ประสบการณ์สองวันกับการนิเทศก์นิเทศการสอนโดยใช้กระบวนการ Coaching & Mentoring
วันที่ 18-19 มิถุนายน 2556 ผมและอาจารย์พงษ์เอก สุขใส ได้รับมอบหมายให้เป็นตัวแทนอาจารย์จากมหาวิทยาลัยในการทำหน้าที่เป็นกรรมการในทีมงานการไปนิเทศการสอนของครูในมัธยมใน สพม.39 จำนวน 3 โรงเรียน โดยมีผู้อำนวยการโรงเรียนทำหน้าที่เป็นประธาน ซึ่งในสายนี้ มี ผอ.พยัพ อนันนิล ผอ.โรงเรียนประชาสงเคราะห์วิทยา และ ผอ.ธีรพัฒน์ ดีเทอดเกียรติ ผอ.โรงเรียนบางระกำวิทยศึกษา สลับกันเป็นประธาน มีอาจารย์มหาวิทยาลัยเป็นกรรมการ และศึกษานิเทศก์เป็นเลขานุการ
ในสองวันนี้ผมได้ไปนิเทศก์นิเทศการสอนของอาจารย์จากโรงเรียนบ้านกร่างวิทยาคม โรงเรียน ประชาสงเคราะห์ และวังน้ำคู้ศึกษา ทีมงานนัดกันตอน เจ็ดโมงครึ่ง โดยมีรถตู้ของโรงเรียนวังน้ำคู้ศึกษามารับ เราเดินทางออกจากมหาวิทยาลัย ซึ่งตอนแรก ผมเข้าใจว่าโรงเรียนบ้านกร่างวิทยาคมนั้นอยู่ทางไปสุดขทัย แต่แท้ที่จริงแล้วโรงเรียนบ้านกร่างอยู่ไมห่างจากมหาวิทยาลัยนเรศวรมากนักหากไปทางลัด
เราไปถึงโรงเรียนยังไม่แปดโมงนักเรียนกำลังเข้าแถวกันหน้าเสาธง ผอ.พยัพ เล่าให้ผมฟังว่าที่โรงเรียนประชาสงเคราะห์ใช้วิธีการให้นักเรียนจัดการกันเรื่องหน้าเสาธงเอง โดยลดการพูดของครูให้น้อยลง นักเรียนจัดการกันเอง โดยใช้เพลงเป็นเครื่องบอเวลาเตือนในการให้นักเรียนลงมาเข้าแถวตอนเช้า
ที่โรงเรียน ผอ.โรงเรียนบ้านกร่าง รอต้อนรับพวกเรา และมีคณาจารย์สองท่านที่เข้ารับการอบรมเทคนิคการสอนแบบ coaching & Mentoring ช่วงแรกเป็นอาจารย์สอนวิทยาศาสตร์ ซึ่งเป็นครูชำนาญการพิเศษ ส่วนอีกท่านหนึ่งเป็นครูบรรณารักษ์ แต่สอนวิชาภาษาไทย
ซึงทำให้ได้เรียนรู้เกี่ยวกับเรื่องวิธีการสอนโดยใช้แนววทาง Coaching & Mentoring ในหลายๆ ประเด็น
(บทความยังเขียนค้างไม่ต่อเนื่อง เพราะถูกขัดจังหวะเป็นช่วงๆครับ สงสัยต้องรอให้สะดวกกว่านี้ครับ)
นิเทศ ครับ ไม่ใช่ นิเทศก์
นิเทศการเรียนการสอน / ศึกษานิเทศก์
โรงเรียนบ้านกร่าง มีบล็อกเกอร์ชื่ออาจารย์ธนิต ด้วยครับ