เธอเห็นแก่ตัว

เธอเห็นแก่ตัว

 

เธอร่ำร้องหาความรักน้ำตาไหล เธอรักใครไหนบ้างจงตอบฉัน
เธอหวังให้คนช่วยอยู่ด้วยกัน  เธอทำนั้นกลับหลีกหนีเมื่อมีภัย                                                                          เห็นคนเก่งรีบอยากเก่งเร่งแข่งขัน  เห็นคนสวยหมายมั่นอยากสดใส
เห็นคนสุขหวังสุขกว่าระอาใจ   เห็นสิ่งใดเธอต้องเด่นเป็นดวงดาว                                                                      แก่วิชาหลีกหลบกลบเรื่องร้าย   แก่อยากได้ป้ายดำให้ดูขาว
แก่โกงกินสร้างกรรมหลายเรื่องราว แก่ทำฉาวเหยียบซ้ำอย่างช่ำชอง
ตัวเองรวยเงินทองกองเต็มฟ้า     ตัวมีหน้าตาจริงยิ่งผยอง
ตัวเหยียบเขาเอาหน้าบ้าเบ่งพอง  ตัวร้ายต้องตกตายไม่อายตน ฯ

 ศานติศุกร์  ตุลา

 

[คุณมะเดื่อ]

โทษสังคม  ว่าล่ม  จมสลาย

โทษสังคม  ว่าเลวร้าย  น่าอายเขา

โทษดินฟ้า  เวรกรรม  กระทำเอา

แต่...ลืมโทษ  " ตัวเรา"  คือ  " ต้นตอ" 

.............................................

 

[ศานติศุกร์ ตุลา]

ใช่ครับ