ระบายไปก่อน

                หลายวันแล้วที่รู้สึกว่างานมันล้นมือมาตลอด  พยายามจะเคลียร์แต่ละงานออกให้เร็วและให้เบาบางลง แต่ก็ยังคงมีปัญหาเพราะยังทำไม่ได้ซะที  งานทุกวันนี้มีแต่ด่วนและด่วนที่สุด ไม่มีแบบธรรมดาๆใจเย็นๆค่อยๆทำ ซึ่งหายากมากงานแบบนี้

                ไม่รู้จะอะไรนักหนา  ว่าก็ว่าไปในชีวิตข้าราชการตัวน้อยๆที่มีสวัสดิการครบถ้วน แม้ไม่มากแต่ก็มั่นคง ทำให้เราต้องทำงานอย่างหนัก ตามนโยบายของภาครัฐที่ไม่มีวันหยุดคิดและหยุดวางแผน เพราะคิดนโยบายได้ใหม่ๆตลอดเวลา

                 กับชีวิตของนักสาธารณสุขที่ทำงานมาร่วม 18 ปี แทบจะไม่มีวันไหนที่หยุดทำงานแบบเต็มๆซะที เพราะแม้ วันเสาร์-อาทิตย์ ลูกน้อง  เจ้านาย  เพื่อนพ้อง พี่น้อง อสม.ยังโทรหาอยู่ตลอดๆ ขนาดเราไปเที่ยวทะเลกับครอบครัวจะโทรตามงานได้เลย (บางครั้งเราก็ต้องวางโทรศัพท์ไว้ในรถแล้วเดินตัวเปล่าๆ ลงไปเหยียบทะเลทราย เพื่อจะได้ไม่มีเสียงใดๆมารบกวน เวลาแห่งการพักผ่อนของเราและครอบครัว)

           

                   เมื่อถึงวัยที่เหมาะสมหลายคนก็เริ่มที่อยากจะมีอาชีพเสริมที่ไม่ใช่แค่อาชีพรับราชการแต่เพียงอย่างเดียว  เพราะอาชีพนี้เป็นหนี้มากมายเหลือเกิน ทั้งบ้าน  รถ ที่ดิน  โดยเฉพาะประเภทอสังหาริมทรัพย์ซื้อกันไว้เยอะ  แต่เงินที่ซื้อไปกู้เขามา  ความจริงก็ไม่แปลกค่ะใครๆก็ทำกัน  เพียงแต่ถ้ามีการวาแผนอย่างรอบคอบชีวิตก็จะมั่นคงขึ้นค่ะ 

                   คนรุ่นหลังๆ ถ้ามีการทำงานและเริ่มเก็บออมในทันที วางแผนเป็นอย่างดี  ไม่ต้องเป็นหนี้ไปจนแก่ค่ะ  คำว่าแก่ที่หมายถึงนี้ แปลว่าหมดหนี้ก่อนอายุ 60 ปีนะคะ  แต่ถ้าใครเก่งจริงๆ  สามารถใช้หนี้หมดและเป็นอิสระก่อนอายุ 50 ปีจะถือว่าเจ๋งมาก  

                    สำหรับท่านที่ไม่เป็นหนี้เลย ข้าน้อยต้องขอคารวะ  เพราะตั้งแต่ทำงานมาดิฉันเป็นหนี้มาตลอดจนถึงวันนี้แหละค่ะ  แต่ ณ ปัจจุบันก็ถือได้ว่าใกล้จะถึงจุดที่คิดว่าเพียงพอแล้ว เพราะพยายามจัดการด้านเงิน/รายได้  และจัดการเวลา/และชีวิต ให้มันพอดี ลงตัว  จะได้ไม่ลำบากยามชรา

                    ยิ่งจะก้าวเข้าสู่ AEC ยิ่งต้องมีการวางแผนให้มาก พอเพียงและเพียงพอ  พร้อมอยู่เสมอจะได้ไม่เสียโอกาสงามๆ เมื่อยามฉุกเฉินอย่างน้อยต้องมีทุนสำรองไว้บ้างสัก 2-3 แสน ความรู้ต้องปริญญาโทและตรงสายงานด้วยนะ  และที่สำคัญพัฒนาตัวเองอยู่ตลอดเวลา  จะทำให้เรามีความสุขเพราะรู้จักการปรับตัวเป็นอย่างดีค่ะ