มองสังคมใหม่ ผ่านเลนส์เก่า
คราใดที่เหลือบมองไปที่สังคม...ชาติบ้านเมือง...ผู้คนรอบข้าง ... สภาวะแวดล้อม.. เห็นแต่ความเปลี่ยนแปลง.... ความมั่งคั่งทางเศรษฐกิจ....ความสะดวกสบาย... แต่ทำไมความสุขของผู้คนจึง กลับด้าน???? .. แปลกแต่จริง
- เทคโนโลยีสูงขึ้น แต่ อารมณ์คนกลับสั้นลง
- บ้านหลังใหญ่โต แต่ มีคนอาศัยน้อยลง
- บ้านสวยงามน่าอยู่ แต่ ครอบครัวแตกแยก
- คนเรียนสูงขึ้น แต่ ทำไมการตัดสินใจน้อยลง
- มีผู้เชี่ยวชาญมากมาย แต่ ทำไมปัญหามากขึ้น
- ทุกคนทำงานสร้างความสะดวกสบายพร้อมทุกอย่าง แต่ กลับมีเวลาให้ตัวเองน้อยลง
- มีคนคิดค้นยารักษาโรคดีๆ ได้มากขึ้น แต่ ทำไมสุขภาพคนแย่ลง
- เยาวชนมีเวลาดื่ม เวลาเที่ยวมากขึ้น แต่ มีเวลาอ่านน้อยลง
- ข้าราชการเงินเดือนเพิ่มขึ้นทุกปี แต่ ไม่มีวี่แววว่าหนี้สินจะลดลง
- หน่วยงานมีข้อมูลสารสนเทศมากขึ้น แต่ สื่อสารได้น้อยลง
- ชีวิตอยู่ในระบบการศึกษาเกือบ ๑ ใน ๔ แต่นับวันชีวิตจะเปราะบาง อดทนต่ำ อ่อนแอต่อการเผชิญปัญหา
- มีศาสนาที่รุ่งเรือง สอนลึกล้ำถึงนิพพาน แต่ ผู้คนที่นับถือจำนวนไม่น้อย ยังถือศีลห้าไม่ครบ
พยากรณ์ว่า...คงเป็นเช่นนี้ต่อไปอีกนาน.....ตราบใดที่จิตวิญญาณความเป็นมนุษย์ยังไม่ได้ถูกนำมาใช้ประโยชน์ต่อตนเองและสังคมอย่างรู้ค่า
ไม่มีความเห็น