การเดินใน Night Market หรือตลาดควันเกือบทุกเย็นของ participnts เพื่อเลือกซื้ออาหารไปรับประทานร่วมกันในราคาประหยัด 1 ดอลลาร์บรูไน ซึ่งมีให้เลือกมากมายหลากหลายประเภท สำหรับสาว ๆ ที่จะขาดไม่ได้
คือผลไม้ซึ่งก็มีให้เลือกมากมายอีกเช่นกัน โดยเฉพาะลองกองลูกกลม ๆ ขนาดไม่ใหญ่เท่าไรแต่หวานมากและราคาถูกมากเมื่อเทียบกับในเมืองไทย ซื้อกันแทบทุกวัน ๆ ละ 2 กิโลกรัม นอกจากนี้ ก็มีมังคุด เงาะลูกเล็ก ๆ และทุเรียน
โดยส่วนตัวของครูแอ้ ทุเรียนคือผลไม้ที่ชอบมากแต่ ในช่วงแรก ๆ ไม่กล้าซื้อรับประทานเพราะไม่รู้ว่า Dr.Myatt Room mate สาวชาวพม่าจะรับได้กับกลิ่นของทุเรียนหรือไม่
ทุเรียนบรูไนจะมีขนาดลูกเล็ก ๆ กลม ๆ หนามถี่ ๆ และแหลม ๆ ใน Night Market จะขายทุเรียนทั้งเป็นแบบลูก ๆ ซึ่งชั่งน้ำหนักเป็นกิโลกรัมเหมือนกับในเมืองไทย และมีแบบที่ขายเป็นกอง ๆ
เนื้อทุเรียนก็จะมีหลากสี อาทิ สีเหลืองแบบทุเรียนของเรา สีเหลืองเข้มเหมือนดอกจำปาหรือออกสีส้ม ๆ และสีแดง เนื้อจะบางไม่หนา รสไม่หวานจัดที่สำคัญคือกลิ่นไม่รุนแรงเหมือนทุเรียนในบ้านเรา ราคาขายแบบยกกองจะถูกมาก (กองละ 4 - 6 ลูก) ประมาณ 5 - 6 ดอลลาร์บรูไน และเพื่อนร่วมห้องชาวพม่าของครูแอ้ก็ชอบทุเรียนเช่นกัน
แต่ที่ participants ได้รับประทานทุเรียนบรูไนรสชาตอร่อยที่สุดและรับประทานอย่างจุใจ คือวันที่เพื่อนสาวชาวบรูไนได้เชิญพวกเราไปรับประทานอาหารที่บ้าน แถมจะใส่กล่องให้กลับมารับประทานต่อกันที่ที่พักอีก
และที่ครูแอ้ชอบที่สุดเกี่ยวกับทุเรียนในบรูไน ก็คือเค้กทุเรียน ซึ่งอร่อยมา เนื้อเค็กนุ่มและมีส่วนผสมของเนื้อทุเรียน หน้าเค้กเป็นครีมที่ไม่หวานมาก ทำจากเนื้อทุเรียนกลิ่นไม่รุนแรง ขายในราคากล่องละ 10 ดอลลาร์บรูไน ตัดได้ประมาณ 25 ชิ้น ต้องสั่งล่วงหน้าเพราะคนที่ทำเป็นเพื่อนกับเจ้าของบ้านที่พวกเราไปเยียมบ้านนั่นเอง เค้กทุเรียนอร่อยมากจนขนาดที่ครูแอ้คิดจะสั่งขึ้นเครื่องกลับมาเมืองไทยเพื่อมาฝากครอบครัวและเพื่อน ๆ ที่ชอบรับประทานเค้กและชอบทุเรียน และที่สำคัญคือฝากครูแผนกวิชาอาหารได้ชิมและทดลองทำเค้กทุเรียนในเมืองไทยบ้าง
รสชาติทุเรียนเป็นอย่างไงครับ...สีสวยจังครับ
ไม่หวานจัด กลิ่นไม่แรง เนื้อบาง อร่อยไปอีกแบบค่ะ
อยากได้เมล็ดทุเรียนเนื้อสีแดงมาปลูกที่สวนครับ ไม้รู้ตอนนี้ครูแอ้ยังอยู่ที่บรูไนเปล่า ยังพอจะหาได้ไหมครับ