ขอเพื่อนช่วยคิดด้วยคน
เมื่อวันที่ 25 ก.ย. 49 ได้มีโอกาสเข้าไปร่วม ลปรร ในตลาดนัดชุมชนแนวปฎิบัติของ มอ. พบพี่โอ๋ จึงบ่นให้พี่โอ๋ฟังว่า ช่วงนี้ไม่ค่อยมีเวลาเข้าไปใน บล๊อค เมื่อพอจะมีเวลาเข้าไปเขียนบ้าง แต่พออ่านทวนที่ตนเองเขียน ก็จะตั้งคำถามต่อว่า แล้วคนเปิดอ่านจะได้อะไรจากเรื่องที่ตัวเองเขียน เรื่องต่างๆที่เขียนจึงมักถูกลบทิ้งหลายครั้ง
พี่โอ๋ให้ข้อคิดว่า การเขียนเรื่องลงในบล๊อค อย่าไปตั้งเป้าว่าเราเป็นฝ่ายให้อย่างเดียว บล๊อคสามารถเขียนเพื่อระบาย หรือเขียนเพื่อขอความคิดเห็นจากเพื่อนชาวบล๊อคด้วยก็ได้ ขอขอบคุณพี่โอ๋มากนะคะที่ให้ความคิดเห็น ทำให้พี่จุดฟื้นกลับคืนสู่บล๊อคอีกครั้งหนึ่ง
ตั้งแต่รู้จักบล๊อค พี่จุดมักจะนำเนื้อหาที่ได้ในการ ลปรร ของการทำงานเพื่อดูแลผู้ป่วยมาเล่าสู่ให้อ่านทางบล๊อค นอกเหนือจากการเล่า F2F เพื่อกระจายความรู้ / ประสบการณ์ที่ได้สู่ผู้อื่นด้วย แต่จากการติดตามสอบถามน้องๆในฝ่ายบริการพยาบาล น้องๆมักจะไม่ค่อยทราบข้อมูลเท่าไรนัก พี่จุดจึง copy บันทึกที่เล่าไปใส่ใน website ของคณะฯด้วย ใส่ใน e-mail ของหัวหน้าหอผู้ป่วยด้วย เพื่อให้หัวหน้าหอผู้ป่วยส่งให้น้องๆผู้ร่วมงาน แต่ก็ไม่ค่อยได้ผล เพราะหัวหน้าเองมักไม่ค่อยได้เปิด mail ( สังเกตจากการตอบกลับเมื่อได้รับ mail แล้ว และบางคนส่งให้น้องไม่ได้เพราะไม่มีที่อยู่ของน้อง คิดไม่ออกว่าจะมีวิธีการไหนนอกเหนือจากนี้ ที่จะทำให้ข้อมูลกระจายได้ทั่วถึง เพื่อให้น้องๆนำประโยชน์ที่ได้รับไปใช้ในการดูแลผู้ป่วยต่อไป
...........ท่านผู้ใดที่มีวิธีนอกเหนือจากนี้ หรือมีวิธีคิดนอกกรอบ ขอช่วยแนะนำด้วยนะคะ ขอขอบพระคุณเป็นอย่างสูง ล่วงหน้า มา ณ โอกาสนี้ด้วยค่ะ..................
