กฎหมายโทรคมนาคม "การใช้การอนุญาตเป็นเครื่องมือในการกำกับดูแล" 3 เรื่องความแตกต่างระหว่างการอนุญาตตามหลักเกณฑ์การจัดซื้อจัดจ้างกับการอนุญาตในกิจการคลื่นความถี่

๓.  ความแตกต่างระหว่างการอนุญาตตามหลักเกณฑ์การจัดซื้อจัดจ้างกับการอนุญาตในกิจการคลื่นความถี่

                 หลายประเทศมีความสับสนระหว่างการกระบวนการจัดซื้อจัดจ้างกับกระบวนการอนุญาตในกิจการคลื่นความถี่ซึ่งอันที่จริงแล้วกระบวนการทั้งสองประเภทมีความแตกต่างกันอย่างสิ้นเชิง เช่น การอนุญาตให้ประกอบกิจการโทรคมนาคมมิใช่การจัดซื้อหรือจัดจ้าง ดังนั้น องค์กรที่มีอำนาจในการอนุญาตมิได้จ่ายเงินให้กับผู้รับอนุญาตและมีข้อสังเกตระหว่างการจัดซื้อจัดจ้างและการอนุญาตในกิจการโทรคมนาคม ดังนี้

               สำหรับการอนุญาตให้เอกชนดำเนินกิจการให้บริการโทรคมนาคม องค์กรที่มีอำนาจในการอนุญาตควรจะนำเสนอให้ผู้ประกอบกิจการที่เป็นเอกชนเห็นถึงโอกาสทางการเงินที่จะได้รับจากการลงทุนเพื่อจะได้ผู้ประกอบกิจการที่มีคุณภาพสูงสุดและเพื่อส่งเสริมให้มีการแข่งขันในตลาดโทรคมนาคมมากที่สุด

             แต่ประสบการณ์ที่เกิดขึ้นในหลายประเทศที่พึ่งจะทำการเปิดเสรีตลาดโทรคมนาคม มักจะมีผู้ประกอบกิจการบางรายที่ได้รับการอนุญาตแล้วนำสิทธิในการประกอบกิจการมาขายต่ออีกทอดหนึ่งหรือผู้ประกอบกิจการที่ได้รับสิทธิในการประกอบกิจการแต่ต่อมาประสบกับอุปสรรคทางด้านการเงินและทางเทคนิคในการลงทุน  ดังนั้น สิ่งที่พึงระวังสำหรับองค์กรให้อนุญาตคือควรจะต้องพิจารณาคุณสมบัติของผู้รับการอนุญาตอย่างถี่ถ้วนและอย่างระมัดระวัง

           สำหรับการจัดซื้อจัดจ้างโดยหน่วยงานของรัฐมิได้มีกระบวนการคัดเลือกผู้ประกอบกิจการเอกชนอย่างเหมาะสม หลายประเทศมีนโยบายการจัดซื้อจัดจ้างแบบรวมศูนย์กลางกล่าวคือมีหน่วยงานกลางในการดำเนินกระบวนการจัดซื้อจัดจ้างและหลายประเทศกำหนดให้อำนาจในการจัดซื้อจัดจ้างเป็นของหน่วยงานของรัฐ ซึ่งไม่ว่าจะเป็นรูปแบบใดก็ตาม กระบวนการในการจัดซื้อจัดจ้างมักจะดำเนินการโดยใช้ระยะเวลานานและมีขั้นตอนที่ซับซ้อนจนเกินไป เช่น หน่วยงานของรัฐมักจะดำเนินกระบวนการจัดซื้อจัดจ้างโดยกำหนดรายละเอียดทุกขั้นตอนและมีอำนาจในการตรวจสอบการทำงานของผู้ประกอบกิจการในทุกขั้นตอนแม้ว่าผู้ประกอบกิจการจะได้รับการอนุญาตไปแล้วก็ตาม

            การบริหารจัดการที่ใช้กับกระบวนการจัดซื้อจัดจ้างมีการแทรกแซงของรัฐมากจนเกินไปซึ่งไม่เหมาะสมกับกิจการโทรคมนาคม เนื่องจาก ผู้ประกอบกิจการโทรคมนาคมควรจะมีอิสระในการทำงานเพื่อให้สอดคล้องกับสภาพเศรษฐกิจและความเหมาะสมในขณะนั้น ประกอบกับในกิจการดังกล่าวองค์กรกำกับดูแลก็มักจะให้ความสนใจถึงผลลัพธ์ของการประกอบกิจการมากกว่าความสำคัญในทางเทคนิคการประกอบกิจการที่มีรายละเอียดในเรื่องเทคโนโลยี นโยบายการตลาด วัสดุอุปกรณ์ ที่หลากหลาย ซึ่งรายละเอียดประการหลังนี้ก็ไม่ควรนำมาบัญญัติไว้ในเงื่อนไขการอนุญาตเช่นเดียวกัน และกระบวนการในการจัดซื้อจัดจ้างที่มีความซับซ้อนและหลายขั้นตอนอาจจะถูกเคลือบแคลงสงสัยในเรื่องความโปร่งใสและมาตรฐานการอนุญาตที่ต่ำกว่ามาตรฐานระดับสากลได้