(17) 'ผีพนัน' ลูกไม้ที่หล่นไม่ไกลต้น
ดิฉันห่างหายไปจาก GTK นานเกือบสัปดาห์ เนื่องจากมีธุระส่วนตัวต้องไปจัดการหลายอย่าง กิจกรรมสุดท้ายของช่วงนี้คือพาลูกสาวคนโตที่จะไปเป็น Intern หรือแพทย์เพิ่มพูนทักษะที่โรงพยาบาลตราด ไปแนะนำตัวกับญาติพี่น้องเพื่อนฝูงฝ่ายสามีในพื้นที่จังหวัดฉะเชิงเทรา ปราจีนบุรี ระยอง จันทบุรี และตราด
6 เม.ย.56 เป็นวันแรกที่จะได้พักผ่อนกับครอบครัวแบบส่วนตัวจริงๆ เราจึงเลือกพักผ่อนที่โฮมสเตย์ในป่าโกงกางแห่งหนึ่ง เหตุผลที่เลือกเพียงเพราะดิฉันต้องการเรียนรู้วิถีชีวิตของชาวบ้านที่นั่น แล้วก็ได้เรียนรู้สมใจ แต่น่าผิดหวังมาก (อันที่จริงควรจะให้ นพ.ประเสริฐทราบเรื่องนี้ด้วยนะ)
ดิฉันเดินทางไปถึงที่นั่นเกือบบ่ายโมงแล้ว แผนกต้อนรับกำลังกุลีกุจอจัดโต๊ะอาหารให้ ดิฉันหันมองรอบตัว พบว่าแขกที่มาเที่ยวชุดอื่นๆ รับประทานอาหารกลางวันเสร็จหมดแล้ว ยังเหลือกลุ่มที่นั่งพูดคุยกันต่ออีก 2 โต๊ะ โต๊ะที่สามมีคนนั่งล้อมวงกันเล่นไพ่ส่งเสียงดังมากเป็นระยะ นับเฉพาะผู้เล่นไม่รวมเจ้ามือและกองเชียร์ก็สิบคนพอดี
ความรู้สึกตอนนั้น ดิฉันรู้สึกเคืองมากที่บากบั่นมาตั้งไกลเพื่อมาดูวงไพ่เช่นนั้นหรือ? แล้วยังมีนักพนันบางคนมีลูกสาวเล็กๆ ช่วยลุ้นแม่อยู่ข่้างๆ อีกด้วย น่าเวทนาเสียจริงที่มีการปลููกฝังค่านิยมผิดๆ กันในครอบครัว ดิฉันออกปากถามแผนกต้อนรับว่านักเล่นเหล่านี้เป็นใคร โดยแอบคาดหวังให้เขาตอบว่าเป็นนักท่องเที่ยว เพราะมันมีความหมายแค่การ 'เปลี่ยนที่เล่นที่กิน' ของคนบางกลุ่มเท่านั้น แต่เขากลับตอบอย่างตรงไปตรงมาว่า
"ชาวบ้านทั้งหมดเลยครับ" "คนที่นี่พอว่างจากงานไม่มีอะไรทำ เขาก็เล่นกัน" "เล่นไพ่ครับ" "ไฮโลก็มีบ้าง"
"เจ้ามือเป็นนายตำรวจ เขามาเปิดไพ่ให้ เดี๋ยวก็กลับแล้ว"
พูดขาดคำ เจ้ามือก็ร้องดังๆ ว่าเหลือเวลาอีก 5 นาทีสุดท้ายแล้ว (สามีดิฉันอธิบายว่าเป็นกลยุทธ์เร่งให้นักพนันวางเงินเดิมพันมากขึ้น) ดูเหมือนวงไพ่คึกคักมากขึ้นจริงๆ ด้วย แต่น่าแปลกนะคะ ครอบครัวดิฉันทานอาหารคาวหวานเสร็จ จนลุกไปล้างมือและกลับมานั่งที่โต๊ะอาหารแล้วยังใช้เวลาไม่ถึง 5 นาทีเลย จึงเดินเตร่เข้าไปดู เห็นนักพนันวางเงินคนละ 200-2,000 บาทต่อครั้ง
หลังวงไพ่สลายตัว ผู้หญิงคนหนึ่ง นัยว่าเป็นนักท่องเที่ยวที่สามีเธอเล่นไพ่ได้เงินจำนวนมาก ขอให้เจ้าของโฮมสเตย์เรียกเด็กๆ ที่มาอำนวยความสะดวกแก่นักท่องเที่ยวมาเข้าแถวรับเงินทิปคนละ 100 บาท เธอช่างมีน้ำใจเสียจริงที่ให้แรงเสริมจูงใจให้เด็กๆ เหล่านี้มีความรู้สึกดีและศรัทธาการหาเงินจากการพนัน
น่าคิดว่าในวงไพ่วันนี้มีแม่คนหนึ่งปลูกฝังการพนันให้ลูกสาวตนเอง และมีหญิงคนหนึ่งปลูกฝังการพนันให้เด็กๆ ลูกคนอื่น ที่มาหารายได้พิเศษในช่วงปิดเทอม คุณคิดว่าใครมีน้ำใจมากกว่ากัน?
ดิฉันหวนคิดถึงญาติสามีที่ดิฉันไปพบเมื่อวันก่อน ตอนไปพบที่บ้านนั้นเธอไม่อยู่ สามีเธอบอกว่าเธอ "ไปเก็บเงินค่าหวย เดี๋ยวก็มา" เมือ่ดิฉันสงสัยว่านี่มันวันที่ 5 แล้วนะ ยังเก็บเงินไม่ได้อีกหรือ ได้รับคำอธิบายว่าเป็นเงินหวยหุ้น เล่นกันทุกวันๆ ละ 2 รอบ คือรอบเปิดตลาดและรอบปิดตลาด เมื่อถามว่าจะดูผลได้อย่างไรก็ได้รับคำตอบว่าดูในทีวี ดิฉันก็ถามไปเรื่อยๆ ว่ารับกินเองเลยหรือ เธอมาถึงบ้านพอดีจึงตอบคำถามแทนสามีว่า "ไม่มีเงินขนาดนั้นหรอก ส่งนายกเทศน่ะ" ดิฉันตกใจ รีบตรวจสอบข้อมูลซ้ำว่านายกอะไร เธอตอบเสียงดังฟังชัดว่า "นายกเทศมนตรี"
คุณคิดว่านายตำรวจซึ่งเป็นข้าราชการคนหนึ่ง มีน้ำใจไปเปิดไพ่ให้ชาวบ้านถึงโฮมสเตย์ห่างไกลในป่าโกงกาง กับนายกเทศมนตรีซึ่งเป็นนักการเมืองท้องถิ่น รับกินรวบหวยหุ้นนั้น ใครปฏิบัติหน้าที่ได้ดีกว่ากัน?
น่าสงสารประเทศไทยนะ น่าเห็นใจนักวิชาการ กลุ่มคนที่ทำงานต่อต้านการพนันด้วย พวกเขาต่างขะมักเขม้นเค้นหาข้อมูล สถิติ ศึกษาวิจัย ระดมสมอง ทำสารพัดวิธีเพื่อวิเคราะห์หารากเหง้าของปัญหาและกำหนดแนวทางแก้ไข ก็วิเคราะห์กันไปต่างๆ นานา โทษสื่อบ้าง โทษเทคโนโลยีบ้าง แต่ 'เข้าไม่ถึง' รากเหง้าของปัญหาจริงๆ เพราะชีวิตเขาไม่เคยสีมผัสกับสิ่งเหล่านี้หรือสัมผัสน้อยเกินไป จึงไม่เข้าใจมันอย่างลึกซึ้ง
หากเมื่อใดที่ใครบางคนมองเหตุการณ์ดังที่ดิฉันเล่าให้ฟังแล้วไม่รู้สึกว่ามันเป็นสิ่งไม่ถูกต้อง สมควรแก้ไขโดยเร็ว ก็ถือว่าใครคนนั้นมองแต่ไม่เห็นรากเหง้าของปัญหาที่แท้จริง หรือคุณว่าอย่างไร?.
ความเห็น (2)
สวัสดีครับ
ประเทศไทยเป็นประเทศที่น่าสงสารที่สุดในโลกครับ
ผมเกลียดการพนัน