ผมบริจาค

ผมของครูแอ้เองค่ะ
จำได้ว่าสมัยเด็ก ๆ โรงเรียนบังคับให้ผมต้องตัดทรงนักเรียน
ซึ่งก็ไม่เห็นมีวัยเด็กหรือวัยรุ่นคนใดมีปัญหามากมาย
สมัยนั้นครูแอ้อยู่โรงเรียนสตรีล้วน ซึ่งก็จะมีหญิงธรรมดา หญิงเท่ห้าว
และหญิงหวานแหววเป็นเรื่องธรรมดา

อย่างมากหญิงเท่ห้าวก็แค่แอบซอยข้างในเพื่อให้ดูหัวทุย ๆ นิดนึง
ส่วนหญิงหวานแหววก็มักจะมีกิ๊บเก๋ ๆ แอบติด
พอเข้าโรงเรียนก็ลืมเอาออก ต้องยอมให้ครูริบไว้เป็นเรื่องธรรมดา

เมื่อผ่านชีวิตในระเบียบของโรงเรียนมาแล้ว
ในวัยทำงานทรงผมของหลาย ๆ คนก็คงหลายสไตล์ รวมถึงครูแอ้
ทั้งซอยสั้น สไลด์บาง ทำสี สารพัด ในที่สุดครูแอ้ก็เลือกที่จะไว้ผมยาว
(หวังว่าคุณสุภาพสตรีคงจะเข้าใจ ถึงค่าใช้จ่ายที่มากมายของผม)

 

ช่วงนั้นเรียนที่ ม ศิลปากร จำได้ว่าจะต้องไป Internship ที่ อเมริกานาน 1 เดือน
ก่อนไป..เรื่องใด ๆ ก็ไม่เป็นปัญหาเท่าเรื่องของผม เพราะไปในช่วงหน้าหนาว
การสระผมในแต่ละครั้งต้องใช้เวลาพอสมควร ค่าทำผมในร้านที่โน่นก็น่าจะแพง

บังเอิญจริง ๆ ที่ไปอ่านเจอเรื่องรับบริจาคเส้นผม ทำวิกผู้ป่วยมะเร็ง
ไม่ต้องคิดมากและแทบไม่ต้องตัดสินใจเลย ครูแอ้ไปที่ร้านทำผมทันที และให้ช่างทำตามขั้นตอน

1. สระผมให้สะอาด
2. ไดร์ผมให้แห้ง
3. มัดยางก่อนตัด ประมาณ 7-10 นิ้ว
4. ใส่ซองส่งทางไปรษณีย์

เนื่องจากเมื่อผู้ป่วยเข้ารักษาด้วยเคมีบำบัด รับยาเคมีบำบัดในช่วง 6 เดือนแรกผมจะหลุดร่วง
เป็นช่วงเวลาที่ต้องใส่วิก เพื่อให้ผู้ป่วยรู้สึกไม่ต้องเป็นกังวล มีความมั่นใจในการใช้ชีวิตประจำวัน
และดำเนินชีวิตได้อย่างเป็นปกติและมีคุณภาพ ทั้งนี้ หลังจากนั้นเส้นผมจะเริ่มฟื้นฟูและงอกกลับ
ขึ้นมาใหม่คืนสภาพปกติภายใน 1 ปี ก็ไม่จำเป็นต้องใส่วิกอีกต่อไป เนื่องจากวิกผมแท้มีราคาแพง
ประมาณ 7,000 - 8,000 บาท ส่วนวิกผมเทียมทำจากเส้นใยสังเคราะห์มีราคาถูกและเสื่อมสภาพเร็ว

สถานที่ส่งผม : ศูนย์ส่งเสริมคุณภาพชีวิต โรงพยาบาลจุฬาภรณ์ 
ท่านที่สนใจ โทรศัพท์สอบถามก่อนนะคะ [phone]
เนื่องจากทราบว่ามีผมจำนวนผมมากซึ่งยังไม่ได้นำไปทำวิก

[คุณมะเดื่อ]

ครั้งเมื่อไม่นานมานี้ คุณมะเดื่อก็ไว้ผมยาวอีกครั้งหลังจากตัดสั้นมานับสิบปี  แต่มาวันนี้ กลับตัดสั้นอีกครั้ง 

เนื่องจาก ไม่อยากเสียเวลาในการดูแลผมมากมาย และก็สะดวกกับการสระผม  มีคนถามคุณมะเดื่อว่า 

ทำไมตัดผมสั้นอีก  คุณมะเดื่อก็ตอบว่า  "  ก้อเดี๋ยวนี้เด็กหญิงไว้ผมยาวกันแล้ว  ครูก็จึงไว้สั้น สวนกระแส

ไง...อิ อิ "    ครูสาว ๆ ของโรงเรียนคุณมะเดื่อไว้ผมยาวกันทุกคน  และขณะนี้ก็กำลังบ่นเรื่องติดเหาจาก

เด็ก ๆ ที่ไว้ผมยาว...มันอะไรกันนักหนาก็ไม่รู้นะ

[ครูแอ้]

เพราะผมทรงนักเรียนสมัยเด็ก ๆ นี่เอง เด็กคนนี้และเพื่อน ๆ สมัยเรียน เลยไม่เคยมีฟาร์มเหากัน

[Bright Lily]

ก็ใจดีนะคะ แต่ดิฉันตัดใจให้ตัดผมไม่ได้ค่ะ

ช่างประจำตัวของดิฉัน เธอรักผมของดิฉันมาก เวลาสระไดร์ให้ ก็มาจับ มาหอมอยู่นั่นแหละ เอ้อ..