ฉันเยาว์ ฉันเขลา ฉันทึ่ง ฉันจึง มาหา ความหมาย ฉันหวัง เก็บอะไร ไปมากมาย สุดท้ายให้กระดาษฉันแผ่นเดียว

 

 

ฉันเยาว์ ฉันเขลา ฉันทึ่ง ฉันจึง มาหา ความหมาย ฉันหวัง เก็บอะไร ไปมากมาย สุดท้ายให้กระดาษฉันแผ่นเดียว

 

 

โดย Sotthithat Eamlumnow (บันทึก) เมื่อวันที่ 19 กุมภาพันธ์ 2013 เวลา 0:20 น.

Who am I ฉันคือใคร??? ฉบับย่อ....

....นึกไม่ถึงเหมือนกันว่าในชีวิตของคนๆนึง สามารถเป็นได้เท่าที่ใจฝันอยากจะเป็น เพียงแต่อย่าปล่อย โอกาสเมื่อมันมาถึง ไม่ว่าจะมาถึงช้าหรือเร็ว สักวันมันจะต้องมาแน่ๆ......

... การเป็นนักบินนั้นไม่ยากเกินกว่าที่จะเรียนรู้ได้ เข้าใจได้ในวิทยาศาสตร์ ฟิสิกข์เบื้องต้น อุตุนิยมวิทยาเบื้องต้น ที่เราๆสามารถจะเรียนรู้ได้อย่างไม่ยากเย็นนัก งานที่พาให้ฉันต้องศึกษาคือการนักบินส่วนบุคคล ข้าราชการ ระดับ 7  เป็นวิศวกรไฟฟ้าระดับชำนาญการ ซึ่งมีหน้าที่ปฏิบัติงานตรวจสอบและสรุปประเด็น สิ่งต่างๆที่อาจทำให้อากาศยานที่ใช้สนามบินเกิดความไม่ปลอดภัย ติดตามและเร่งรัดการแก้ไขสิ่งที่ตรวจพบ ตลอดจนข้อบกพร่อง เพื่อให้ได้มาซึ่งความปลอดภัยของอากาศยานและผู้โดยสารบนเครื่อง ที่ใช้สนามบินสาธารณะทุกสนามบินในประเทศไทย.... 

......ฉันรักความซื่อตรง ซื่อสัตย์และการเคารพสิทธิซึ่งกันและกัน อดทนฝึกฝนผ่านยุทธวิธีทำการรบในสถาณการ์ณต่อเนื่องแรมเดือน ให้มีความอดทนและมีจิตใจเข้มแข็ง รักชาติ ศาสน์ กษัตริย์ยิ่งชีพ จนสำเร็จเป็น "นายทหารสัญญาบัตร ยศร้อยตรีโสตถิทัศน์ เอี่ยมลำเนา"....และเป็นประธานชมรมรักษาดินแดน..มหาวิทยาลัยเทคโนโลยีราชมงคลเทคนิคกรุงเทพ....

......ฉันคือ"นักดนตรี"ชอบเสียงเพลงชอบฟังวิทยุหลากหลายแนวเพลง เล่นกีต้าร์ กลองชุด(ได้ออกงานปีใหม่ ณ โรงเรียนสอนภาษาลาดพร้าว) ขลุ่ย ฮาร์มอนิการ์(ได้รางวัลCowboy of DCA) ฟลุ้ต และปิคโคโล ที่ผ่านการฝึกเรื่องความพร้อมเพรียงในการยืนบรรเลง ฝึกระเบียบแถวแปรขบวน ฝึกการนั่งบรรเลง และ บรรเลงเดี่ยว(Solo)พร้อมกับกลองสแนร์ เป็นโรงเรียนแรกที่นำ piccolo มาโซโลในการเดินแถวตอน จนได้เป็น "นักดนตรีวงโยธวาฑิต"  และมีโอกาส "บรรเลงถวายสมเด็จพระเทพรัตนราชสุดา" ณ ลานพระบรมรูปทรงม้า ในงานกาชาด......

......ฉันคือ"นักบำเพ็ญประโยชน์"  เป็น "ครูอาสา" สอน สร้างอาคารเรียน ก่ออิฐ หามเสา ปีนจั่ว ทาสีหลังคา โบกปูนอาคารที่พักนักเรียนไทยภูเขา รร.ตฃด... หลายค่ายในพื้นที่หลายแห่ง...ตอบแทนคุณให้แผ่นดิน.....จนได้เป็น "ประธานชมรมราชมงคลอาสาพัฒนา มหาวิทยาลัยเทคโนโลยีราชมงคลธัญบุรี"....สร้างอาคารรูปแบบ สำนักงานประถมศึกษาแห่งชาติ มาตรฐาน สปอ. 01 และ สปอ. 02 ขนาด 6 ห้องเรียนขนาด 9 เมตร x 27 เมตรที่ได้กำลังใจจากการ ที่สมเด็จพระเทพฯคราวที่ท่านเสด็จมาทรงเปิดอาคารเรียนบ้านตาตุม จังหวดสุรินทร์ ซึ่งท่านทรงใช้พระหัตถ์ทุบบนผนังอาคาร แล้วทรงตรัสว่า "อาคารเรียนนี้แข็งแรงดี" นำความปิติใจและภาคภูมิใจแก่นักศึกษาชาวค่ายราชมงคลอาสาพัฒนา ...เป็นยิ่งนักรุ่นต่อรุ่นสืบต่อมาจยบัดนี้..... 

..... ฉันคือนักเขียน ที่บรรจงร้อยเรื่องเล่าประสบการ์ณ ปลุกจิตสำนึกให้ตระหนักในด้านการบินและความปลอดภัยในการขนส่งทางอากาศ..ทั้งหมด 60 เรื่อง ในช่วงปี 2554-2556...ที่ฉันตั้งใจเขียนเนื่องในอายุครบรอบ  40 ปี....

.....ฉันมีโอกาสได้เป็นวิทยากรเพิ่มองค์ความรู้ประจำสำนักมาตรฐานสนามบิน กรมการบินพลเรือน ทำหน้าที่สอนด้านเครื่องช่วยเดินอากาศแก่ หัวหน้าฝ่ายบริหาร หัวหน้าฝ่ายความปลอดภัย หัวหน้าช่างเทคนิค และสอนนักบินทดสอบ บริษัทวิทยุการบินแห่งประเทศไทย ...และสอนนักบินกรมการบินพลเรือน.....

.....ฉันคือตนทำสโมสร ....ทำงานเลขานุการสหกรณ์...กรรมการสวัสดิการกรมการบิน....ร่วมเป็น คณะทำงานการจัดการความรู้ในองค์กร....และ..ฝ่ายเลขานุการจัดการความรู้ในสำนัก...อะไรที่ทำเพื่อผู้อื่นได้ประโยขน์ฉันจะรีบอาสา สมัคร เข้าไปมีส่วนร่วมทำทันที เพราะการทำสิ่งใดให้ประโยชน์แก่ผู้อื่น ตัวเราก็จะมีสุข โดยเฉพาะสุขที่ใจเราเองด้วยในทุกครั้ง..

.....ฉันคือลูกแม่รำเพย....เด็กเทพศิรินทร์... สุภาพบุรุษในทุกที่ทุกเวลา..ไม่ใช่กำลังเบียดเบียนผู้ที่อ่อนแอกว่า หรือ เพศที่อ่อนแอกว่า.....ฉันคือลูกพ่อสวัสดิ์ เทคนิคกรุงเทพมีน้ำใจช่วยเหลือคนอื่นก่อนตัวเอง......ฉันคือลูกพ่อ ร.ต.ส่งเสริม หลานปู่ม้วน เอี่ยมลำเนา ข้าราชการกรมการบิน และ กรมสรรพสามิต....ที่มีนิสัย การทำงานที่ เข้ม ...ดุ...ตรง...และยืนหยัด .ทำเฉพาะในสิ่งที่เป็นประโยชน์กับราชการ...ความถูกต้องมาก่อนผลประโยชน์ ทำงานด้วยระบบคุณธรรมจริยธรรม....

..... ในเมื่อฉัน....มุ่งมั่น....จะเป็น...และทำ..จนเป็น...คือ.....เลือกทางของฉันได้..... ฉันจึงสนุกกับมันอย่างทุ่มเท...ทำทุกอย่างๆ..ดีที่สุด....เห็นไหมครับว่าถ้าคุณตั้งใจจริงและมุ่งมั่นทำสิ่งใด ไม่ยากนักที่ชีวิตคุณจะประสบผลสำเร็จครับ.......

.....แม้กระทั่งงานอดิเรก คุณก็ตั้งใจทำได้ไม่ยาก...ถ้าคุณทำต่อเนื่อง ศึกษาสิ่งที่พลาด แก้ไขและซ้อมให้บ่อยๆความสำเร็จก็ไม่ไกลครับ.... เหมือนผมที่ ชอบเล่นคนตรีชอบสอนดนตรี.....จนมี "วงดนตรีในกลุ่ม ที่สามารถเล่นออกงานภายใน" กรมได้ เช่นงานเลี้ยงเกษียนอายุข้าราชการ งานปีใหม่และงานสงกรานต์ ด้านกีฬา กีฬาปิงปองก็พยายามจนได้ "แชมป์ฃายคู่สองปีซ้อน"ในงานกีฬาภายใน  การแข่งรถบังคับวิทยุน้ำมันก็พยายามซ้อมมากๆและจัดทีมเซอร์วิสที่รู้ใจ  "แข่งรถบังคับวิทยุ น้ำมันสเกล1:10ได้ที่ 4 ของภูมิภาคเอเชีย" ในรายการ Kyosho Cup มีรถเข้าแข่ง 20 คัน ส่วนการแข่งรถจริงในสนามก็พยายามหาทักษะจากการร่วมแข่งขันในรายการรองลงมา ที่ไม่ใช่นักแข่งอาชีพแข่งกัน เช่น รายการ Japanese Car Track Day สนามพีระเซอร์กิต พัทยา และ สนามโบนันซ่า เขาใหญ่ ฝึกทักษะพอจะใช้รถ ที่ตกแต่งสมรรถนะมาบ้างปานกลาง ลงแข่งขันได้ ก็ทำให้เข้าใจถึงการ PDCA หรือ Plan Do Check Action ในขณะขับในสนาม ได้ประสบการ์ณในการควบคุมรถ Handing ได้เอย่างถ่องแท้ลึกซึ้งมากขึ้น....สามารถนำมาใช้ขับรถในชีวิตประจำวันได้ปลอดภัยมากขึ้น...เลิกการแข่งรถในถนนสาธารณะ..เพื่อจะไม่ทำให้ผู้อื่นเดือดร้อน...ทำให้สังคมดีขึ้นน่าอยู่ร่วมกันมากขึ้นได้.....

.......ไม่มีใครมากนักหรอกที่จะรู้ว่า....... ก่อนเปิดสนามบินสุวรรณภูมิเมื่อปี 2549 .........

............

...ฉันคือคนๆหนึ่งที่ทำงานอย่างหนักเพื่อให้ระบบทำงานได้อย่างถูกต้อง....ใช่สิ...งานนี้ฉันใฝ่อยากจะเรียนรู้เพราะสนามบินนี้ .....เป็นครูให้ฉันก็ว่าได้.... ประกอบด้วยระบบจัดการ ....อุปกรณ์ต่างๆที่ทันสมัย ......โอกาสของฉันมาถึงแล้ว...ถ้าไม่เรียนรู้ตอนนี้...... ก็ไม่มีเคสแบบนี้ให้ฝึกฝนมากนัก.... ตลอด 8 เดือน.......ฉันตรวจสอบแบบแปลนที่ต่างชาติออกแบบไว้...... ศึกษาคู่มือสนามบินที่ ทอท. จ้างทีมงานผู้เชี่ยวชาญของ ICAOเขียนขึ้นมา..... ออกตรวจสอบร่วมกับ ATC ร่วมกับ IOT Joint venture ร่วมกับผู้ชำนาญการจราจรทางอากาศ... กรมการบินพลเรือน..... กลับมาที่ทำงาน..... ศึกษางานต่อ...ทำไมต้องมานั่งทำงานถึงเที่ยงคืน ตีสอง นอน 4 ชั่วโมงทุกวัน นอนที่ทำงานถึงเช้าก็เคย  นอนในรถที่อาคารAOB ถึงเช้าถึงสายก็เคย.....นอนในปั้มน้ำมัน ...ปตท... สุวรรณภูมิหลังจากเส็จงาน ...ก็บ่อย เพราะเหนื่อยและล้าจากการงาน.... สุดท้ายแล้วฉันก็ได้พบว่า....งานหนักไม่เคยฆ่าคน มีแต่จะทำให้ได้เรียน...และได้รู้......อะไรอีกมากมายจากเวลาทำงานปกติ .......

.............สุดท้าย เมื่อฉัน ....เลือก ....ที่จะเป็น.... ได้หมด ฉันจึง....คิดอยากลองเลือก....มาหาความว่าง .....การเป็นตัวตนนั้น .....ไม่ง่ายเลยที่จะเก็บเกี่ยวประสบการ์ณได้อย่างชาญฉลาด....รู้เท่าทัน... ที่สำคัญต้องรู้เท่าทัน ...เหตุการ์ณ ....ทันผัสสะที่มากระทบเรา..... สุดท้ายเหลือเพียงความว่างเปล่า ......จะทรงไว้ด้วยลายลักษณ์อักษร ในขณะที่ฉันเป็นนักเขียน ถ้ายังพอมีเวลาเหลือ ฉันจะพยายามเขียนเรื่องราวไว้สอน คนรุ่นใหม่ๆให้รู้ว่าการอยากเป็นอะไร ... "ถ้าคิดอย่ากจะได้มาจริงๆมันก็จะได้มา ถ้าไม่อยากเป็นจริงๆมันก็ไม่เป็นจริงๆ" ขอให้แน่วแน่ คิดจริงจัง ทำจริงจัง ทำเท่าที่แรงยังมีจะให้ทำ และทำแต่สิ่งที่ดี "ความสำเร็จย่อมเกิดมากน้อยตามกรรมหรือการกระทำ ที่มาจากความแน่วแน่หรือกำลังใจที่เข้มแข็ง" นั่นแล ขอให้ทุกคนประสบผลสำเร็จเหมือนที่ผมเคยประสบความสำเร็จในทุกสิ่งที่เพื่อนหวังตั้งใจครับ - ว่าที่ร้อยตรีโสตถิทัศน์ เอี่ยมลำเนา,กุมภาพันธ์2556

...........

ดอกหาง นกยูง สีแดงฉาน บานอยู่เต็มฟากสวรรค์  .....คนเดินผ่าน ไปมากัน เขาด้นดั้น หาสิ่งใด ......ปัญญา มีขาย ที่นี่.....หรือ  จะแย่งซื้อ ได้ที่ไหน .....อย่างที่โก้ หรูหรา ราคาเท่าใด .....จะให้พ่อ ขายนา  มาแลกเอา ......ฉันมา ฉันเห็น ฉันแพ้ ยินแต่ เสียงด่า ว่าโง่เง่า ..... เพลงที่นี่ ไม่หวาน เหมือนบ้านเรา..... ใครไม่เข้า ถึงพอ เขาเยาะเย้ย.....  นี่จะให้ อะไร กันบ้างไหม มหาวิทยาลัย ใหญ่โตเหวย..... แม้นท่าน  มิอาจให้ อะไรเลย...... วานนิ่งเฉย อย่าบ่น อย่าโวยวาย...... ฉันเยาว์ ฉันเขลา  ฉันทึ่ง .....ฉันจึง มาหา ความหมาย..... ฉันหวัง เก็บอะไร ไปมากมาย ..... สุดท้ายให้กระดาษฉันแผ่นเดียว .....มืดจริงหนอ สถาบัน อันกว้างขวาง ..... ปล่อยฉัน อ้างว้าง ขับเคี่ยว..... เดินหา ซื้อปัญญา จนหน้าเซียว..... เทียวมา  เทียวไป ไม่รู้วัน .....ดอกหาง นกยูง สีแดงฉาน..... บานอยู่เต็ม ฟากสวรรค์ .... เกินพอ ให้เจ้า แบ่งปัน.... จงเก็บกัน อย่าเดิน  ผ่านเลยไป......บทกวีบทนี้อยู่ในหนังสือชื่อ ฉันจึงมาหาความหมาย  แต่งโดย วิทยากร เชียงกูล ครับ

 

 

• ถูกใจ Fox Sermsak รักในหลวง

 

[หยั่งราก ฝากใบ]

สวัสดีค่ะ

แวะมาอ่านและทักทายค่ะ

ชื่นชมมุมมองดีๆ และความมุ่งมั่นค่ะ  :)

[แมค]

สวัสดีครับคุณ หยั่งราก ฝากใบ

สำหรับคำนิยมที่ให้

ขอให้กำลังใจที่เข้มแข็งจงเกิดแก่ทุกท่านทุกคนครับ

[Pojana Yeamnaiyana Ed.D.]

...กระดาษแผ่นเดียวที่ไหนๆในโลกก็ยังต้องใช้กระดาษแผ่นเดียวเพื่อ รับรอง ยืนยัน ความเป็นตัวตนและความสามารถของบุคคลนะคะ ...ภูมิใจที่ได้รับกระดาษแผ่นเดียวค่ะ...

[ลูกหมูเต้นระบำ]

ขอบคุณมากครับ สมัยหนึ่งอาจารย์วิทยากร เชียงกูลได้แต่งจำได้รับน้องใหม่ธรรมศาสตร์ 2544 มีการใช้บทความนี้ 

ฉันเยาว์ ฉันเขลา ฉันทึ่ง ฉันจึง มาหา ความหมาย ฉันหวัง เก็บอะไร ไปมากมาย สุดท้ายให้กระดาษฉันแผ่นเดียว

เฉกเช่นเดียวกัน ในความหมายนี้บางครั้งแปลความอย่างเช่นเด็กชายคนหนึ่งที่ปัจจุบันเป็นเจ้าสัว 1000 ล้าน 

" อาจารย์ที่สอนชื่อประสบการณ์และมีเพื่อนมากมายคือหยาดเหงื่อ ผมเสียโอกาสที่จะได้ใบปริญญาจากมหาวิทยาลัย แต่ที่ได้กลับมาคือประสบการณ์ชีวิต ที่เหนือกว่าเด็กรุ่นเดียวกันหลายเท่าตัว"