วันนี้ผู้เขียนมีเรื่องราวดี ๆ Idea -ded -ded และอดที่จะชื่นชมคนกันเองไม่ได้เลย....
ตั้งแต่ต้นปีที่แล้ว (โดยประมาณ) ที่มีการรณรงค์ไม่ให้ใส่เสื้อกาวน์ออกนอกห้อง นายดำซึ่งเป็นกรรมการอาชีวอนามัยก็เสนอให้มีที่แขวนเสื้อกาวน์ก่อนที่จะออกนอกห้อง.....
ทุกคนเห็นด้วย แต่ต้องหาที่...สำหรับแขวนเสื้อกาวน์ ได้อย่างสะดวก... และนายดำก็รับจัดการ... ด้วยการไปซื้อที่แขวนเสื้อกาวน์จากตลาดนัด (ทำจากพลาสติก ยึดด้วยกระดาษกาว 2 หน้า) ติดไว้กับตู้เหล็ก
ใช้ได้ไม่นาน เกือบจะเป็นทุกเช้าเราก็พบสภาพอย่างที่เห็นตามภาพ (เนื่องจากกาวมันคงเสื่อม ทนน้ำหนักเสื้อกาวน์หลายตัวไม่ไหว)
เช้านี้พวกเรา เห็นที่แขวนเสื้อกาวน์รูปแบบใหม่ ทุกคนชื่นชมเห็นตรงกันหมด เป็น Idea ที่ไม่ต้องลงทุนแต่อย่างใด....
นำไม้พลองที่ไม่ใช้แล้วมาพาดระหว่างตู้เหล็ก แค่นี้เราก็ได้ที่แขวนเสื้อกาวน์ได้อย่างเป็นระเบียบ แถมยังยืดได้หดได้ตามจำนวนเสื้อกาวน์ ด้วยการเลื่อนตู้เหล็กนี่เอง..........
เจ้าของ idea ไม่ใช่ใครที่ไหน ก็คือคุณวรรณี หรือพี่ปี้ของเรานี่เอง.....
ไม่ต้องหาซื้อ.....
ไม่ต้องลงทุน....
ได้ผลคุ้มค่า......
ด้วย Idea นี่เอง!!!!
ไอเดีย เด็ดๆ แบบนี้.....
โครงการรำพลอง เศร้าใจมากเลย ...ฮือๆๆๆ
พี่ว่าก่อนที่จะเป็นไม้พลองไม่ได้ใช้เราก็ต้องซื้อมันมาก่อนนี่นาใช่ไหมคุณศิริ
ปล.พี่มาไม่ต้องเศร้าใจหรอกค่ะเค้าเอาเสื้อมาแขวนทุกวันๆ เค้าอาจจะนึกถึงการรำพลองขึ้นมาก็ได้ดีกว่าเอาไปเก็บไว้มุมใดมุมหนึ่ง ฮิฮิ
พี่มาค๊ะ ถูกของคุณ Love ค่ะ ตอนนี้พลองยังไม่ได้ใช้ ก็เลยนำมาแก้ขัดไปก่อน (ชั่วคราว) เท่านั้นค่ะ
*ตอนนี้ผู้เขียนกำลังมองหาอะไรที่คล้าย ๆ กันอยู่ค่ะ*