเเล้วจะรู้ว่าการประสานงานนั้นเป็นอย่างไร....... การเรียนรู้เองเเล้วจะรู้ว่าช่องทางในการเรียนรู้นั้นเป็นอย่างไร  เป็นต้น..... ดังนั้นการมีประสบการณ์จึงเป็นภูมิคุ้มกันที่ดีที่สุดต่อตัวเราเองเเละหน่วยงานการทำงาน

เมื่อประมาณ 1 ปี ที่เเล้วผมได้มีประสบการณ์ครั้งสำคัญโดยการเข้าร่วมทำงาน  การอนุรักษ์สิ่งเเวดล้อม ทำให้รู้ว่าสิ่งเเวดล้อมคืออะไร การอนุรักษ์คืออะไร  เเละจะอนุรักษ์อย่างไรโดยมองความเป็นจริงจากสังคมเเละบริบท

ประสบการณ์ที่สั่งสมมาเป็นระยะเวลา 1 ปี  เป็นสิ่งที่ฝังเเน่นอยู่ในเเก่นของความคิดถึงเเม้ว่าจะเป็นเพียงระยะเวลาอันสั้นเเต่   "เวลาก็ไม่ได้เป็นเครื่องมือในการวัดอย่างชัดเจนว่าเรามีประสบการณ์ "  มีเเต่ตัวเราเองเท่านั้นที่จะมองเห็นประสบการณ์ของตนเอง..... เเล้วประสบการณ์ต่างๆเหล่านี้จะอยู่ติดไปกับตัวเราอย่างฝังลึก

[ขจิต ฝอยทอง]

ดีจังเลยครับ

มาเขียนบ่อยๆนะครับ

[ครูหยิน]

ดีจังเลย  เรามาแลกเปลี่ยนประสบการณืกัน่ะ