ไม่ประมาท....
ตามปกติแล้ว การเป็นอยู่ของพระเณรในวัฒนธรรมแบบไทย พระเณรต้องอาศัยชาวบ้านเป็นอยู่ หน้าที่หลักของพระเณรคือการศึกษาเล่าเรียนพระธรรมคำสอนของพระพุทธเจ้าแล้วนำมาชี้แจงแสดงเทศน์แก่ญาติโยมโดยทั่วไป
ในด้านการขบฉัน ก็เป็นที่รู้กันว่าพระเณรต้องออกบิณฑบาตทุกเช้า บางวันก็เต็มบาตร บางวันก็ไม่เต็มบาตร และไม่ว่าสถานการณ์จะเป็นอย่างไร พระเณรไทยเราก็อยู่ได้ตลอดมา เพราะพระพุทธเจ้าสอนให้พวกเรามีความอดทน สอนให้มีความกล้าหาญที่จะเผชิญกับทุกสถานการณ์
เพราะสรรพสิ่งในโลกนี้ไม่มีอะไรที่มันเสถียรคงที่ พระเณรของวัดสันคะยอมจึงเป็นอยู่ด้วยความไม่ประมาท แม้ว่าขณะปัจจุบันยังบิณฑบาตได้พอฉัน แต่หากวันไหนฝนตกล่ะ วันนั้นก็ต้องอด ไม่ใช่อดทน แต่อดข้าว เราจึงต้องหันมาพึ่งพาตนเองด้วยการทำการเกษตรแบบดั้งเดิม ที่ไม่มีการรบกวนเบียดเบียนสัตว์และแมลงใดๆ ไม่มีการพ่นยา ไม่มีการป้องกัน เรายินดีที่จะแบ่งผักส่วนหนึ่งให้กับแมลงและสัตว์ต่างๆ เหล่านั้นอย่างถ้อยทีถ้อยอาศัยกัน
ที่ทำเช่นนี้ เพราะเราคิดเผื่อไว้ว่าวันไหนฝนตก ชีวิตเราจะไม่ตกต่ำ
ขอบคุณบันทึกแห่งความไม่ประมาท ความสงบ ความอดทน
ชอบครับ ...
เขียนมาอ่านอีกนะครับ
ขอกราบอภัย และนมัสการพระคุณเจ้า นะครับ
เมื่อกี้อ่านแล้วนึกว่าเป็นฆราวาส
นมัสการท่าน ดีจังเลยครับ ปลูกผักไว้ฉันด้วย ต้องการเมล็ดผักพื้นบ้านไหมครับ
ผักปลอดสารพิษ เป็นแนวคิดและการปฏิบัติที่ดีเยี่ยมค่ะพระอาจารย์
เยี่ยมมากค่ะ ชื่นชมๆๆ
สาธุค่ะ ชื่นชมมากค่ะ ในความไม่ประมาท
อนุโมทนาบุญกับทุกท่านที่มาเยี่ยมเยือน ยื่นดอกไม้พร้อมให้กำลังใจ ซาบซึ้งจริงๆ