เมื่อสัปดาห์ที่แล้วมีโอกาสกลับบ้านมา เลยไปช่วยพี่ขายของ เลยเจอกับเหตุการณ์ที่ได้ทดสอบภูมิปัญญาของตัวเอง พอดีมีรถกระบะมาจอดที่หน้าร้าน มีคนหนึ่งเดินลงมสจากรถแต่งตัวด้วยชุดทหารเหมือนกับนายพราน นึกว่าจะลงมาซื้อของเราแต่กลับมาบอกขายน้ำผึ้งให้กับเรา ตอรแรกเราไม่สนใจ เขาบอกว่าเป็นน้ำผึ้งแท้เอามาจากอุทยานเขาค้อ จ.เพชรบูรณ์ เรามานึกดูว่าแถวๆนั้นก็มีผู้เลี้ยงผึ้งเพื่อประกอปอาชีพมาก จึงถามเขาไปว่า คงไม่ใช่ผึ้งเลี้ยงนะคะ เขาบอกว่าไม่ใช่เป็นผึ้งหลวง เราเลยซักถามเขาตามที่ได้เรียนมาจากอาจารย์สมลักษณ์ มาถึงเรื่องราคา ถามเขาว่าขายอย่างไร เขาบอกว่าขายเป็นขวดๆละ100บาท เราก็แปลกใจว่าเขามาขายของแต่ทำไมถึงไม่นำสินค้าออกมาให้เราดูเลย รีบขายมาก เราถามจนคนขายคงจะรำคาญพี่เลยพูดตัดบทไปว่าที่น้องเขาถามเพราะตอนนี้น้องเขาเรียนเกี่ยวกับเรื่องผึ้งอยู่คงยังไม่ซื้อหรอกคะ หลังจากนั้นคนขายเลยรีบเดินไปที่รถขับออกไปเลย หลังจากนั้นแม่เลยถามว่าทำไมถึงรู้เรื่องผึ้งเยอะจังก็เลยบอกแม่ไปว่า ตอนนี้กำลังเรียนเรื่องผึ้งอยู่ แม่บอกว่าดีเหมือนกันเรียนผึ้งก็มีประโยชน์มากทีเดียวนะทั้งๆที่มันดูเหมือนเรื่องไกลตัวแตมันกลับเป็นเรื่องที่ใกล้ตัวที่สุด เขาถึงบอกว่าเรียนอะไรก็มีประโยชน์หากเราตั้งใจที่จะเรียนมัน
ประโยชน์ของการเรียนหนังสือ