เมื่อไม่กี่วันมานี้ ดิฉันได้ประสบอุบัติเหตุด้วยการขับขี่รถมอเตอร์ไซด์ที่ไม่ระมัดระวัง จนไปตัดหน้ารถมอเตอร์ไซด์อีกคันและได้รับบาดเจ็บกันทั้ง 2 ฝ่าย เป็นเหตุให้ต้องไปที่สถานีตำรวจ แต่นะวันนี้เรื่องทุกอย่างได้ตกลงเรียบร้อยและผ่านไปได้ด้วยดี
เราทำผิดก็ต้องชดใช้ แต่ในความโชคร้ายก็ยังมีโชคดีอยู่
-
ทุกคนในครอบครัว และทุกคนที่เรารัก และรักเรา (^o^) ต่างก็คอยให้กำลังใจอยู่เสมอ หมั่นถามความไถ่ถึงสุขภาพที่เราบาดเจ็บ (ณ ตอนนี้ก็ยังเจ็บอยู่) และถามถึงเรื่องราวต่างๆ ด้วยความเป็นห่วงเป็นใย และคอยอยู่เคียงข้างเสมอ
- ซึ้งในนำใจของเพื่อนๆที่มีให้ สมแล้วที่เราเป็นเพื่อนรักกัน ยามไหนที่เพื่อนเจ็บเพื่อนก็เจ็บ ยามใดที่เพื่อนสุข เพื่อนก็สุข ยามใดที่เพื่อนทุกข์ เพื่อนก็ทุกข์ ....... และที่ไม่เคยเปลี่ยนแปลง เพื่อนจะเคียงข้างกันเสมอ ไม่ทิ้งกัน นับว่าโชคดีมากที่ดิฉันได้มากพบกับเพื่อนดีๆอย่างนี้ ( เราสัญญากันเล็กๆว่า....ใครก็ตามที่เปลี่ยนเบอร์โทรศัพท์แล้วไม่บอกกันนะ....น่าดู เพราะการโทรศัพท์คุยกัน คงเป็นทางเดียวที่เราจะได้ติดต่อกันได้ เมื่อยามเราไกลกัน....)
- ( .....แต่เพื่อนบางคนก็ไม่ทราบเรื่องนะคะ..... )
- ได้เรียนรู้ถึงใจคนที่รู้หน้าไม่รู้ใจ
- การขับขี่รถบนท้องถนนนั้น เราต้องระมัดระวังอยู่เสมอ และต้องมีสติ เพราะอุบัติเหตุเกดได้ตลอดเวลา ไม่มีการเตือนให้ทราบล่วงหน้า
- ตำรวจไทยงานเยอะจริงๆค่ะ บนสถานีตำรวจมีผู้คนผลัดเปลี่ยนกันมาไม่เว้นแต่ละวันและเวลา ทั้งเรื่องหนัก เรื่องเบา คงจะเหนื่อยกันหน้าดู
- ผู้ใหญ่บอกว่า..ถือว่า ฟาดเคราะห์ไปละกัน ดีแล้วหละที่เราไม่เป็นอะไรไปมาก กว่านี้ ก็ถือสะว่าเป็นบทเรียนละกัน
วันนี้ทุกอย่างคลี่คลายลงแล้ว กับบทเรียนราคาแสยแพงครั้งนี้ จะจดจำและจะระมัดระวังไม่ให้เกิดขึ้นอีก ทุกๆคนก็เหมือนกันนะคะถ้าเราไม่เคยประสบกับตัวเอง ก็คงไม่ทราบหรอกค่ะว่าเป็นยังไง ยิ่งวัยรุ่นวัยคะนอง ต้องระวังใหญ่ แต่อุบัติเหตุ ไม่ได้เลือกว่าจะต้องเกิดกับใคร ทุกคนมีสิทธิ์ที่จะประสบ แต่เราเองก็เลือกที่จะป้องกันได้เหมือนกัน
ขอให้ทุกคนจงโชคดีค่ะ