ความตายกับเชื้อโรค

ความตายกับเชื้อโรค

             ในวันที่  ๑๔-๑๘  มีนาคม  พ.ศ. ๒๕๕๖  อาตมาได้กลับไปที่สกลนคร  เพื่อไปรับศพของน้องชาย ออกจากโรงพยาบาล สาเหตุป่วยหนัก  รอวันตายแล้ว หมอช่วยเหลือไม่ได้  ความเสียใจ  ความเสียดาย  ความเศร้าโศก เกิดกับปุถุชนทุกคน  ญาติ ๆ ร้องไห้ ปานใจจะขาด  อาตมาก็ได้แต่ปลอบใจ  ให้กำลังใจ  สร้างความเข้มแข็งให้ทุกคน

             สาเหตุ  การเสียชีวิต  คือ โรคเปาหวาน  ความดัน  ติดเชื้อกระแสเลือด  ไตวายเฉียบพลัน แรก ๆ  เมื่อเดือน สิงหาคม  ๒๕๕๕ เข้ารักษาที่โรงพยาบาลสกลนคร  หายดีแล้ว จนออกทำงานตามปกติ  เมื่อทำงานหนักเชื้อโรคก็กลับมา จนเป็นเหตุให้เสียชีวิต   เชื้อโรคร้ายแรงมากในปัจจุบัน สุดท้าย ไม่มียาจะรักษา วิชาการแพทย์ดีก็ช่วยไม่ได้ บางครั้งคล้ายกับทำให้ตายเร็วขึ้นก็เป็นได้โดยความรู้สึกของอาตมาส่วนตัว

             เมื่ออาตมา มาพิจารณา โดยจิตภาวนา แล้ว  พึงเห็นชัดว่า  นี้คือกฏแห่งธรรมชาติ  มีเกิด  มีแก่  มีเจ็บ มีตาย ประจำอยู่ในโลกนี้ ไม่มีใครที่เกิดมาแล้วไม่ตาย ไม่มีใครเอาชนะพญามัฉจุราช ได้ ทุกอย่างอยู่ในกฏแห่งไตรลักษณ์ คืออนิจจัง  ความไม่เที่ยง   ทุกขัง  ความเป็นทุกข์   อนัตตา ความเป็นของไม่ใช่ตน 

             ความเจ็บป่วยก่อให้เกิด  ทุกขเวทนา ยิ่ง  จะชนะได้ ต้องใช้ขันติบารมี  วิริยะบารมี สุดท้ายต้องใช้อุเบกขาบารมี ปล่อยให้เป็นไปตามกระแสแห่ง  "ธรรมชาติ"

            ญาติพี่ก็ได้จัดทำตามประเพณีวัฒนธรรมอันดีของชาวพุทธสืบไป  (แต่บางครั้งประเพณีก็ทำให้ความทุกข์เพิ่มขึ้น เช่น คนตาย  ทำลายคนเป็น  โดยค่าใช้จ่ายจนก็ยิ่งจน ยากก็ยิ่งยาก  อนิจจาชีวิตคน)

[นายอานนท์ ภาคมาลี]

ทุกๆคนหนีไม่พ้น เกิด ป่วย เจ็บ  ตาย (แก่)

[พ.แจ่มจำรัส]

กราบนมัสการพระคุณเจ้า

กฏแห่งไตรลักษณ์ เที่ยงแท้ แน่นอน

[ยายธี]

เที่ยงแท้  แน่ นอน..เกิด แก่  เจ็บ ตาย...ไม่มี..สิ่งมีชีวิต..ใดๆ..หนีพ้น....(สาธุๆๆ)...เจ้าค่ะ..ยายธี