เมื่อเช้าแม่โทรมา...บอกว่าปู่เสียแล้ว...ด้วยเส้นเลือดในสมองแตก
ปู่วิชัย ลครวงศ์ อายุ 88 ปี เป็นคนที่แข็งแรงมาก ไม่เคยเจ็บไข้ หรือป่วยออดๆแอดๆเลย...
ปู่มีวิถีชีวิตที่ค่อนข้างเรียบง่าย เป็นข้าราชการตำรวจเก่า เคยไปประจำการที่เมืองสุวรรณเขต ซึ่งสมัยก่อนเป็นจังหวัดหนึ่งของไทย (ตามที่ปู่เคยเล่าให้ฟัง) และได้พบรักกับย่าบุญชูที่นั่น จากนั้นมีการแบ่งแยกดินแดน และสุวรรณเขตก็ไปเป็นเมืองหนึ่งของลาว อยู่ๆ ญาติพี่น้องของย่าก็กลายเป็นคนลาวไปโดยปริยาย เราลูกๆหลานๆ จึงมักล้อกันเสมอว่า เราก็เป็นลูกครึ่งเหมือนกันนี่นา...ไม่ตกยุคตกสมัย...
กิจกรรมอย่างหนึ่งที่ปู่ชอบทำเสมอ คือ พายเรือออกหาปลา ที่แม่น้ำชี และมักได้ปลาตัวโตๆ เขื่องๆ มาให้ย่าทำปลานึ่ง(ของโปรดดิฉันเลยล่ะ) ให้พวกเราทานเป็นประจำ จำได้ว่าปู่มักจะอยู่เงียบๆ ไม่ชอบให้ใครมาวุ่นวาย ชอบฟังข่าว คุยเรื่องการเมือง บ้านปู่จะเป็นบ้านไม้หลังเก่าๆ แบบสมัยก่อน ใครรื้อถอนสร้างใหม่ก็ไม่ได้ เพราะปู่จะไม่ยอม ตอนที่ย่าเสียใหม่ๆ อาหลายๆ ท่านชวนท่านไปอยู่ด้วย ท่านก็ไม่ไป จนเมื่อสองสามปีก่อนอาวิทย์มาชวนรับไปอยู่ด้วยที่บ้าน ปู่อยู่ได้ประมาณสัปดาห์หนึ่งปู่เริ่มซึม เหงา และบ่นอยากกลับบ้าน และยื่นคำขาดว่าจะกลับไปอยู่บ้าน เราๆ จึงได้ยอม และมีครอบครัวอาหมีที่อยู่ด้วยคอยดูแลท่านที่บ้าน
ปู่เป็นคนหนึ่งที่เราได้แบบอย่างของการไม่ทานเนื้อ ปู่จะไม่ทานเนื้ออื่นๆ ยกเว้นเนื้อปลา และชอบทานผัก หรืออาหารอิสานที่เป็นพวกปลาป่น ปลานึ่ง ต้มปลา ผักลวก เหล่านี้ปู่จะชอบทานของผัดๆทอดๆ จะไม่ชอบ และท่านมักจะตื่นแต่เช้ามืด มาวิ่งประจำ จะเห็นได้ว่าท่านนะเป็นคนชอบดื่ม เหมือนลูกชายท่าน แต่ปรากฏว่าลูกชายท่านเสียชีวิตไปก่อนถึงสามคนต่อๆ กัน มีลุง พ่อ และอาหน่อ...เราก็เลยสรุปได้ว่าเพราะปู่สุขภาพแข็งแรง ทุนเดิมทางร่างกายท่านมีเยอะ ท่านเลยไม่ค่อยเจ็บไข้ได้ป่วย ท่านยังสามารถปั่นจักรยานไปตลาดยามเช้าได้เอง แต่หลังๆ มาอาหมีจะห้ามเพราะ รถเยอะกลัวโดยรถชน...
ทุกปีใหม่เราหลานๆ โดยมีพี่ป้อม(พี่สาว)เป็นคนนำพวกเรา จะพากันซื้อของขวัญปีใหม่ให้ปู่เป็นประจำ จำได้ว่าเราจะคอยไปแอบถามปู่เสมอว่าปีนี้ใครซื้ออะไรให้ปู่บ้าง ปู่ก็จะชอบนำมาอวดพวกเราว่าหลานคนนั้นซื้ออันนี้ หลานคนนี้ซื้ออันนั้น ซึ่งส่วนใหญ่ก็จะเป็นเสื้อ และเวลาซื้อให้ท่านท่านก็จะไม่ชอบใส่ มักจะเก็บเอาไว้อวดคนอื่นๆ ว่าหลานซื้อให้ จนเราได้ขอร้องท่านว่าท่านต้องใช้ของที่เราซื้อให้...
สิ่งหนึ่งที่เราได้ซึมซับจากปู่ คือ ความรักในเครือญาติพี่น้อง ปู่จะรักน้องๆ ของท่าน ไม่เคยได้เห็นท่านโกรธให้ใคร แม้บางครั้งจะมีคนมาโกรธให้ท่าน แต่ดิฉันก็ไม่เคยได้เห็นท่านว่าบ่นโกรธใคร ตรงลักษณะนี้ดิฉันก็ได้เห็นแบบอย่างนี้ในตัวคุณพ่อด้วย เพราะพ่อจะคล้ายๆ ปู่ในเรื่องรักพี่น้อง และการช่วยเหลือคนอื่น...
วันนี้ปู่จากไปด้วยความสงบ
ลูกๆ หลานๆขอไว้อาลัยให้ปู่ไปสู่สุขคติคะ
ด้วยความอาลัย
จาก
หลานกะปุ๋ม
คุณ Bright Lily
ขอบคุณมากนะคะพี่อร กะปุ๋มเพิ่งสะสางงานที่ มข.เสร็จและกำลังเดินจะทางกลับจากขอนแก่นกลับบ้านยโสธรคะ...เพื่อไปเคารพศพท่านคะ
กะปุ๋ม
ครูอ้อยคะ..
กะปุ๋มรู้สึกมึนๆงงๆ...แต่นั่นก็เกิดขึ้นแล้วคะ...ทุกอย่างเกิดขึ้น ตั้งอยู่...และดับไป...คือ สัจจธรรมของชีวิต
ขอบพระคุณคะ
กะปุ๋ม
คุณ nutim...
ขอบคุณมากนะคะ...พอท่านจากไปจริงๆ...ก็รู้สึกใจหายคะ
กะปุ๋ม
ขอแสดงความเสียใจด้วยนะคะ คุณกะปุ๋ม
หน้าที่ของทุกคนที่เกิดมาแล้วต้องทำคือการเดินทางไปหาความตาย วันนี้คุณปู่ท่านได้ทำหน้าที่ของท่านอย่างสมบูรณ์แล้วคะ
คุณกัลปังหา..คะ
ขอบคุณนะคะ...ตอนนี้กะปุ๋มกำลังขับรถกลับบ้านที่ยโสธร...ฝนตกตลอดเส้นทางการเดินทางเลยคะ...เลยจอดรถ...ชมสายฝน...ทำให้จิตใจสงบดีคะ..
กะปุ๋ม
ขอแสดงความเสียใจด้วยกับครอบครัวลครวงศ์
ขอให้ท่านปู่สู่สุคติ..ครับ
กลับจากลาว(หลวงพระบาง)เมื่อบ่ายนี้ ไข้ยังไม่หาย อดใจไม่ได้ต้องเข้ามาเยี่ยมกัลยาณมิตรก่อน ได้ข่าวคุณปู่ เสียใจด้วยนะคะ
ดูแลตัวเอง ขับรถดี ๆ นะคะ
พี่อึ่งอ๊อบ
ขอแสดงความเสียใจด้วยนะคะกะปุ๋ม คุณปู่เป็นคนแข็งแรง และเป็นที่รักของทุกๆ คน แพ้แค่ความชราเท่านั้นนะคะ
ทำให้นึกถึงคุณปู่จัง ท่านจะเป็นคนดูแลสุขภาพ หมั่นเดินไปเดินมาเพื่อออกกำลังกาย และคุณปู่ติดบ้านเหมือนกันค่ะ คุณพ่อรับมาอยู่ด้วย สองสามวันร้องอยากกลับบ้านซะแล้ว ผูกพัน ^__^
ขอแสดงความเสียใจด้วยครับ
ท่านไปสบายแล้ว คนที่ยังอยู่ก็ต้องสู้กันต่อไปครับ
แนนคะ...
กะปุ๋มเพิ่งเดินไปเยี่ยมเรื่องเล่าคุณปู่ที่บันทึกแนนคะ..มีความสุขจังได้อ่านแล้ว...ทุกวันนี้เด็กห่างเหินกับ...คนรุ่นปู่ ย่า ตา ยายมากเลยนะคะ แต่พอได้อ่านบันทึกแนนยิ่งมองเห็นภาพความสุขยิ่งๆ ขึ้น...
เมื่อวานครบรอบวันคล้ายวันเกิดคุณยายด้วยคะ...แต่ก็เป็นวันเสียคุณปู่...แต่ลูกๆ หลานๆ ฝ่ายแม่ก็ไปร่วมอวยพรท่าน...แต่กะปุ๋มเดินทางไปไม่ทันคะ ก็คงได้แต่โทรไปน่ะคะ
ขอบคุณมากนะคะสำหรับกำลังใจและความห่วงใย
กะปุ๋ม
อ.จันทรรัตน์คะ...
ขอบคุณมากนะคะ...ตอนนี้ทุกคนในบ้านไปมูลนิธิกันหมดแล้วคะ เดี๋ยวอีกสักครู่กะปุ๋มก็จะตามไปคะ...ตื่นไปส่งคุณแม่เลยขอมานั่งเคลียร์งานก่อน..ถึงจะตามท่านไปคะ
ขอบคุณคะ
กะปุ๋ม
คุณเจษคะ...
ท่านไปสบายจริงๆคะ...ไม่ต้องทนทุกข์ทรมาณกับความเจ็บป่วยเรื้อรังใดใดทั้งสิ้น...
ขอบคุณมากนะคะ
กะปุ๋ม
ขอแสดงความเสียใจด้วยครับ
ขอให้คุณปู่ วิชัย สู่สุคติ..ครับ
อ. เสก
ร่วมไว้อาลัยและขอแสดงความเสียใจด้วยค่ะ
-น้อง-
แสดงความเสียใจ
และขอไว้อาลัยแด่การจากไปของคุณปู่วิชัย
คุณงามความดี กุศลบุญที่คุณปู่และลูกหลาน
ที่ได้บำเพ็ญมา จะเป็นแสงสว่าง
นำทางแก่ดวงวิญาณของคุณปู่ ให้สู่สุขคติภพ
มีความสุข ความเจริญในภพหน้า และภพต่อๆไป
ขอคุณพระอวยพร
Dr.โชย
AJ เสก..ขอบคุณมากนะคะ
ว่าแต่ว่าคุณแม่ท่านสายดีหรือยังคะ...
ขอให้ท่านหายเร็วๆ และฟื้นฟูตัวเร็วขึ้นนะคะ
ขอบคุณคะ
กะปุ๋ม
คุณน้องคะ...
ขอบขอบคุณมากนะคะ...ตอนนี้กะปุ๋มกำลังยุ่งกับการพิมพ์การ์ดคะ...
คุณพี่โชคคะ..
ขอบคุณมากๆ นะคะ...อ่านแล้วรู้สึกดีจังคะ
ตอนนี้กะปุ๋มกำลังยุ่งหัวหมุนกับการพิมพ์การ์ดคะ
ปกติจะเป็นน้องสาวทำคะ...แต่เธอเพิ่งคลอดลูก
กะปุ๋มก็เลยต้องช่วยทำคะ
ขอบคุณนะคะที่อุตส่าห์แวะมาให้กำลังใจ
กะปุ๋ม
คุณศิริคะ...
ขอบคุณมากนะคะ...วันนี้ ขณะนี้กะปุ๋มก็กำลังนั่งอยู่ที่งานที่มูลนิธิ...วันนี้แขกมาเยอะคะ...กะปุ๋มทำหน้าที่ถ่ายภาพและพิมพ์การ์ด...ตามที่รับมอบหมาย...จากอาๆ..คะ..
ต้นรับแขกไม่ค่อยเป็นเพราะไม่ค่อยรู้จักใคร...แต่ก็พยายามเดินคะ...เดินถ่ายภาพคะ
*^__^*
ขอบคุณนะคะ
กะปุ๋ม
คุณ nidnoi...คะ
ขอบคุณมากนะคะ...ปู่ท่าน...มีอะไรหลายๆ อย่างที่เราได้เรียนรู้...ไม่ว่าจะเรื่องหาปลา..วิถีชีวิตท่าน...ที่อยู่มาได้ถึง 88 ปี...โดยมีความแข็งแรงไม่เจ็บออดๆ แอดๆๆ...
*^__^*
กะปุ๋ม
ขอแสดงความเสียใจด้วยนะครับ
คุณย่าของผมเองก็เพิ่งเสีย เมื่อก่อน เวลานึกถึงยายก็มักจะนึกถึงกิจกรรมที่ท่านทำเพื่อเราบ่อยๆ
ตอนนี้ก็ถือว่าท่านได้พักผ่อนจริงๆนะครับ
คุณมัชชะคะ...
คุณยายท่านแข็งแรงมากเลยนะคะ...เกือบครบร้อยปีเต็มขาดไปอีกไม่กี่เดือน...
...
เหมือนท่านได้พักผ่อนจริงๆ นะคะ
ขอให้คุณยายท่านไปสู่สุขคตินะค
กะปุ๋มขอร่วมแสดงความเสียใจด้วยนะคะ
..
กะปุ๋ม
แม้ว่าตาจะจากเราไปแล้ว...................
แต่ตาวิชัยได้สอนให้ทิพย์รู้จักการใช้ชีวิตอย่างสงบเป็นอย่างไร.......ตานั้นเป็นแบบอย่างในการดำเนินชีวิตที่สงบสุขอยู่แบบเรียบง่ายไม่ฟุ้งเฟ้อ............ถึงแม้ว่าทิพย์จะไม่ได้เข้าไปคลุกคลีกับตาก็ตามที.............แต่ทิพย์ก็ดีใจเพราะครั้งหนึ่งตาได้มาเที่ยวที่พัทยา ทิพย์ดีใจที่เคยได้พาตาออกไปเดินออกกำลังกายตอนเช้าได้......พาตาไปเที่ยวเรือรบจักรกรีนฤเบศร์ด้วย.......นั่นก็เป็นครั้งหนึ่งในชีวิตที่ได้ดูแลตาวิชัยอย่างเต็มที่ในฐานะที่เป็นหลานของตา
แม้ว่าตาจะจากเราไปแล้ว ตาก็จากไปเพียงร่างกายที่ได้มาก็ต้องส่งคืนไป..แต่จิตใจของตายังอยู่คอยดูและคุ้มครองลูกๆ และหลานเสมอ
แม่ฝากบอกมาว่าซึ้งมากๆ
จาก...หลานทิพย์
ขอบใจ..มากนะจ๊ะ..."น้องรัก"
จาก...
พี่กะปุ๋ม