ดีใจที่ได้พานพบ...
เป็นการเขียนระบายความรู้สึกของผู้เขียนเองที่อยากระบายเรื่องราวมากมายที่ดีๆและที่ได้พานพบมานะครับ เมื่อประมาณหนึ่งเดือนที่ผ่านมาผู้เขียนได้เข้ามาเป็นสมาชิกที่นี่ของ โกทูโนว์ เพื่อที่จะได้เข้ามามอบดอกไม้ให้กับนักเขียนที่มีแนวเป็นของตัวเองอย่างคุณมณีเทวา
หลายคนอาจจะสงสัยว่าทำไมผู้เขียนชอบที่จะมอบดอกไม้ให้กับงานเขียนของคุณมณีเทวา ทั้งนี้เนื่องจากว่าก่อนหน้านี้ผู้เขียนเองก็ได้รู้จักกับเว็บไซต์ดีแบบ "โกทูโนว์" มาก่อนเช่นกัน เข้ามาอ่านโดยผ่านๆเหมือนคนทั่วๆไปที่ยังไม่ได้เป็นสมาชิกนะครับ (เพราะชอบที่จะมาอ่านมากกว่า โดยส่วนตัวแล้วผมเขียนไม่เป็นนะครับ )
แต่พอผู้เขียนได้มาพานพบกับคุณมณีเทวา คุณมณีเทวาทำให้ผู้เขียนมีความรู้สึกที่ดีกับตัวเองมันเหมือนมี....พลังแห่งชีวิตมากขึ้นนะคะ ภาษาอังกฤษเขาจะใช้คำนี้ครับ....Empowerment of life.. ถ้าใครที่ได้ติดตามอ่านบันทึกของคุณมณีเทวาก็จะรู้ว่าคุณมณีเทวาเป็นคนที่มีความมั่นใจในตัวเองสูงและก็สูงมากด้วยนะครับ ความเป็นตัวเองที่เป็นตัวตนของคุณมณีเทวาทำให้คุณมณีเทวาสามารถถ่ายทอดอารมณ์แนวคิดและความรู้สึกของตัวเองได้เป็นอย่างดี วึ่งมีลักษณะบุคลิกที่แตกต่างจากนักเขียนบันทึกท่านอื่นๆๆมากด้วย มีแนวที่หลากหลายเป็นตัวเองที่สุดครับ
ดีใจที่ได้พานพบ...มีพลังแนวเขียนที่อยากจะกล้าคิดกล้าทำและเป็นตัวเองอย่างคุณมณีเทวา วันนี้จึงเป็นการเขียนบันทึกแรกของผมคนที่ไม่เคยเขียนเพราะเขียนไม่เป็นนะครับ แต่กลับได้รับแรงบันดาลใจจากคุณมณีเทวา...ขอบคุณ คุณมณีเทวามากที่ทำให้คนอย่างผมกล้าที่จะเขียนบักทึกแบบไร้สาระแบบนี้ลงใน "โกทูโนว์" เพราะผมไม่ใช่นักวิชาการทีมีผลงานมีชื่อเสียงอยู่ในวงการ ผมแค่คนบ้านคนหนึ่งที่กล้าจะมาเขียนบันทึกแล้วครับ
Empowerment of life..
คิดเหมือนกันเลยนะคะ ขอบคุณมากสำหรับบันทึกนี้นะคะ