งานอำลาผู้เกษียณอายุราชการ2549
28-9-49ทางสถาบันจัดงานเษียณให้เจ้าหน้าซึ่งกรมเคยจัดให้ที่กระบี่มาแล้ว ผู้เกษียณทั้งสี่ท่านแต่งตัวมาอย่างสวยงามโดยคุณปิ๋วจะมีเพื่อนที่เป็นเถ้าแก่มากันเป็นทีม(เจ้าของยาสีฟันตราดอกบัวคู่) คุณนรินทร์มากับภรรยาที่ชื่อประนอม( ซึ่งเคยบริจาคเงินให้สถาบันหนึ่งหมื่นบาท)และบุตรชาย น้าไหลมากับน้าโกมินทร์ คุณ จินดา มาคนเดียวแต่แต่งตัวสวยงามจนจำไม่ได้
มอมให้ดิฉันกลัดดอกไม้ติดเสื้อ ท่านอาจารย์ประกอบมอบพวงมาลัย ท่านรองกิตติมอบของและท่านรองสมชัยมอบทองค่ะ
ครั้งนี้มีคุณหมอน้องๆไปร้องเพลงอวยพร งานพัสดุโดยมีคุณวาสนาและทีมออกมาเต้นอย่างสนุกสนาน มีการรำโดยน้องๆพยาบาลสวยงามมากๆเป็นที่ประทับใจทุกคนค่ะ
ครั้งหน้าดิฉันคงต้องทั้งจัดงานและเป็นผู้เกษียณเอง
วันนี้เป็นวันแรกของปีงบประมาณ 50 เป็นปีสุดท้ายที่เราสวมหัวโขนโดยดิฉันเตรียมใจเป็นคนธรรมดามาหลายปีแล้วค่ะ แต่ปีนี้ของจริงแล้วค่ะ
ความเห็น (3)
พรศิริ เรือนสว่าง
เห็นด้วยค่ะวันนั้นพี่ปิ๋วสวยมาก หน้าตามีความสุข แต่ก็หันไปมองอีกหลายคนมีสีหน้าไม่ค่อยสบาย
อาจเนื่องจากภาระงาน แต่เมื่อนึกถึงตัวเองว่าสักวันก็คงมีความสุขเช่นเดียวกับผู้เกษีนณอายุทุกคน
อรวรรณ สายัณหวัฒน์ (ปิ๋ว)
ปิ๋ว ขอขอบคุณทุกท่านโดยเฉพาะ ผ.อ. ที่กล่าวถึงผู้เกษียณอายุทุกท่าน ซึ่งดิฉันมีความสุขมากที่มาถึงวันนี้ แต่ก็อดใจหายไม่ได้ รู้สึกวังเวงจนต้องโทรหาคุณเยาวรัตน์และโทรหาเพื่อน คิดถึงทุกๆท่านที่เคยคลุกคลีมาด้วยกัน ขอฝากเพลงไว้ด้วยค่ะ
อยู่บำราศดีดี หกสิบปีนี่แสนภูมิใจ
แต่ยังไม่ทันไร ต้องจากไปซะแล้วซี
ทำงานมาหัวหน้าก็บ่น อดทนระทมมาหลายปี
เหมือนใจจะขาด ต้องจากไปครานี้
คิดถึงน้องพี่ที่เคยคลุกคลีอยู่ด้วยกัน
ก่อนจะไปไกลตา ต้องกราบลาแล้วจำไกล
หากผิดพลาดใดใด จงอภัยก็แล้วกัน
คอยคะนึงคิดถึงปิ๋วบ้าง
อย่าจืดจางหมางเมินห่างเหินกัน
ขอให้ยกโทษ อย่าโกรธเคืองฉัน
หัวใจไหวหวั่น ขอทุกท่านจงโชคดี
รักทุกท่านมากค่ะ
ปิ๋ว