ไหว้พระข้างหลัง…ที่ว่างที่ไม่ต่าง
ก่อนกลับบ้านที่ปักษ์ใต้แม่น้องดวงใจ พูดกับข้าพเจ้าว่า…อยากไปไหว้หลวงพ่อโสธร ที่แปดริ้ว ให้กับพ่อ หลังจากที่เสร็จพิธีพระราชทานเพลิงศพ พ่อไป ได้ไม่กี่วัน
สถานที่แห่งนี้ …ตาเคยพาหลาน ๆ มาไหว้พระ และหาซื้อของกินอยู่บ่อย ๆ ตั้งแต่สมัยโน้น สมัยที่โบสถ์หลังใหม่ยังสร้างไม่เสร็จ…หลายปีทีเดียว ตอนนั้น.... ดวงใจตัวเล็กนิดเดียว จนกระทั้งมาวันนี้..... ดวงใจรับรู้เรื่องราวต่าง ๆ ที่ผ่านเข้ามาในชีวืตครอบครัวได้เป็นอย่างดี
ความเศร้าโศกเสียใจเกิดขึ้นได้กับทุก ๆ คน….. ต่างคนต่างวาระ…. ต่างเหตุผลกัน
เป็นความเฉพาะตัว ที่ปิดบัง... บั่นทอนใจ กับความรู้สึก แบบนี้…เช่นนี้… ทดแทนกันได้บ้างเพียงน้อยนิด..
ข้าพเจ้าในฐานะของคนเป็นพ่อ....จึงเข้าใจห้วงเวลาและความรู้สึกเปลี่ยวเหงาของแม่น้องดวงใจได้ดี…
คำพูด...เป็นถ้อยคำที่ช่วยได้เพียงแค่ปลอบประโลมหัวใจของแม่.... ให้ไม่รู้สึกอ้างว้าง..เปลี่ยวเหงา....เกินไปนัก
พ่อคิดของพ่อเช่นนี้นะ...
ที่ใดมีรัก…ที่นั้นย่อมมีทุกข์….ด้วย.... เช่นกัน
พ่อจึงมิอาจห้ามความทุกข์ใจของแม่…ที่สูญเสียบุคคล อันเป็นที่รักสูงสุด-ของชีวิตแม่...ลงไปได้
การร่วมทุกข์ ในความรู้สึกของแม่ที่แม่สูญเสีย.. เป็นสิ่งเดียวที่พ่อต้องแสดงออกมาให้ได้ทุกวิถีทาง ที่ตัวพ่อเองสามารถทำได้
…
…สิ่งเดียว และเหตุผลเดียวเท่านั้นที่พ่อมองข้ามไม่ได้เลย
คือ...การทำตามความต้องการของแม่
นี่คือ...สิ่งเดียวที่ช่วยลดทอน ความเศร้าในหัวใจของแม่ได้บ้าง
.... การได้ไปยังสถานที่..... ที่เป็นความผูกพันของบุคคลในครอบครัว
สถานที่… ที่พ่อเคยได้ยินเสียงหัวเราะเล็ก ๆ ของตาน้องดวงใจ… เวลาที่ตาน้องดวงใจล้อเล่นกับหลาน ๆ ระหว่างเดินทางมาไหว้พระที่นี่
..
สถานที่....ที่เกิดจากความเลื่อมใส ศรัทธาของคนในครอบครัว
พระพุทธรูป สิ่งศักดิ์สิทธิ์ คู่บ้านคู่เมือง
สถานที่ที่คนที่นี่เลื่อมใส...เคารพและศรัทธา สถานที่…ซึ่งครอบครัวของเรา… เคยนั่งเรียงแถวหน้ากระดานอยู่ตรงหน้าพระองค์ท่าน แล้วก้มกราบขอพร... ตามกำลังแห่งความศรัทธาของแต่ละคน
..
..
วันนี้
แม้นจะไม่มีชีวิตของตาน้องดวงใจ........ ร่วมเดินทางมาด้วย
ชีวิตคนเรา....ก็เพียงเท่านี้
วันนี้..
ผู้คนมากมาย..... จากทั่วสารทิศ ที่เดินทางมากราบไหว้องค์หลวงพ่อ
ต่างคน.... ต่างมีจุดมุ่งหมาย
และจุดมุ่งหมายในใจนั่นคือ…...
หน้าองค์หลวงพ่อ…ล้นหลามไปด้วยผู้คน…
ที่นี่ ...วันนี้
เบื้องหลังองค์ท่าน…. น้อยคนนัก....ที่จะมานั่งกราบไหว้ท่าน
พ่อเห็นแม่…จูงมือดวงใจ พร้อมกับกำดอกไม้ธูปเทียนไว้ในมือ สิ่งสักการะแทนใจที่แม่น้องดวงใจตั้งใจนำมากราบไหว้องค์หลวงพ่อ
..
ห้วงเวลานั้น...พ่อรับรู้ได้ว่า….แม่ไม่ได้สนใจเบื้องหน้า หรือเบื้องหลัง
แม่มาเพียงเพื่อสิ่งเดียว...ที่อยู่ในใจ
…
ตัวพ่อเอง...ก็ขอให้เป็นเช่นนั้น…
ความเห็น (8)
...... ศิลปะ ... วัฒนธรรม .... กล่อมเกลาจิตใจ นะคะ .... และ ศิลปะยัง ส่งเสริม ...
ความเป็นตัวตนของบุคคล ... ครอบครัว..... นะคะ ..... ขอบคุณของแสงค่ะ
ช่างบังเอิญจริงครับท่านแสง
พอผมโพสบทกวี กราบหลวงพ่อโต เสร็จก็เห็นบันทึก ที่คล้ายจะเกี่ยวโยงกัน
ที่ไหนมีรักที่นั่นมีทุกข์
ขอบคุณกับความรู้สึกดีๆครับ
ดีจังเลยครับ ได้ไหว้พระด้วย
สบายดีนะครับ
เคยเห็นแต่ปิดทองหลังพระ ไหว้พระข้างหลังก็ดีเหมือนกัน นั่งสบายๆ
ขอบคุณมากนะครับ
ขอบคุณบันทึกดีที่เขียนให้อ่านเสมอๆ
ขอบคุณเบอร์โทรฯ ที่ฝากไว้ให้ หากผ่านไปทางนั้นจะติดต่อไปค่ะ ;)
...ความรัก...ความผูกพัน...ยากที่จะลืมนะคะ...