จะเดินไปหนแห่งใด...
ที่ใดใด...ไกลที่สุด
จะเดินไปเพื่อสิ่งใด...
เพื่อคน...คนที่รัก รักที่สุด
จะเดินไปอย่างไร...
โดยสองเท้าเปล่าเปลือย...
บนผืนดินกว้าง กว้างที่สุด
จะเดินไป...และจะหยุดอยู่ตรงไหน
...
ฉันขอหยุดลง...
ตรงลมหายใจของฉันเอง
ทุกขณะของย่างก้าวสองเท้าย่ำ
...
แด่...สิ่งใดใดอันดำเินิน
๑๐ มีนาคม ๒๕๕๖
ชอบจังเลยค่ะ
อ่านแล้วให้ทบทวน สติในปัจจุบันขณะของตัวเอง
ขอบคุณครับ