เลือดของเรา มีค่าอีกแล้วอ่ะ


ความสุขใจของการแบ่งปันสิ่งที่ไม่เหลือบ่ากว่าแรงให้คนอื่นๆ แต่ก็มีจุดประสงค์เดียวกัน คือ ช่วยต่อชีวิตคนอื่นๆ นี่คือ ความสวยงามของการบริจาคเลือด ในมุมมองเรานะ

                            สวัสดีค่ะคุณหนู  - คำทักทายที่ได้ยิน พร้อมกับการยกมือไหว้    ของพี่คนงานที่แผนกเก่าที่เราเคยทำงานก่อนย้ายมาที่ วิสัญญี     มาแบบนี้ รัชนี ก็ยกมือไหว้กลับ แทบไม่ทัน    เอ๊ะ... งง งง  เลยตอบกลับไปว่า สวัสดีค่ะพี่  วันหลังไม่ต้องไหว้หรอกนะคะ  แค่ ทักทายก็พอแล้ว   พี่เค้าก็ไม่พูดอะไรต่อ  นอกจากยิ้ม อย่างแปลกๆ  กลับมา


                    เดืิอนนี้ก็ครบสามเดือน ที่เราจะต้องบริจาคเลือด  แล้วซิเนอะ  .. เด๋วเอาไว้  ว่างๆ  จะค่อยไปละกัน  วันที่ไม่ได้อยู่เวร แล้วนอนพักอย่างเต็มที่ - ต้องมีสักวันแหล่ะน๊า   ....  เราเป็นนักบริจาคเลือดนะ   ยังจำได้ว่าครั้งแรก บริจาคตอนอยู่ ม.6   ที่โรงเรียน  ส่วนครั้งที่สอง  ตอนเรียนพยาบาล ครั้งนั้น บริจาคกับเพื่อนๆ ราว 30คน  เอาไปให้หมอผู้หญิง ที่เป็นมะเร็งนะ  ไม่รุ้จักหรอกแต่เค้าขอบริจาคผ่านวิทยาลัยพยาบาล  นั่นเป็นครั้งแรกที่ทำให้เรา รุ้ว่า เลือดของเรา มีประโยชน์ กับคนอื่นๆ จริงๆนะ   --ครั้งต่อๆ มาก็จำไม่ได้ละเพราะ  ไม่รู้ว่า เค้าเอาไปให้ใคร   ครั้งนี้ก็น่าจะครั้งที่  สามสิบ  แล้วหล่ะ --เย้ เย้   


                 วันก่อนไปเยี่ยมคนไข้ หลังผ่าตัดหนึ่งวัน เพื่อติดตามภาวะแทรกซ้อน  ที่อาจเกิดขึ้นได้   -- ดีใจจัง  วันนี้ได้ไปเยี่ยม คนไข้ที่แผนกเดิมของเรา  อิอิอิ .. จะได้เยี่ยมทั้งคนไข้  และเม้าท์ กะ เจ้าหน้าที่   คิดถึงบรรยากาศ  เดิมๆ   สนุกกันดี  ขึ้นเวร  กัน เฮฮา มาก   ...


น้องเอ :   อ้าวยัยหนู   แกยังมาแผนกนี้ถูกอยู่นิ   ชั้นคิดว่าแกลืมไปแล้ว

เรา  : แหม  คุณพี่ก็คิดถึงอยู่แหล่ะ แต่ ไม่มีเวลามา ห้องผ่าตัดคนไข้ก็เยอะน๊าาา

จังหวะนั้น .. ก็มองไปเห็นพี่คนงาน  คนที่ทักทายเรา กำลังทำความสะอาดพื้นอยู่  เราก็เลย  กล่าวทักทายพี่เค้าไป  ส่วนพี่เค้าก็วางอุปกรณ์ต่างๆ   ลงพร้อมกับ  ยกมือไหว้เรา   ...  อะไรเนี่ย ... ก็บอกแล้วไงว่าไม่ต้องยกมือไหว้เรา ตลอด อ่ะ  ..   แต่พี่เค้าก็ยิ้มเท่านั้นไม่พูดไร   และทำงานต่อ


              ส่วนเราก็เกิดอาการ กะ พฤติกรรมของพี่คนงาน -- แบบอารมณ์  ค้างอ่ะ     เลย บอกน้องพยาบาลว่า  พี่คนงานคนนี้ แปลกๆ หว่ะ เมื่อก่อน  เจอกันก็ไม่ขนาดนี้นะ ืแต่เด๋วนี้ เป็นเยอะ ... เจอหน้าทีไร ก็ต้องยกมือไหว้   บอกทีไรก็ไม่ฟัง...   น้องพยาบาล ก็เลยมองตามพี่คนงานคนนั้น

 

...  สักครู่  น้องก็ถาม เราว่า พี่ยังบริจาคเลือดอยู่เหรอ  ดีจังเนอะ     เราก็ตกใจ  --ว่าเค้ารู้ได้ไง เพราะเราก็ไม่เคยได้เล่าให้ใครฟังนะ       ... เราก็ยิ้มแล้วถามว่ารู้ได้ไง      --  น้องบอกว่า  ก็เมื่อสามเดือนก่อนพี่คนงานคนนี้  เค้าแท้งลูก และเสียเลือดมาก จนช๊อค  เกือบตายแหน่ะ ความดันเลือดต่ำมาก   มานอนที่ตึกเรานี่แหล่ะ   แล้วต้องให้เลือดด้วย   ตั้งหลายถุงแหน่ะ ...

   ..........  น้องเล่าต่อว่า __   ปกติ เวลาให้เลือดก็ไม่เคยดูชื่อ ตรงถุงหรอกว่าคนบริจาคคือใคร เพราะจะดูแต่ชื่อคนไข้ กับป้ายหมายเลขเลือด   --วันนั้นนึกอย่างไง ไม่รู้  ดันเหลือบไปดูชื่อที่ติดไว้กับถุง   มันเป็นชื่อของพี่หน่ะ --  ก็เลยรู้ ว่าพี่ยังบริจาคเลือดอยู่ 


   ******  ทีนี้เราซิ ก็อึ้งไปเลย ---  เลือดของเรา มีค่าอีกแล้วอ่ะ     นี่มั๊งเป็นเหตุผลของพี่คนงานเค้า ก็ไม่รู้จะตอบแทนเราอย่างไร นอกจากยกมือไหว้  ไอ้เราก็ไม่เข้าใจ  .. อย่างงั้น ถ้าเค้าทำอีก  เราก็ไม่ขัดศรัทธา เค้า ละ ...   เอาความสบายใจเป็นที่ตั้งแล้วกัน เนอะ..


@@@@  นี่เป็นอีกหนึ่งเหตุการณ์ ความประทับใจ ของการบริจาคเลือด    เลือดแต่ละถุง ที่เราบริจาค  คงมีเรื่องราวของมัน ไม่แตกต่างกันหรอกเนอะ แต่ก็มี จุดประสงค์เดียวกัน  คือช่วยต่อชีวิตคนอื่น    --  นี่คือ ความสวยงามของการบริจาคเลือด  ในมุมมองของเรานะ ..  เพื่อนๆ ก็สร้างเรื่องราว อย่างเราได้ะ แต่อาจจะไม่ได้รับรู้ ว่าคนรับเป็นใคร  แต่สิ่งหนึ่งที่เราได้รู้ แน่ๆ  คือ สุขใจ ที่ได้แบ่งปัน สิ่งที่ไม่เหลือบ่ากว่าแรง  ให้คนอื่นๆ บ้าง เท่านั้นเอง


หมายเลขบันทึก: 535684เขียนเมื่อ 12 พฤษภาคม 2013 09:33 น. ()แก้ไขเมื่อ 12 พฤษภาคม 2013 09:51 น. ()สัญญาอนุญาต: ครีเอทีฟคอมมอนส์แบบ แสดงที่มา-ไม่ใช้เพื่อการค้า-ไม่ดัดแปลงจำนวนที่อ่านจำนวนที่อ่าน:


ความเห็น (0)

ไม่มีความเห็น

พบปัญหาการใช้งานกรุณาแจ้ง LINE ID @gotoknow
ClassStart
ระบบจัดการการเรียนการสอนผ่านอินเทอร์เน็ต
ทั้งเว็บทั้งแอปใช้งานฟรี
ClassStart Books
โครงการหนังสือจากคลาสสตาร์ท