ผู้ป่วยสมองพิการนั้นนอกจากจะมีความบกพร่องทางร่างกายที่เราต้องทำการฟิ้นฟูแล้ว เราจะต้องคำนึงถึงความสุขของเขาด้วย โดยดิฉันคิดว่า นักกิจกรรมบำบัดจะมีส่วนไปช่วยเพิ่มความสุขของผู้ป่วยได้ดังนี้
- ทางความคิด ปรับเปลี่ยนความคิด ทัศนคติของผู้ป่วย หรือของญาติผู้ป่วยเองให้เข้าใจถึงสภาพและปัญหาความบกพร่องของผู้ป่วย ซึ่งญาติ หรือคนใกล้ชิดของผู้ป่วยนั้นถือเป็นกำลังใจสำคัญในการพัฒนาความสุขของผู้ป่วย
- ทางสังคม สิ่งแวดล้อมทางสังคมเป็นสาเหตุหนึ่งที่ส่งผลต่อการเพิ่มความสุขของผู้ป่วย สังคมควรเปิดโอกาสและให้การยอมรับ เพื่อให้ผู้ป่วยสามารถดำรงชีวิตอยู่ในสังคมได้อย่างใกล้เคียงปกติมากที่สุด
- ทางกายภาพ ควรให้ผู้ป่วยมี ความภาคภูมิใจในตนเอง (self-esteem) รู้สึกว่าตนเองมีคุณค่า (self-values) มั่นใจในตนเอง (self-confident) รู้ถึงความสามารถของตนเอง(self-efficancy) และรู้จักให้ผู้อื่น (self-empowerment)
- ให้กิจกรรมที่ผู้ป่วยสนใจ อยากทำ เพื่อสร้างแรงจูงใจในการทำกิจกรรมของผู้ป่วย และก่อให้เกิดประสิทธิภาพสูงสุดแก่ตัวผู้ป่วยเองและส่งผลให้ผู้ป่วยมีความสุขในการทำกิจกรรมนั้นๆ
- ให้กิจกรรมที่ส่งเสริมการเรียนรู้ เรียนรู้ด้วยการเล่น การอยู่ร่วมกัน เรียนรู้กฎเกณฑ์ทางสังคม เกิดความพยายามที่จะทำสิ่งต่างๆ ด้วยตนเอง ทำให้ผู้ป่วยมีความภาคภูมิในตัวเอง ซึ่งเป็นความสุขจากการเรียนรู้
ในกระบวนการเพิ่มความสุข( well-being) ให้ผู้ป่วยนั้น เราจะต้องเพิ่มคุณภาพชีวิต (quality of life) ของผู้ป่วยก่อน ถ้าผู้ป่วยมีคุณภาพชีวิตที่ดีแล้ว จะส่งผลให้มีความสุขตามมา
ไม่มีความเห็น