น้ำไหลหลากฝากรอยช้ำย้ำความเศร้า


นอนหลับคืนตื่นมาพบประสบภัย....แสนครัวเรื่อนต้องจนใจในชะตา

RAIN

น้ำไหลหลากฝากรอยช้ำย้ำความเศร้า

แผ่นดินเรายามนี้มีปัญหา 

พิรุณรินหลั่งมากล้นจนปัญญา

น้ำตานองอาบสองตาน่าเศร้าใจ

หมื่นไร่นาพันธุ์พืชสวนล้วนเป็นทุกข์

ฝนตกชุกหมดสนุกหาสุขไม่

นอนหลับคืนตื่นมาพบประสบภัย

แสนครัวเรื่อนต้องจนใจในชะตา

หรือเพราะฟ้าเกิดพิโรธโกรธใดเล่า

หรือเพราะเราไม่เคยดูมิรู้ค่า

มนุษย์ใช้...หมายเป็นนาย...ใช่พึ่งพา

ธรรมชาติจึงด้อยค่าน่าเศร้าใจ

จึงบันดาลก่อกำเนิดเกิดพายุ

มุทะลุและดุดันเกินฝันใฝ่

ธรรมชาติเหนืออำนาจคาดเดาใด

จึงจนใจจะป้องกันได้ทันที

ได้แต่หวังขอพลังแห่งศรัทธา

เกิดความรักและพึ่งพาในทุกที่

ให้คนไทยรู้รักสามัคคี

ประคองกันในวันนี้ที่ทุกข์ใจ

ให้ผันผ่านเป็นวันวานอันแสนเศร้า

ให้ไทยเราก้าวข้ามพ้นจนสดใส

น้ำใจนี้ให้คงอยู่คู่ถิ่นไทย

น้ำไหลหลากหากแรงใจไม่เสื่อมคลาย...

 

หมายเลขบันทึก: 54266เขียนเมื่อ 12 ตุลาคม 2006 08:58 น. ()แก้ไขเมื่อ 11 กุมภาพันธ์ 2012 16:05 น. ()สัญญาอนุญาต: จำนวนที่อ่านจำนวนที่อ่าน:


ความเห็น (1)
  • ส่งพลังใจ ไปให้ผู้ประสบภัยด้วยค่ะ
  • บทกลอนยังคงมีพลังเสมอค่ะ
พบปัญหาการใช้งานกรุณาแจ้ง LINE ID @gotoknow
ClassStart
ระบบจัดการการเรียนการสอนผ่านอินเทอร์เน็ต
ทั้งเว็บทั้งแอปใช้งานฟรี
ClassStart Books
โครงการหนังสือจากคลาสสตาร์ท