โรงเรียนขนาดเล็กในเขตเมือง
ฉันได้ย้ายมาดำรงตำแหน่งผู้อำนวยการโรงเรียนบ้านปากน้ำปากพูน เมื่อวันที่ ๒๒ กุมภาพันธ์ ๒๕๕๖ จนถึงตอนนี้วันที่ ๑๐ กรกฎาคม ๒๕๕๖ รวม ๔ เดือนกับอีก ๑๗ วัน มีการเปลี่ยนแปลงชีวิตฉันมากมาย จากการเป็นผู้บริหารโรงเรียนขนาดกลาง ที่มีนักเรียน ๒๐๐ กว่าคนครู ๑๒ คน ที่ โรงเรียนวัดสองพี่น้อง อำเภอพนม จังหวัดสุราษฎร์ธานี มาอยู่โรงเรียนนี้ ครู ๒ คน นักการภารโรง ๑ คน ครูธุรการ ๓ ร.ร. ๑ คน ฉันอยากพัฒนาโรงเรียนนี้ให้น่าอยู่ โดยนำแนวเศรษฐกิจพอเพียงมาใช้ จากที่มาอยู่ ภาคเรียนที่ ๒ ปีการศึกษา ๒๕๕๕ และตอนนี้ภาคเรียนที่ ๑ ปีการศึกษา ๒๕๕๖ จากเด็กน.ร. ๑๗ คน ฉันทำให้น.ร.เพิ่มมาได้เพียงแค่ ๑ คน กลายเป็น ๑๘ คน ทำให้โรงเรียนเข้าสู่กระบวนการควบรวม กับโรงเรียนอื่น ซึ่งตอนนี้อยู่ในขั้นตอนดำเนินการ ตามนโยบายของกระทรวงศึกษาธิการ ที่โรงเรียนที่มี นักเรียนไม่ถึง ๒๕ คน ต้องไปเรียนร่วมกับโรงเรียนอื่น แทบไม่น่าเชื่อว่า โรงเรียนแห่งนี้ทั้งสถานที่และบรรยายกาศดี อยู่ในเขตอำเภอเมือง จังหวัดนครศรีธรรมราช กำลังจะต้องพานักเรียนไปเรียนร่วมกับโรงเรียนอื่น ฉันรู้สึกเสียดาย แต่ก็ทำอะไรไม่ได้ นอกจากทำตามนโยบายของกระทรวงฯ แต่สิ่งที่ฉันคาดหวังไว้คือ เด็กในโรงเรียนของฉัน เมื่อไปอยู่ในโรงเรียนใหม่ จะต้องมีผลสัมฤทธิ์ที่สูงขึ้น และมีความสุขที่มีเพื่อนมากขึ้น จากห้องละ ๒ คน กลายเป็นห้องละ ๓๐ กว่าคน เด็กๆคงจะตั้งใจเรียนมากขึ้น เพื่อจะได้แข่งขันกับเพื่อนๆ ขอให้เด็กๆทุกคน มีความสุขในอนาคตด้วยเถอะ
ใน โรงเรียนบ้านปากน้ำปากพูน
ความเห็น (3)
ตามมาชื่นชม ผอ รออ่านอีกครับ
โรงเรียนเล็กแต่มีคุณภาพนะครับ
กำลังสนใจเรื่องการแก้ปัญหาโรงเรียนขนาดเล็กค่ะ เห็นสภาพโรงเรียนแล้วเสียดาย แต่นักเรียนน้อยเหลือเกิน สงสัยค่ะว่าทำไมมีเด็กน้อยขนาดนี้ เด็กไปเรียนที่อื่นกันหมด หรือว่าประชากรเด็กในอำเภอนี้ลดลงเรื่อย ๆ เพราะเด็กเกิดน้อย และเมื่อควบรวมแล้ว ท่านผู้บริหารระดับ ผอ. ทำหน้าที่อะไร คิดว่าน่าจะจัดการศึกษาให้ชาวบ้านที่ต้องการ ให้ความรู้เรื่องอาชีพ การบริหารการเงิน บัญชีครัวเรือน การดูแลสุขภาพ รวมทั้งเป็นห้องสมุดชุมชน
ถึงเวลานี้ ยังน่าจะมีเวลาให้พัฒนา เชื่ออย่างนั้น เป็นกำลังใจให้อาจารย์ครับ โรงเรียนที่เห็นหลายๆ ที่มีขนาดเล็กลง เพราะขาดผู้นำที่มีคุณภาพ ขอชื่นชมความตั้งใจของอาจารย์ครับ