ต่อไปนี้เป็น "ชุดถ้อยคำ" ที่ผมมักพูดไว้เป็นบทสรุปเสมอ เมื่อลงพื้นที่คุยกับเพื่อนพี่น้องครูในโรงเรียน
-
เด็กกล้าคิด เพราะเขามั่นใจในตนเอง
- เด็กจะมั่นใจในตนเอง ก็ต่อเมื่อเขาภูมิใจในตนเอง
- เด็กจะภูมิใจในตนเอง เมื่อเขารู้สึกว่า "ฉันทำได้" "ฉันคิดเองได้" "ฉันเป็นคนสำคัญในทีม"
- ดังนั้น ครูเรา ต้องเปลี่ยนมาใช้ "ปฏิสัณถารเชิงบวก"
- ครูจะทำ "ปฏิสัณถารเชิงบวก" ได้ก็ต่อเมื่อ "ครูหันมาเรียนรู้ความรู้สึกและความคิดตนเอง"
- นั่นคือ ครูควร เจริญสติภาวนา หรือ ศึกษาจิตศึกษา หรือ จิตตปัญญาศึกษา หรือ เรียนรู้ภายในตนเอง
หากท่านเชื่อกฎของกรรม เรื่องเหตุและผล มีเหตุ ย่อมมีผล มีผลย่อมมีเหตุ ผมมีข้อสรุปดังนี้ครับ
- เด็กจะคิดเก่ง ต้องได้ฝึกคิด
- เด็กจะได้ฝึกคิด ครูควร "ตั้งคำถาม" (ไม่ใช่เน้นบอกให้จำ สั่งทำตามคำบอก)
- ครูจะเก่งตั้งคำถาม ครูต้องได้ฝึกตั้งคำถาม
- ครูจะได้ฝึกตั้งคำถาม เมื่อครูสอนแบบ PBL
- ครูจะสอนแบบ PBL ให้ได้ผลดีที่สุดต้องทำ PLC
ผมยังตกผลึกกับตนเองด้วยครับว่า ..... สิ่งที่ชาวตะวันตกว่ามา ในหลักคำสอนพระพุทธศาสนา ว่าไว้หมดแล้ว......