เมื่อคุณแม่ได้เป็น “อาจารย์ใหญ่”
ความสุขไม่ใช่การได้เสพความบันเทิง สนุกสนาน ใจเบิกบานฟูฟ่อง
แต่หมายถึงการเข้าใจความเป็นไปของชีวิต ไม่ติดในสุขและในทุกข์ มีสติ-ปัญญาพร้อมที่จะรับสถานการณ์
คุณแม่ของผู้เขียนเพิ่งจากไปเมื่อวันศุกร์ที่ 31 พฤษภาคม 2556 ที่ผ่านมานี้เอง ด้วยอายุ 81 ปี สองสามปีก่อนจากไปนี้ท่านเข้า-ออกโรงพยาบาลบ่อยๆด้วยโรคเกี่ยวกับระบบหายใจ จนพวกลูกๆก็เป็นห่วงและพยายามเอาใจใส่ดูแลอย่างดีที่สุดที่เราจะทำได้ ในการนี้เป็นส่วนช่วยให้เราได้ฝึกทำใจทีละน้อยๆ และการศึกษาน้อมนำคำสอนขององค์พระสัมมาสัมพุทธเจ้ามาฝึกหัดขัดเกลาตนเองอยู่เนืองๆด้วยการเจริญมรณานุสติ ทำให้ผู้เขียนไม่ตกใจว้าวุ่นเมื่อได้รับแจ้งข่าวว่าท่านทรุดหนักถึงขั้นปั๊มหัวใจ และรีบเดินทางขึ้นเชียงใหม่ในวันนั้นเลย
นั่งรถมายังไม่ถึงสนามบิน น้องชายคนสุดท้องที่อยู่ดูแลคุณแม่ก็โทรศัพท์บอกว่าคุณแม่สิ้นลมอย่างสงบ เราแจ้งข่าวกันเพียงในครอบครัวและญาติสนิท
คุณแม่ได้บริจาคร่างกายให้กับโรงพยาบาลสวนดอก จึงได้ตำแหน่งบุญเป็น “อาจารย์ใหญ่” ได้ทำกุศลเป็นครั้งสุดท้ายให้นักศึกษาแพทย์ใช้ศึกษาหาความรู้มาช่วยคนเจ็บคนป่วยได้ดียิ่งๆขึ้นไป เมื่อศึกษาเสร็จก็จะมีพิธีพระราชทานเพลิงให้แก่อาจารย์ใหญ่หลายๆท่านพร้อมกัน
ที่โรงพยาบาลสวนดอก เขานำร่างออกมาจากการแช่เย็นมาให้ทำพิธีรดน้ำ สวดแบบเมืองเหนือ เราจึงมีพิธีกรรมทางศาสนาที่งดงาม กระชับเรียบง่าย ในวันถัดมา ซึ่งทางโรงพยาบาลจัดสถานที่ไว้สะอาด สวยงาม เจ้าหน้าที่อำนวยความสะดวกจัดการให้ทุกอย่างเป็นไปอย่างราบรื่น ผู้มาร่วมพิธีทางศาสนาจึงมีเพียงลูกๆ หลานและญาติสนิทที่มาได้ไม่ลำบาก
ผู้เขียนต้องช่วยพูดให้สติน้องๆและหลานๆให้มีวิธีคิดที่จะทำให้ตนไม่เป็นทุกข์กับการจากไปนี้
หากใช้คำว่า สูญเสีย แล้วโศกเศร้าปริเวทนา นั่นคือเรานึกถึงตนเอง เอาตัวเองเป็นศูนย์กลาง ให้นึกถึงคุณแม่ว่าท่านพ้นทุกข์ ท่านไปสบาย เพราะสังขารที่เป็นอยู่เต็มไปด้วยความทุกข์ทรมานและไม่สามารถใช้การได้อีกต่อไปแล้ว เราควรนึกถึงดวงจิต ดวงวิญญาณของท่านว่าเราจะช่วยกันอย่างไรบ้างที่จะสร้างบุญกุศลใดเพื่ออุทิศกุศลให้ท่านเป็นเสบียงเดินทางไกลในสังสารวัฏ แม้แต่การปฏิบัติตนของเราที่สร้างคุณประโยชน์ก็ยังเป็นอานิสงค์ไปถึงคุณแม่ผู้ให้ชีวิต มอบเราให้โลกใบนี้ ให้โอกาสเรามาสร้างบุญกุศลสร้างคุณประโยชน์ทั้งแก่ตนและแก่โลก
การตายเป็นเพียงการสิ้นสุดการดำเนินไปของชีวิตในภพนี้ แต่เป็นการไปเริ่มต้นใหม่ ณ แห่งหนใดไม่มีผู้ใดล่วงรู้จุดหมายของผู้อื่น หรือแม้จุดหมายใหม่ของตนเอง คงเพียงประมาณได้จากการตระหนักรู้การปฏิบัติของตนว่าได้สร้างสมบุญกุศลหรือบาปไว้ อันน่าจะนำพาไปยังที่สว่างหรือที่มืด
คำพระท่านว่าคนเรานั้นมาและไปได้หลายแบบ อย่างน้อย 4 แบบ
· มามืด ไปมืด
· มามืด ไปสว่าง
· มาสว่าง ไปมืด
· มาสว่าง ไปสว่าง
มืด คือ ความไม่รู้ มัวเมาอยู่ในกิเลสทั้งปวง
สว่าง คือ มีปัญญา เข้าใจสัจธรรมว่าอะไรเป็นอะไร นำพาชีวิตให้เกิดประโยชน์สุขเป็น
การจากไปของท่านก็ทำให้พี่น้อง 5 คนมาพร้อมกันครบทุกคนเป็นครั้งแรกในรอบหลายสิบปี ได้พูดคุย ให้สติกันและกัน ทำให้เราระลึกถึง ซาบซึ้งกับคุณค่าของการอยู่ในครอบครัวเดียวกัน และให้คำมั่นว่าต่อนี้ไปเราควรจัดให้ได้พบปะครบองค์อย่างน้อยปีละครั้ง
ป่านนี้คุณแม่ท่านคงสบายใจ
ยิ้มได้เมื่อเฝ้ามอง ได้เห็นลูกหลานมุ่งสู่ทางสว่าง ไม่มีอะไรให้ต้องเป็นห่วง
ขอบุญกุศลทั้งหลายที่ลูกๆและหลานๆได้สร้าง ได้อุทิศให้ เป็น “ทิพย์” ร่วมคลังบุญกุศลของคุณแม่เองส่งให้คุณแม่สู่สัมปรายภพอันประเสริฐด้วยเทอญ.
ความเห็น (21)
ขอร่วมอนุโมทนาบุญด้วยครับ
ขอชื่นชมคุณความดีของคุณแม่ของอาจารย์ที่ได้อุทิศตนเป็นอาจารย์ใหญ่ ผมเองก็มีโอกาสได้เรียนวิชากายวิภาคศาสตร์ที่ รพ.สวนดอก และยังคงประทับใจอาจารย์ใหญ่ของผมเสมอครับ ขอบคุณมากครับ
ดวงวิญญาณของท่านคงไปสู่สัมปรายภพครับ...
ขอแสดงความอาลัย และขออนุโมทนาบุญครับพี่นุช...
ขออนุโมทนาบุญเช่นเดียวกันครับพี่นุช และขอให้ดวงวิญญาณของท่านได้สู่ความสุขสงบครับ
ขอแสดงความอาลัยด้วยนะคะ พี่นุช
และขอให้ดวงวิญญาณของท่านไปสู่สุขคติด้วยเทอญ
ขออนุโมนาบุญด้วยเจ้าค่ะ
ขอแสดงความเสียใจด้วยจ้ะ และขอร่วมอนุโมทนาในกุศลบุญในครั้งนี้ด้วยใจจริงจ้ะคุณนุช
ขอแสดงความเสียใจด้วยอีกครั้งค่ะ และขออนุโมทนาบุญกับกุศลผลบุญครั้งยิ่งใหญ่นี้ของคุณแม่ด้วยค่ะ
เป็นบันทึกที่สะท้อนการเกิดขึ้น ตั้งอยู่ ดับไป ให้เราได้เจริญมรณสติตาม สาธุค่ะ
พี่นุชคะ ขอแสดงความอาลัย และขออนุโมทนาบุญด้วยค่ะ
ขอเป็นส่วนหนึ่งของการอนุโมทนาบุญด้วยครับพี่นุช
สวัสดีค่ะคุณยุวนุช ...ขอแสดงความอาลัย และขออนุโมทนาบุญด้วยนะคะ...
ท่านคงยิ้มในสวรรค์แล้วค่ะอาจารย์
ขออนุโมทนาบุญด้วยค่ะ
ขอบขอบคุณ "อาจารย์ใหญ่" ทุกท่าน ที่ช่วยให้เหล่านักศึกษาได้เรียนรู้
สวัสดีค่ะคุณนุช..
ขอร่วมไว้อาลัยในการจากไปของคุณแม่ค่ะคุณนุช และขอชื่นชมความดีที่ท่านสละร่างกายเป็น "อาจารย์ใหญ่" ..ให้อนุชนได้ใช้เป็นประโยชน์เพื่อการศึกษา เพื่อทำหน้าที่ดูแลชีวิต ..ของมวลมนุษย์ชาติต่อไป.. ขอร่วมอนุโมทนาด้วยค่ะ
ขอร่วมไว้อาลัยและอนุโมทนาบุญ ที่ท่านได้ให้นักศึกษาได้เล่าเรียน คะ เสาร์ อาทิตย์นี้ที่ มหาวิทยาลัยขอนแก่น ก็มีพระราชทานเพลิงศพครูใหญ่ น้องนักศึกษาจัดพิธีที่ยิ่งใหญ่
อนุโมทนาบุญค่ะคุณนุช
เห็นคุณนุชไปสอนทำต้มยำกุ้งแม่น้ำสูตรใส่น้ำมะขามในคู่สร้างคู่สม ดูท่าจะอร่อยมาก ขอสูตรบ้างสิคะ
ขอบพระคุณทุกท่านอย่างยิ่งที่มาให้กำลังใจ ร่วมอาลัยและร่วมอนุโมทนาบุญด้วยกันค่ะ
ขอแสดงความเสียใจด้วยนะคะ และขออนุโมทนาบุญด้วยค่ะ
อนุโมทนา..บุญ..แม่ท่าน..ที่..มาสว่าง..ไปสว่าง..(ยายธี..ระลึก..ถึงรอยยิ้มและ..ที่ได้มีโอกาศจับมือ..แม่ท่าน..ครั้งนั้น..ครั้งแรกและ..ครั้งสุด..ท้าย..จงสู่สุขคติภพ..ด้วยภาวนา..)...ขอแสดงความเสียใจด้วยค่ะ..คุณนุช..(ยายธี)
กรรณ( gunn phayakam)
เพิ่งเช็ค line ค่ะ ขอบคุณนะคะที่ส่งมาให้ทราบข้อมูลดีๆ
ขอโมทนากับคุณแม่ คุณนุชนะคะ ป่านนี้ท่านมีความสุขที่ได้เห็นลูกหลานมากันพร้อมหน้าพร้อมตากัน...
และบุญกุศลที่ยิ่งใหญ่ทีี่่ท่านได้ทำ คือได้มอบร่างกายท่านเป็น อาจารย์ใหญ่ ยากที่คนทั่วไปจะตัดใจได้
โมทนาสาธุค่ะ...พี่กรรณ
สาธุๆๆด้วยครับ พี่นุชหายไปนานมากครับ