ตอนที่ 2 HomeStay
ในวันแรกหลังจากเดินทางถึงเมืองแอดเลด
ประเทศออสเตรเลียมีชาวHomeStayที่พวกเราเรียกเขาว่า “โฮส” มารอรับพวกเรากันอยู่หลายคน
ข้าพเจ้าจำชื่อโฮสของตัวเองได้ว่าชื่อ DI พอดีเลยหันไปเห็นป้ายชื่อของโฮส
เป็นผู้หญิงที่แข็งแรงดีมากมีป้ายชื่อทำให้เราได้รู้จักกันตั้งแรกเริ่มแรกที่เห็นกัน
ในอัธยาศัยไมตรีที่ดี ยิ้มแย้มแจ่มใส
ทักทายกันด้วยภาษาอังกฤษง่าย ๆ ทำให้เกิดความรู้สึกที่ดี ท่านรองหลายคนก็เริ่มที่จะรู้จักกับโฮสกันบ้างแล้วรายการต่อไปคือ
ถ่ายภาพเก็บเป็นที่ระลึก และมีการแจกตั๋วโดยสารรถไฟ ที่ให้กับพวกเราใช้เมื่ออยู่กับโฮส
คณะศึกษาดูงานกับโฮส ตกรามบ้านช่องชาวออสเตรเลีย
การเดินทางไปบ้านของโฮส โดยรถตู้ของโฮสซึ่งเมื่อพิจารณาแล้วเห็นว่าเป็นรถตู้สำหรับท่องเที่ยวเพราะมี่สิ่งอำนวยความสะดวกในการนอนหลับ มีมุ้ง มีที่นอนอยู่ในรถด้วยครบครัน การเดินทางไปบ้านของโฮสผ่านตึกรามบ้านช่องของชาวออสเตรเลีย เมืองแอดเลดที่เป็นลักษณะของบ้านชั้นเดียว มีสวนเล็กๆอยู่หน้าบ้าน มีดอกไม้ต้นไม้ ออกดอกสวยงาม แต่ไม่เห็นมีต้นไม้ที่กินได้สักต้นเดียว
ในวิถีชีวิตของชาวออสเตรเลียจะเห็นว่าเขาจะเลี้ยงสุนัขกัน
เช้ามาก็พาสุนัขไปเดินเล่นเย็นมาก็พาสุนัขไปเดินเล่น
ช่วงที่ทำงานกลางวันก็ให้สุนัขอยู่ในบ้าน ที่ว่าอยู่ในบ้านเพราะอยู่ในบ้านจริงๆ
ไม่ได้เฝ้าบ้านแบบบ้านเราที่สุนัขจะอยู่ใต้ถุนบ้าน หรือตามถนนหนทางแต่ของเขาไม่ใช่
สุนัขจะอยู่เฉพาะในบ้าน บ้านของใครก็ของใคร
ไม่มีสุนัขออกมาเดินเล่นเพ่นพ่านข้างนอกบ้าน วันแรกที่ไปบ้านของได
ไดได้แนะนำให้รู้จัก สุนัขของเธอชื่อ pipper เรียกสั้น ๆ ว่า POP และเพื่อนบ้านของเธอที่เป็นคนอังกฤษอายุแปดสิบกว่าปี
ไดได้พาข้าพเจ้าพร้อมเพื่อนบ้านและPOPไปเดินเล่นโดยนั่งรถเก๋งส่วนตัวของเธอไปจอดไว้ใกล้
ๆแม่น้ำแห่งหนึ่ง เดินเล่นพร้อมกับโยนไม้ ลูกบอลให้POPวิ่งไปเก็บ
ก็สนุกดี เจ้าPOPแสนรู้ดีมาก พวกเราเดินเล่นไปตามทางเล็ก ๆ
อากาศเริ่มเย็นลงทุกทีเพราะเป็นเวลาเย็น เดินจนเมื่อยขา
แต่ไม่เหนื่อยมากอาจจะเป็นเพราะว่าอากาศเย็น เวลาเดินก็ไม่มีเหงื่อ
ในช่วงเวลาที่เดินก็ได้พูดคุยกันไปด้วยทำให้ทราบว่า ได
ทำหน้าที่เป็นรองผู้อำนวยการที่ Hallett Cove School เมือง แอดเลด ในการสนทนาของเราส่วนใหญ่จะใช้ Iphone ของได
พิมพ์คำสนทนา เนื่องจากการพูดภาษาอังกฤษของข้าพเจ้า และได ยังไม่คุ้นเคยทำให้ไม่รู้เรื่อง
ตรงนี้เห็นว่าเทคโนโลยีช่วยเราได้ดีมาก
พาสุนัขเดินเล่น บ้านเรือนของชาวออสเตรเลีย ดอกไม้เล็ก ๆ เห็นได้ทั่วไป
ในการอยู่กับโฮสวันอื่น ๆก็คล้ายๆกัน ไดจะทานอาหารเช้า เป็นแอปเปิ้ล 1 ลูก และขนมปัง กลางวันทานที่โรงเรียนตอนเย็นบางวันไปทานกับเพื่อนที่เป็นรองด้วยกันที่บ้านของเขาข้าพเจ้าจะไปร่วมรับประทานอาหารกับพวกเขาเป็นบางวันเนื่องจากเกรงใจ ที่บ้านของได จะมีโต๊ะทำงานอยู่ห้องหลังบ้าน มีจอทีวี จอใหญ่ มีคอมพิวเตอร์ตั้งโต๊ะ Ipad และWIFI ตรงนี้ทำให้ข้าพเจ้าโชคดีเพราะสามารถติดต่อกับเพื่อน ๆ ญาติพี่น้องเมืองไทยได้ดีมาก สัญญาณWIFI ค่อนข้างไวมาก สามารถที่จะใช้ โปรแกรมสนทนาแบบเห็นภาพวิดีโอ พูดคุยกันได้ แม้กระทั่งกับ ได พวกเราก็สามารถพูดคุยกันผ่าน โปรแกรมChat ในfacebook ทำให้มีอะไรทำมากมาย โพสภาพต่าง ๆ ดูข่าว ดูเว็บเกี่ยวกับหลักสูตรของออสเตรเลีย บางวันไดและข้าพเจ้าจะคุยเรื่องหลักสูตรและบทเรียนออนไลน์ของออสเตรเลีย http://www.acara.edu.au/default.aspข้าพเจ้าเองก็จะให้ไดเขาดูเว็บบล็อกของข้าพเจ้าที่ทำไว้ใช้สอนเด็กนักเรียน และเว็บของสพฐ. สมป.ซึ่ง ไดไม่สามารถรู้เรื่องเพราะไม่รู้ภาษาไทยเลยนั่นเอง
จากการพูดคุยเกี่ยวกับเทคโนโลยีที่ใช้ในการเรียนการสอนของเขาจะใช้
MOODLE
ในการอบรมให้ครู ผู้บริหารจัดทำบทเรียน ซึ่งได เองจบทางด้านICT
สามารถเป็นวิทยากรอบรมการใช้ MOODLE
ให้กับครูและผู้บริหารได้ ตรงนี้ทำให้ทราบว่า MOODLE
เขาดีจริง คล้ายๆกับการศึกษาของไทยเราที่มีการอบรมใช้ MOODLE
และOBECLMS ในการจัดทำบทเรียนออนไลน์
ซึ่งถ้าเรารวบรวมสื่อของครูไทยทั้งหมดให้มารวมที่เดียวกันน่าจะได้สื่อการเรียนรู้
ออนไลน์ที่ใหญ่โตมโหฬารเหมือนกันนะ
ไม่มีความเห็น