KM00119 : คิดไปเรื่อย 11 "สาปแช่ง"

เมื่อวานเขียนเรื่อง "สาบาน" ไป วันนี้เลยต่อเด้วยเรื่อง "สาปแช่ง" หลายคนอีกเช่นกันที่เมื่อใช้ "คำสาบาน" อ้างความชอบธรรมให้ตนเองแล้ว มักต่อด้วยการ "สาปแช่ง" ผู้อื่นต่อ สองอย่างนี้มีความแตกต่างกันอย่างสิ้นเชิง การ "สาบาน" เป็นเรื่องของ "สัจจะ" จริงๆ แล้วไม่จำเป็นต้องไปสาบานต่อสิ่งศักดิ์สิทธิ์ก็ได้ เพราะท่านก็เป็นแค่ "พยาน" เท่านั้น จะจริงไม่จริง ทำได้ทำไม่ได้ก็อยู่ที่ตัวของผู้สาบานเองอยู่แล้ว การสาบานที่ดีที่สุดคือ "สาบานต่อตัวเอง" หรือ "ตั้งสัจจะอฐิษฐานต่อตัวเอง" โดยทั้วไป "สาบาน" จึงเกี่ยวข้องกับ "ตัวเอง" ไม่เกี่ยวข้องกับผู้อื่น ส่วนการ "สาปแช่ง" เป็นเรื่องตรงข้าม เพราะเป็นเรื่องของ "คนอื่น" การสาปแช่งจึงไม่มีในพุทธศานา เพราะพุทธศานาสอนให้ "เมตตา" ต่อผู้อื่น แต่การสาปแช่งเป็นเรื่องของ "พ่อมด หมอผี มนต์ดำ" เป็นเรื่องที่ผู้ใหญ่ ผู้นำ ไม่ควรทำให้เด็กดู เพราะไม่สร้างสรรค์ ที่สำคัญการสาปแช่งก็เหมือนนำของตัวเองไปให้คนอื่น เมื่อคนอื่นไม่รับ ของนั้นก็ย่อมต้องกลับมาเป็นของผู้ให้เช่นเดิม......- ศูนย์ราชการฯ แจ้งวัฒนะ 09.28