ปัญหาทุกอย่างมาจาก "โต๊ะทำงาน"
ช่วงนี้ชีวิตผมมีเรื่องวุ่นวายหลายอย่าง ผมเลยต้องมานั่งทบทวนตัวเอง หาสาเหตุของความทุกข์ที่ผมกำลังเผชิญอยู่ และผมได้มาเจอความเชื่อมโยงของความทุกข์ทุกอย่างที่ผมมี มันมาจาก "โต๊ะทำงาน" ของผมเอง ผมเป็นคนไม่มีความเป็นระเบียบเรียบร้อย นานๆครั้งโต๊ะผมจะเรียบร้อยสักทีนึง ด้วยความที่ก่อนหน้านี้ต้องเดินทางไปทำงานนอกพื้นที่บ่อย ไม่ค่อยได้กลับมานั่งที่โต๊ะตัวนี้ เวลามีงานเข้ามาเลยวางไว้ก่อน ผลัดวันประกันพรุ่งไปเรื่อย บอกตัวเองว่า ค่อยมาทำแล้วกัน ค่อยตอนเย็นแล้วกัน พอถึงตอนเย็นก็มีเรื่องที่ต้องออกไปอีก กลับเข้ามาก็ค่ำ ดึก อยากพัก เลยบอกว่าค่อยพรุ่งนี้แล้วกัน พอวันรุ่งขึ้นก็มีเรื่องให้ทำอีก เป็นแบบนี้มาเกือบสองสัปดาห์แล้ว ยิ่งอยู่รู้สึกว่าชีวิตมันยิ่งรกรุงรังตามโต๊ะไปทุกวัน งานการที่ต้องทำก็วุ่นวายไปหมด ไม่รู้ว่าจะลำดับความสำคัญอะไรก่อนหลัง เพราะมันกองเต็มไปหมด เวลาจะหาเอกสารที แทบจะเอารถสิบล้อมารับไป หลังโต๊ะก็เต็มไปด้วยวัสดุกิจกรรมจากโครงการต่างๆที่จัดมาก่อนหน้านี้ อุปกรณ์กีฬา กระเป๋าไม้แบด ร่ม เสื้อกันฝน แผ่นหนัง ทุกสรรพสิ่ง หาได้จากโต๊ะผม
เมื่อทุกอย่างมันรุมสุม(สุมๆ) อยู่ทั้งรอบตัวและในใจ ชีิวิตผมเลยขุ่นมัว มองอะไรไม่ชัด คิดอะไรไม่ออก งานการก็ค้างๆคาๆ เวลาส่วนตัวก็ไม่มี เวลาไปสนุกสนานกับใครๆเขาก็หายาก นอนก็ไม่ค่อยหลับ พอเราจัดการโต๊ะไม่ได้ เหมือนกับเราจัดการชีวิตเราไม่ได้เช่นกัน ทั้งโต๊ะทำงาน และชีวิตผมมันเลยตกอยู่ในสถานการณ์เดียวกัน
ครั้งนี้ไม่ใช่ครั้งแรกที่ผมกำลังจะจัดโต๊ะ Super Big Cleaning day และคงไม่ใช่ครั้งสุดท้ายเช่นกัน แต่ผมจะพยายามที่จะทำให้มันเป็นนิสัย(5ส) เพื่อจะทำให้จัดการได้ทั้งโต๊ะ งาน และชีวิต เพราะเมื่องานไม่เดิน ชีวิตก็ไม่สามารถก้าวต่อไปได้เช่นกัน....
ความเห็น (6)
สวัสดีครับ คุณต้ม ตุมปัง
อ่านแล้วรู้สึกมองเห็นภาพเหมือนของคนทำงานเกือบทุกที่ล่ะครับ
สงสัยจะโดน นักรบปราบฝันที่ชื่อ ผัดวันประกันพรุ่ง เข้าแน่ๆ...(หนังสือ ส้มสีม่วง/ดาวกระจาย)
เขียนเก่งจังค่ะ นึกภาพออกเลย (ไม่ใช่อะไร พี่โอ๋ก็เป็นคล้ายๆกัน...แต่อาจจะน้อยกว่าหน่อย ตรงที่พยายามเรียงกันตามลำดับเอาไว้ก่อน จะได้เสียเวลาหาน้อยหน่อยค่ะ) แบบว่าของเก่าไม่ทันเก็บทิ้ง (เอ๊ย..เข้าแฟ้ม) ของใหม่ก็ตามมาเพิ่ม ปัญหาที่ทุกคนเจอเหมือนๆกันแน่นอนเลยค่ะ
ถ้ามีโต๊ะทำงานส่วนตัว ก็คงจะเป็นเหมือนกันค่ะ
ที่ทำงานมีแต่ตู้เก็บสัมภาระ เปิดทีไร ไม่ค่อยจะมีที่เก็ยของเลยค่ะ ฮ่าฮ่า
'ไม่ใช้.. เก็บ'
เป็นคาถาประจำตัว สิ่งของทุกอย่างมีที่อยู่ของมัน มองเห็นสิ่งใดวางอยู่บนโต๊ะ ก็ถามตนเองว่า "ใช้ตอนนี้หรือไม่" ย้ำว่า 'ตอนนี้' เท่านั้น หากยังไม่ใช้หรือเดี๋ยวจะใช้ .. เก็บให้หมด ขี้เกียจเก็บเข้าที่ก็ใส่ลงตะกร้ากระบุงอะไรไว้ก่อน จะกลับบ้านค่อยเก็บ .. คาถานั้นฝากคุณต้น ตูมปัง ที่เหลือนั้นทบทวนตัวเองค่ะ
5555...
ชัดเจนค่ะ