มีผู้หญิงคนเดียวในโลก ที่เราเกเรแค่ไหน เขาก็ไม่โกรธ
มีผู้หญิงคนเดียวในโลก ที่เราโตแค่ไหน เขาก็ยังเห็นเราเป็นเด็กเล็ก ๆ
มีผู้หญิงคนเดียวในโลก ที่เรามีแฟนตั้งหลายคน เขาก็ยังรักเรา
มีผู้หญิงคนเดียวในโลก ที่ไม่ว่าเราจะเป็นอะไร เขาก็ยังห่วงและรักเราเสมอ
ผู้หญิงคนนั้น ก็คือ คุณแม่เรานั่นเองพระองค์เจ้ารพีพัฒนศักดิ์
บทความข้างต้นดิฉันอ่านแล้วรู้สึกได้ถึงความรักที่แม่มีต่อลูก พระองค์เจ้ารพีพัฒนศักดิ์ ทรงประพันธ์ไว้ดีมาก จึงหยิบมาเป็นประเด็นที่จะพูดคุยกัน ปัจจุบันมีลูกที่ไม่เคยเห็นความสำคัญของแม่เลย ให้ความสำคัญกับคนอื่นมากอาจะเป็นเพราะส่วนใหญ่ เมื่อลูกเกิดมาแม่ก็ได้เลี้ยงเองบ้าง แม่ทอดทิ้งเพราะไม่ได้ตั้งใจที่จะทำให้เกิดมา แต่อย่างไรแม่ก็คือแม่ที่ไมมีผู้ใดเทียบเท่าได้อ่านบทความข้างต้นแล้วก็คงทำให้ใครหลายๆคน สำนึกถึงพระคุณแม่บ้างจากผู้ที่ไม่เคยให้ใครมาอยู่เหนือแม่ของเรา
ใช่งับเป็นสิ่งที่ดีสำหรับคนเราควรมีจิตสำนึกในการสำนึกบุญคุณพ่อแม่งับ
มันก้อจิงอยู่นะ เรื่องแบบนี้
แต่ถ้าบางคน มันอาจจะไม่จิงหรอก
คนบางคนทำอะไรก้อคิด คนบางคนทำอะไรก้อไม่คิด
ตอนทำไม่รู้ตัวหลอก แล้วพึ่งจะมารู้สึกทีหลังว่าทำอะไรลงไป
คนเรามันก้อต้องมีผิดบ้างใช่มะ
แต่ทางที่ดีอย่ามีผิดเรยดีกว่าอาจมีผิดบ้างก้อได้แต่อย่าให้มากเกินไป
ในเรื่องบางเรื่องทำอะไรควรคิดทบทวนด้วยหล่ะกัน
ก่อนที่มันจะสายเกินไปในการแก้ตัว (ทีหลัง)
คิด คิด คิด คิด คิด คิดให้ดีนะก่อนที่จะทำ
รู้ รู้ รู้ รู้ รู้ รู้ว่าเปงอารมชั่ววูบ แต่เราก้อห้ามได้ไม่ใช่หรอ
ถ้าเราห้ามตัวเองไม่ได้ แล้วใครจะมาห้ามตัวเราได้
เราต้องเริ่มห้ามที่ตัวเราก่อนนะ
บายจร้า