หมอศัลยกรรมประสาท ท่านหนึ่ง มาเดินตรวจคนไข้ ตอนเช้า พร้อมเหล่านักศึกษาแพทย๋ อีกนับสิบคน โดยมีพยาบาลหัวหน้าเวร เดินเยี่ยมคนไข้อยู่ในกลุ่มนั้นด้วย เช่นกัน
อย่างที่รู้ๆ กัน ว่า คนไข้ หลังผ่าตัดสมอง ไม่ใส่ท่อหายใจไว้ ก็อาจจะมีอาการทางสมอง เช่น ถามตอบ สื่อสารลำบาก -- ดังนั้น เพื่อเป็นการ ตรวจ และประเมิน อาการทางสมอง หมออาจจะต้องพูด คุยกับคนไข้ ด้วยน้ำเสียง ดังๆ
หมอ : ป้า ป้า ได้ยินหมอมั๊ย -- มองมาทางนี้ซิ หมอเรียกได้ยินมั๊ย (เสียง ดัง และดุ ขึ้น เรื่อยๆ )
คนไข้ กลับ เฉย ไม่ตอบสนอง และไม่หันมองหมอ เสีย ด้วยซ้ำ
หมอจึง หันไปคุย กับ นักศึกษาแพทย์ว่า คนไข้ที่มีอาการทางสมองพวกนี้ต้องใช้เวลาหลายวันกว่า จะรับรู้ และ ตอบสนอง กับเราได้
-- แต่ พยาบาลหัวหน้าเวร กลับไม่คิดเช่นนั้น เพราะ จากการที่พยาบาลได้อยู่กับคนไข้ตลอดเวลา -- ก็ส่งเวรมาว่าคนไข้ คนนี้ อาการดีขึ้นมาก ทำตามคำบอกได้ รับรู้ ดี ตอบสนอง สื่อสารกับพยาบาลได้ดี
พยาบาลหัวหน้าเวร : คุณป้าคะ ไหนชูสองนิ้ว สู้ตาย ให้หนูดูหน่อยค่ะ
--คำพูดของพยาบาล อยู่ในความสนใจของหมอเจ้าของไข้ และ สายตาของนักศึกษาแพทย์ นับ สิบคู่
ทันใดนั้น -- คุณป้า คนไข้ ก็ยิ้ม แต้ พร้อมยกชูมือ ทำสองนิ้ว สู้ตาย ขึ้นมาเฉยเลย
--- ทำเอาหมอเจ้าของไข้ ต้องเปลี่ยนคำพูดและน้ำเสียงใหม่ : อ่ะอ่ะ คุณป้าครับ ไหน ลองกำมือ และยกแขน ขา ให้หมอดูหน่อยคร้าบบบบ
คนไข้ ก็ทำให้ดู และ สามารถ บอกชื่อ สกุลตัวเองได้ ถูกต้อง
~~~ งานนี้คุณป้าคนไข้ สอน คุณหมอแบบสุภาพมากเลย -- อย่างว่า เนอะ คนเราลองใช้คำพูดที่ดีๆ ต่อกัน ใครๆ ก็อยากพูด อยากทำ สิ่งต่างๆ ให้ทั้งนั้นแหล่ะ .. ว่ามะ
หน้าที่ของหมอ และพยาบาลมีความแต่ต่างกันแต่สามารถทำงานประสานกันช่วยเหลือกันได้เป็นอย่างดี...เป็นสองอาชีพที่มีการทำงานเป็นทีมอย่างเห็นได้ชัดเจนที่สุดนะคะ...