อาเซียนกับการศึกษาไทย...?

          ปัจจุบันสังคมไทย กำลังจะก้าวเข้าสู่อาเซียน (ทั้งที่ความเป็นจริงเราควรจะเข้าสู่ประชาคมโลกแล้ว) การศึกษา จึงถูกจ้องมองจากสังคมประเทศ ว่าจะสามารถจัดการศึกษาให้เข้าสู่ประชาคมอาเซียนได้จริงหรือ ? คำถามที่ใคร ๆ อยากถามนั้น ควรจะถามใครถึงจะถูกต้อง...ถามนักการผู้ที่บริหารประเทศ...(นายกรัฐมนตรี หรือ ท่านก็รับผิดชอบงานซะเยอะแยะมากมาย...แคบลงมาหน่อย ก็ท่านรัฐมนตรีเจ้ากระทรวง...แต่ท่านก็ดูวุ่นวายกับปัญหาเรื่องผลประโยชน์ไม่ลงตัวของกลุ่มก๊วน ในกระทรวง...ถ้าถาม กคศ. ท่านคงบอกว่าท่านเกี่ยวเฉพาะด้านบุคลากร...ถ้าไปถามนักวิชาการ ท่านทั้งหลายคงตอบไม่ได้เพราะท่านยุ่งอยู่กับการปรับปรุงหลักสูตรแกนกลางอยู่ (ซึ่งมันผิดมาตั้งแต่แรกแล้ว)...ถามไปถามมา สุดท้าย คำถามทุกคำถามคงตกมาอยู่ที่ครูน้อยผู้ปฎิบัติงานเหมือนเดิม
           อย่างที่กล่าวมาแล้ว สังคมไทยเป็นสังคมที่เอ้อละเหย...สบาย ๆ ยิ้มแย้มแจ่มใส ไร้กังวล จึงหาอนาคตลำบาก เป็นสังคมที่เวลาโกรธต้องเอากันให้ตาย แต่ไม่นานก็ลืมกันง่าย ๆ 
           ถ้าเอาคำถามนี้ มาถามครู ครูทุกคนคงจะตอบเป็นเสียงเดียวกันว่าได้แน่นอน แต่จะต้องมีปัจจัยเกี่ยวข้องพอสมควร ดังนี้
                 1. หลักสูตรแกนกลางจะต้องมีความชัดเจน สามารถปฎิบัติได้ (อันนี้ถามนักวิชาการผู้สร้างหลักสูตรน่ะครับ)
                 2. นโยบายเบื้องบนต้องมุ่งเน้นมาสู่ภาคปฎิบัติโดยตรง ไม่คลุมเครือ หรือแหว่งแหไปเรื่อย (อันนี้ต้องท่าน รมต.ศธ. หล่ะครับ)
                 3. หน่วยส่งเสริมต้องมีความจริงใจ และเต็มที่กับหน่วยปฎิบัติ (อันนี้ ถาม สพฐ. สพป. และสพม. น่ะครับ)
                 4. หน่วยปฎิบัติต้องเข้าใจและจริงจัง (อันนี้ถามคุณครูได้ 100% ครับ)
            ฉะนั้น จะประชาคมอาเซียน หรือ ประชาคมโลก ครูไทยทำได้ทั้งนั้นแหล่ะครับท่าน แต่สุดท้ายอย่าลืมถามเจ้าของประเทศด้วยน่ะครับ ว่าประชาชนไทย เข้าใจ คำว่า "ประชาคมอาเซียน" มากน้อยแค่ไหน.
             ปล.ถ้าการจัดการศึกษาไทยยังเป็นแบบนี้ สิบปีค่อยเข้าอาเซียน ผมว่าก็ยังเร็วเกินไปครับ..