นิตยาพาแม่เที่ยว
นิตยากับน้องสาวสู้ชีวิตมาด้วยกัน แต่น้องสาวของนิตมีความมุ่งมั่น มีความมานะหาประสบการณ์ความรู้เพิ่มเติม ไม่อยากทำงานเป็นสาวห้างนานๆ เหมือนนิตยาแล้ว เปลี่ยนไปทำงานบริษัท และได้พบรักกับนักธุรกิจชาวออสเตรเลีย บินไปใช้ชีวิตครอบครัวและ เปิดร้านสปา ร้านนวดแผนไทย กิจการรุ่งเรืองดี และมีลูกชาย ๒ คน กำลังน่ารัก น้องสาวนิตยาสอนลูกให้กินส้มตำ ส่วนลูกชายสอนแม่ให้พูดภาษาอังกฤษ จนทุกวันนี้น้องสาวของนิต พูดฝรั่งคล่องมาก
น้องสาวแนะนำให้นิตยาลาออกจากงานในห้าง และช่วยออกเงินลงทุนเปิดร้านขายเครื่องสำอางเป็นของตนเอง นิตยาจึงโชคดี ได้ใช้ความรู้ความสามารถจากการทำงานในห้างมาใช้ในการค้าขาย แม้จะเป็นร้านเล็กๆ ข้างถนน แต่กิจการไปได้ดี ลูกค้าประจำเยอะมาก ได้หยุดพักผ่อนเดือนละครั้ง ทำมาหลายปี มีเงินใช้คืนน้องสาวแล้ว ที่เหลือซื้อบ้าน เซ้งแฟลต ซื้อรถและเก็บไว้เป็นทุนค้าขายต่อไป
นิตยาคิดถึงแม่ที่ศรีสะเกษ แม่อยู่กับน้าและหลานๆ ในหมู่บ้านเล็กๆ นิตยาได้มีโอกาสเจอแม่ในช่วงสงกรานต์ หรือไม่ก็ปีใหม่ ที่มีวันหยุดหลายวัน จำได้ว่าช่วงแรกที่มาอยู่กรุงเทพ ยังไม่มีโทรศัพท์ รู้สึกคิดถึงแม่มาก ส่วนพ่อของนิตยาเสียไปหลายปีแล้ว พอได้เปิดร้านขายเครื่องสำอาง จึงซื้อโทรศัพท์ และซื้อให้แม่เครื่องหนึ่ง จึงได้มีโอกาสคุยกับแม่มากขึ้น
ความฝันที่จะพาแม่เข้ากรุงเทพฯ มาอยู่ด้วยเลย เป็นไปไม่ได้ เพราะแม่ไม่ยอมมา แม่เป็นห่วงท้องนาและเล้าหมู นิตยาจึงขอร้องให้แม่มาเที่ยวก็ได้ แม่จึงยอม วันนั้น นิตยาจำได้ติดตาเลย วันที่แม่มากรุงเทพครั้งแรกของชีวิตแม่ นิตยาพาแม่ไปไหว้พระที่พุทธมณฑล จากนั้นก็พาแม่ไปเที่ยวสวนสยาม แล้วพาเข้าร้านอาหารเลิศหรู ดูแม่มีความสุขมากๆ
ขณะที่พาแม่เที่ยวที่กรุงเทพ นิตยาถ่ายรูปกับแม่หลายรูป แล้วส่งไปให้น้องสาวดู น้องสาวโทรศัพท์กลับมาร้องไห้ใหญ่เลย บอกว่าตั้งแต่หนีแม่ออกจากบ้านมา ยังไม่เคยได้ทำอะไรตอบแทนให้แม่มีความสุขบ้าง น้องสาวจึงบอกให้นิตยาพาแม่ไปทำวีซ่า ยังไม่ต้องกลับศรีสะเกษ แล้วจะส่งค่าเครื่องบินมาให้ นิตยาพูดไม่ออกเลย ได้แต่ถามกลับไปว่า เอาจริงเหรอ ที่จะให้แม่ขึ้นเครื่องบินไปออสเตรเลียน่ะ
สาวห้าง..ถ่ายกับเพื่อน
แม่กับหลานช่วงที่มากรุงเทพ
งานแต่งน้องสาว เมื่อไหร่จะมีงานของเราบ้างนะ
ความเห็น (6)
ชื่นชมคนสู้ชีวิต ให้กำลังใจจ้ะ
ชื่นชมนะคะ คุณ นิตยา ขอบคุณที่เขียนบันทึกค่ะ
ขอขอบคุณคุณมะเดื่อนะคะ ที่ให้กำลังใจหนู
บากบั่น มานะ อดทน กตัญญู สุดยอดค่ะ
แวะมาอ่านมาเป็นกำลังใจให้ค่ะ...ไม่นานคงได้รับข่าวดีของคุณนิตยานะคะ...
ขอบคุณทุกท่านนะค่ะที่เป็นกำลังใจมอบดอกไม้ให้