ข้อมูลด้านประวัติศาสตร์สร้างความภูมิใจความเป็นชาติ ศิลปวัฒนธรรมเป็นบทบาททางวัฒนธรรมท่ีแสดงตัวตนให้โลกได้รู้จักและสนใจ ช่วยกันแบ่งปัน-แลกเปลี่ยนเรียนรู้กันครับ
ช่วยกันแสดงความเห็นและแก้ไขข้อมูลให้ถูกต้อง ต่อยอดความรู้และยืนยันข้อมูลจริงต่อสังคม-เพื่อการเรียนรู้ เรียกว่าใจกว้างทางปัญญา ถ้าหากยังถือเอาเป็นของตัวของตนแล้ว การเรียนรู้ในสังคมเกิดไม่ได้
น่าสมเพชและน่าสงสารกับสังคมไทย กรณีข้อมูลบางเรื่องท่ีมีการแสดงความเป็นเจ้าของและหวงแหนแค่เก็บสะสม-ทั้้งๆท่ีพรบ.ลิขสิทธิ์ถือว่าเป็นข้อเท็จจริงไม่ละเมิด-หากอายุเกิน ๕๐ ปีแล้วเป็นสาธารณะท่ีนำไปเผยแพร่ได้-กรณีนี้วิธีเรียนรู้ก็ละเว้นข้อมูลนั้้นเสีย-ไม่ให้ความสำคัญต่อกัน
การเรียบเรียงใหม่จากข้อมูลจริงนั้้นไม่ใช่ลอกเลียน -ทุกคนสามารถเพิ่มเติมสาระเรียนรู้ได้เสมอ-เพื่อการเรียนรู้ต่อไปในอนาคต
สิ่งใดท่ีค้นใหม่และเผยแพร่แล้ว ผมยินดีให้นำไปใช้ได้ทุกเรื่อง แต่สงวนสิทธิ์การพิมพ์ที่ตรงกับต้นฉบับเท่านั้้น
ผมมีอาชีพเป็นครู..ครับไม่ใช่ท่ีมียศชั้้นอะไรนำหน้า ครูบ้านนอกท่ีพยายามเป็นครูแท้ๆ..แต่เป็นไม่ได้เพราะเอาอย่างอาจารย์คนอื่นๆไม่ได้ ให้ความสำคัญมากกับ การไม่ใช่คนวิเศษท่ีแตะต้องอะไรไม่ได้-เอื้อเฟื้อเผยแพร่ความรู้ให้ทุกคน.ไม่ใจแคบจึงยินดีถ้าข้อมูลทั้้งหลายนั้้นมีการต่อยอดค้นคว้าและเรียนรู้กันต่อไปอีก...เหมือนกับท่ีเราที่ใช้ความจากพงศาวดาร-ตำราเก่ามาศึกษากันนั่นแหละ
ถ้าเป็นเรื่องสั้้น-นิยายแล้ว แม้แต่ชื่อ พล๊อตเรื่องก็ฟ้องกันแล้ว..สารคดีเรียนรู้ไม่ใช่แบบนั้้นครับ-เป็นงานให้สังคม ลงทุนมากกว่างานเขียนอื่น-เพราะนั่งเทียนเขียนไม่ได้-ต้องเดินทางค้นคว้าหาเรื่อง-จากแหล่งข้อมูลในทุกท่ีท่ีไม่หวง-
สำหรับสังคมหวงแหนข้อมูลนั้้น-ปิดกั้้นเพราะความไร้ธรรมปัญญา
จึงได้แต่ขอให้ จิตเป็นสุข ทุกข์ไม่มี อยากเป็นผู้ดีต้องมีให้ อยากเป็นคนจัญไร...ก็คิดอะไรก็ชั่วๆๆๆๆ..ครับ ผมดีใจครับท่ีไม่อ่านนิยายของใครต่อใครนัก ตัวละครสะท้อนทั้้งคนเขียน-คนในสังคม จึงได้แต่ดูหนังฟังเพลงท่ีอยากฟัง -ยืดคอตัวเองไม่ให้สั้้น -ฟังธรรมพัฒนาจิตให้นิ่งและสุขกับจิตตัวเอง-ไม่หาเรื่องไม่อิจฉาไม่ตาร้อน-พยายามทำให้สุขทางจิตก่อนตาย..ก็เท่านั้้น
สรุปงานนี้ก็คือ.. ยินดีรับต้นฉบับของคนอยากเขียน-อย่าลอกของใครมาส่ง-นะจะบอกให้...
ไม่มีความเห็น