วันที่ 27 มีนาคม 2556
เดินทางเพื่อไปช่วยงานส่งเสริมอาชีพให้ แก่ กลุ่มสตรี ตำบล บ่อทอง อำเภอหนองจิก จังหวัดปัตตานี
ที่มาที่ไปเป็นเช่นไร นั้น ก่อนหน้านี้มีคำถาม จากผู้ที่ติดต่อฉันมาทาง contact mail จากโกทูโน แจ้งความประสงค์ถึงเรื่องที่ต้องการ ผู้สอนทำกล้วยฉาบให้แก่กลุ่มสตรี ลงชื่อ และตำแหน่ง ที่ทำการของสนามบินปัตตานี ท่านเป็นทหารอากาศ เมื่อได้อ่านจึงติดต่อกลับไปพร้อมให้เบอร์โทรศัพท์ที่บ้านสวนไป ไม่กี่นาทีก็มีเสียงโทรศัพท์ดังขึ้น
เสียงจากต้นสาย แนะนำตัว และสอบถามว่า "คุณนารี เป็นใคร ทำอะไร อย่างไร ที่ไหน ทำไมจึงอยู่ที่โกทูโน"
... "ฉันคือประชาชนคนหนึ่ง เป็นชาวสวน ที่จัดสรรทรัพยากรที่มีอยู่เพื่อเป็นสินค้าเพิ่มรายได้ มีเวลาว่างก็เขียนบันทึกแบ่งปันเรื่องราวผ่านทางโกทูโน เขียนเพราะอยากเขียน เขียนเพราะอยากแบ่งปัน เขียนเพราะอยากเป็นส่วนหนึ่งที่มีส่วนช่วยสังคม อยากให้คนมีอาชีพเสริม ในเรื่องอาหารการกิน " ...
แล้วได้อะไรจากการเขียนที่นี่ ... "ได้ความสุขใจค่ะ สุขใจที่ได้เขียน ได้เรียนรู้ ได้แบ่งปัน "
การสนทนาก็นานพอสมควร กับการสอบถามที่มาที่ไปของชีวิตในฐานะบล็อกเกอร์บ้าง ในฐานะประชาชนคนหนึ่งบ้าง
สรุปตามที่พูดคุยกัน ฉันตอบตกลงที่จะไปช่วยงานส่งเสริมอาชีพให้แก่กลุ่มสตรี เรื่องการทำกล้วยหินฉาบ ในฐานะผู้ช่วยวิทยากร (ตัวสำรองค่ะ) โดยไม่ได้เรียกร้องค่าเสียเวลาแต่อย่างใด ...(แต่ตอนกลับท่านก็เตรียมซองไว้ให้บอกเล็กๆน้อยๆ ขอให้รับไว้เป็นค่าเดินทาง จึงรับไว้ ขอบคุณค่ะ )
ก่อนถึงวันนัดหมายก็มีเจ้าหน้าที่ ติดต่อมาเพื่อสอบถามการเดินทาง ว่า ไปกี่ท่าน แจ้งเวลาและสถานที่ ให้ฉันทราบ...
เข้าใจและรับทราบ ค่ะ
นานแล้วที่ไม่ค่อยได้ไปทำงานลักษณะนี้ ถามว่าตื่นเต้นไหม ตอบได้ว่า คราวนี้ไม่ เพราฉันไม่ใช่ตัวจริง เพียงตัวสำรอง จึงทำตัวสบายๆ สมองปลอดโปร่ง
เมื่อถึงวันที่27 มีนาคม การเดินทางเริ่มขึ้น ตั้งแต่ 06 : 30 น ... โดยคุณสามีขับรถไปให้
ดวงตะวัน ณ สี่แยกสนามบินหาดใหญ่ ทอแสง ยามเช้า ส่งฉันไปชายแดนใต้ "สนามบินปัตตานี ตำบลบ่อทอง อำเภอหนองจิก จังหวัดปัตตานี
การออกเดินทางแต่เช้า เพื่อไม่ต้องรีบเร่ง ระหว่างทางมีสายเข้า ...สอบถามการเดินทาง ฉันสอบถามถึงจุดหมายอีกครั้งเพื่อยืนยัน ว่าจะไม่หลงทาง (จริงๆแล้วเส้นทางนี้ ไม่ใช่เส้นทางใหม่ ด้วยฉันก็ผ่านบ่อยๆ เพียงแต่ไม่ได้แวะเท่านั้น)
ถึงที่หมายก่อนเวลาที่นัดไว้ สิบนาที ผ่านจุดตรวจเข้ามา สักครู่ก็ได้เวลา เคารพธงชาติ แต่ยังมีผู้คนบางตา ฉันมาถึงเป็นคนที่สี่หรือห้า ประมาณนั้น ไม่รวมเจ้าหน้าที่
ผู้จัดและทีมงาน รับประทานอาหารกลางวันร่วมกัน ...
ข้าวหมกไก่ และผลไม้ กล้วยหอม แตงโม
เมื่อรับประทานเสร็จ ก็ได้เวลา ...พักผ่อน และ ประกอบศาสนากิจ "ละหมาด"
รอบบ่ายมีการ ทำแข่งขัน ประกวดผลงาน ชิงรางวัล
เป็น ...กระทะทอง เตาแก็สพร้อมถังแก็ส เครื่องซิลปากถุง และต้นกล้วย
ผลการประกวด ได้กลุ่มนี้ ... รับรางวัล กลับบ้านไป
มอบรางวัล
ตัวแทน กล่าวขอบคุณ ผู้จัดงาน และ วิทยากร ...
เราจึงเดินทางกลับ
อาจารย์เบญจมาศ ทำหน้าที่ ต่อ ...
อาจารย์ กล่าว สรุป ...
วันนี้ เพียงเล่าผ่านภาพ ก่อนนะคะ เป็นความทรงจำ เก็บไว้ หลายวันไปเดี๋ยว เล่าไม่ถูก
พรุ่งนี้ต้องเดินทางต่อ ไปเช้งเม้ง ที่บ้านสวนถ้ำทะลุ
แล้วว่างๆจะเขียนเล่าเรื่องรายละเอียด
จากการได้พูดคุย กับอาจารย์และเจ้าหน้าที่จากมูลนิธิชุมชนท้องถิ่นพัฒนา
เรื่องการส่งเสริมอาชีพแก่กลุ่มสตรี
.............
ขากลับ แวะเข้าเมืองปัตตานี ไปส่งกล้วย
และแวะหาพี่ๆที่ขอเป็นเพื่อน (แบบกลัวแก่)ไม่ยอมให้เรียกพี่
พี่ๆเลี้ยง ก๋วยเตี๋ยว มื้อบ่ายเกือบเย็น
บรรยากาศ ทางเดินริมทะเลกลางเมืองปัตตานี
...
เดินทางกลับ ถึง สี่แยกสนามบินหาดใหญ่ ได้เวลาตะวันตกดิน พอดี
....
จบบันทึก :)
ปิดบันทึกด้วยคำขอบคุณ
•ขอขอบคุณทุกๆท่านที่ติดตามอ่านบันทึกนะคะ
.... สวัสดีค่ะ :)
นารี ชูเรืองสุข
29 มีนาคม 2556
....
ว้าว ว้าว ว้าว พี่แจ๋วของผม ;)...
เยี่ยมจังครับ...เป็นงานที่มีความสุขบนความสุขมากครับ...รับรองกลุ่มสตรีต้องทำกล้วยหินฉาบได้อร่อยเพราะมีครูดี....แวะมาสอนผมหน่อยนะครับ...
สุดยอดเลยครับ ได้ใช้ความรู้แบบเต็มที่ชอบงานแบบนี้ของหน่วยทหารครับ
ขอบคุณกำลังใจ นะค่ะ
อยากให้หันหน้ามาคุยกับพี่บ้าง :)
-ขอบคุณคะ
ส่งทิบดาบมารับนะคะ :)
-ขอบคุณอ.ขจิต ค่ะ
ยินดีมากเลยค่ะที่ได้ช่วยงานทหาร
งานนี้ไปช่วยด้วยใจ แบ่งปันด้วยใจ :)
หากแขนดี จะไปแจมด้วย เรื่องกิน ชอบมากๆๆ
ใต้สุดสยามเลยค่ะ พี่ครูอ้อยขา
ปัตตานี ถิ่นนี้ แสนไกล
ขอบคุณนะคะ
ปล. หากมีโอกาสได้ไปช่วยงานอีกจะแจ้งล่วงหน้า :)
สวัสดีค่ะน้องหนูรี
คนริมเลตานี ...มิรู้ว่า ชาวถ้ำมาที่ตานีนะเนี่ย มิฉะนั้นจะขอเจอตัวหน่อย :-)) อืมม์..ก่อนอื่น ขอเยลจากใจแบบลูกเสือว่า เยี่ยมยอด น่าชื่นชม ๆ ๆ..ค่ะ ถ่ายทอดจากประสบการณ์ตรง ที่สั่งสมมาเลยนะเนี่ย ผลงานจากการฝึกดูน่าทานนะค่ะ ผู้เข้าอบรมคงไปสร้างอาชีพได้ ต่อไป เพราะกล้วยหินฉาบอร่อยๆจริงๆ นี่ขนาดยังไม่ได้กินฝีมือระดับปรมาจารย์ หนูรี เลยนะเนี่ย คงมีครั้งต่อๆๆไปนะค่ะ เชื่อว่า ในฐานะผู้ให้นั้นสุขอย่างไร :-))
มารับรองความอร่อย..ยินดีด้วยค่ะ
สวัสดีค่ะ อาจารย์วรรณชไม
ด้วยระลึกถึงเสมอ เวลาที่ผ่านปัตตานี
แต่ยังไม่มีโอกาส แวะไปทักทายอาจารย์
ผ่านบ่อยเช่นกัน แต่ไม่ได้ไป แถว รูสะมิแล
อยากได้ เบอร์ติดต่ออาจารย์ เช่นกัน ทำไงดี หนอ ?
ขอบคุณที่แวะมาเยี่ยมชมบันทึกนะคะ
ปล. อาจารย์ชมแล้วตัวเกือบลอย นะคะ เนี่ย แต่ลอยไม่ขึ้น อิอิ
สวัสดีค่ะพี่ใหญ่
ด้วยระลึกถึงเสมอ ค่ะ
หากอยู่ไม่ไกล จะแวะไปเยี่ยมเช่นกัน
ขอขอบคุณสำหรับกำลังใจที่มีให้เสมอๆนะคะ :)
จัดรางวัลเท่จังเลยค่ะ
ต้นกล้วย ช่วยฟื้น เศรษฐกิจ ชีวิตสุข...ยั่งยืน
ยอดเยี่ยมเลยค่ะ
อ่านแล้วยิ้มมีความสุขค่ะ
ว้าว !!!! แบ่งปันเรื่องกล้วย ๆ อย่างมีความสุข
ปรบมือดัง ๆ ให้ประชาชนคนใจดีค่ะ แบ่งปันวิธีทำมาหากินต่อผู้อื่นค่ะ
ขอบคุณค่ะ คุณkunrapee
ขอบคุณน้องหมอ ทพญ.ธิรัมภา นะคะ
ประชาชนคนหนึ่งคนนี้ ด้วยยินดีที่มีคนเห็นความสำคัญ กับเรื่องกล้วย กล้วย :)